ปล.ผมมีความในใจหลายอย่าง รู้ว่าพูดไปอาจไม่ควรในเวลาเช่นนี้  ผมว่าคนที่ถูกน้ำท่วมนั้น
ถ้าให้เลือกได้ระหว่างรอธารน้ำใจ  กับไม่ต้องหมดตัว  ผมว่าชาวบ้านเขาเต็มใจเลือกอย่างหลังมากกว่า
การแก้ปัญหาโดยทำผนังกั้นน้ำไม่ให้เข้าแต่ละที่นั้น  มันเป็นการแก้ปัญหาแบบขอไปที  ใครมีกำลังมีทรัพย์
ก็ทำผนังกั้นน้ำเฉพาะกลุ่มเฉพาะตน  แต่คนที่ไม่มีกำลังจะกั้นน้ำล่ะ ? บ้านอยู่นอกเขตผนังกั้นน้ำ  น้ำท่วมมิดหัว
การทำผนังกั้นไม่ให้น้ำเข้ายิ่งจะทำให้ภายนอกน้ำมีระดับเอ่อสูงขึ้นเพราะน้ไม่มีที่จะไป  เมื่อน้ำมีระดับสูงขึ้นและมี
ปริมาณมหาสาล ในที่สุดแนวกำแพงที่ก่อไว้จะต้านทานน้ำหนักไม่ไหวในที่สุดก็จะพังและน้ำจะทะลักไหลเข้าอยู่ดี
ดังที่เห็นหลายๆที่ว่าในที่สุดจะกั้นไว้ไม่อยู่  ส่วนคนที่อยู่นอกแนวกั้นก็ลำบากมากเพราะน้ำท่วมมิดหลังคาบ้าน
รัฐจะว่าอย่างไร
         ทางออกที่ถูกต้องก็คือรัฐจะต้องสร้างที่ลุ่มเพื่อรองรับน้ำ ตามแนวพระราชดำริที่เรียกว่าแก้มลิง ไว้รองรับน้ำ
เมื่อน้ำหลาก  และเก็บกักน้ำไว้ใช้ในฤดูแล้งที่ขาดน้ำ  การสร้างแก้มลิง หรือที่ลุ่มเพื่อรองรับน้ำนี้ไม่ใช่จะสร้างเพียง
ที่สองที่พอเป็นพิธีไปเท่านั้น  แต่ควรจะสร้างเป็นหมื่นๆที่ทั่วประเทศ โดยมีีขนาด เล็ก  กลาง  ใหญ่  ตามความเหมาะสม
การใช้วิธีก่อผนังกั้นน้ำในแต่ละจุดนั้นไม่ใช่วิธีที่ถูกต้อง  เพราะเมื่อทุกคนต่างฝ่ายต่างก็กั้นทำนบของตน  ในที่สุดน้ำไม่มี
ที่จะไปก็จะเอ่อล้นท่วมสูงขึ้น  ผู้ที่รับเคราะห์ก็คือผู้ที่อยู่นอกแนวผนังกันนั่นเอง  ในเมื่อฟากหนึ่งอยู่สบายน้ำไม่ท่วม
แต่อีกฟากต้องอยู่อย่างลำบากน้ำท่วมจนมิด  ลองคิดดูว่าอะไรมันจะเกิดขึ้น  แม้ธารน้ำใจจะมากมีแต่มันเทียบไม่ได้เลย
กับการต้องสิ้นเนื้อประดาตัว
        ยังไงฝากท่านผู้นำไปพิจารณาด้วยละกัน  ว่าจะแก้ปัญหาระยะยาวอย่างไร  การเตรียมแค่กระสอบทราย อาหารแห้ง
กับเงินค่าชดเชยคงไม่ใช่ทางออกที่ดีแน่ๆ  อย่างไรก็ดี ปีหน้าฟ้่าใหม่  ควรจะงดโครงการเมกะโปรเจคทั้งหลาย  แล้วเอาเงิน
นั้นมาขุดที่ลุ่มรองรับน้ำจะดีไหม  การช่วยชาวบ้านไม่ให้น้ำท่วม  นอกจากจะเป็นการช่วยประชาชนรากหญ้าแล้วยังเป็นการ
ช่วยอุตสาหกรรม ช่วยเศรษฐกิจของประเทศไม่ให้ล่มสลายอีกด้วย