ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Music]

ถิ่นอีสาน บ้านเฮา ช่างเศร้านัก
น้ำทะลัก ท่วมระนาว ข้าวไม่เหลือ
ยังมีเพื่อน คู่บุญ คอยจุนเจือ
อาศัยเรือ เดินทาง มากลางนา

มาดูข้าว ดูแคร่ ที่แลเศร้า
กลิ่นน้ำเน่า ท่วมขัง หมกฟางข้าฯ
ไม่มีแม้ ให้สีสุก ซื้อหยุกยา
หลังฝนซา นาแล้ง เหมือนแกล้งกัน

ลูกอีสาน บ้านเฮา ก็เศร้าต่อ
ซากของบ่อ เป็นระแหง ทั้งแผงชั้น
ไม่มีปู ปลาปลิง ให้ยิงฟัน
ทนอยู่ไป วันวัน ดันทุรัง

รอหว่านปลูก ปีหน้า ข้าฯแรงหมด
เจ้าหนี้จด ทบต้น แต่หนหลัง
คนปลูกข้าว กินถั่ว คั่วกะละมัง
ไม่เห็นตังส์ สักกะบาท จะขาดใจ

[กาแฟดำ]

แทบสิ้นเนื้อหมดตัวชั่วข้ามคืน
ยามเช้ายืนมองเหม่อเผลอร่ำไห้
เมื่อวานก่อนยังหวังอยู่รำไร
เกี่ยวข้าวไปขนขายหมายได้ตังค์

มาวันนี้ที่นาข้าอยู่ไหน
มองออกไปน้ำท่วมอ่วมกักขัง
หมดแรงกายแรงใจไร้พลัง
เก็บความหวังรอปีหน้า..ถ้าไม่ตาย

กาแฟดำ

[♥หทัยกาญจน์♥]

ด้วยสภาพภูมิศาสตร์เหนือกำหนด
น่ารัดทนน่าสงสารน่าใจหาย
คุณชาวนาให้ข้าวกินนั้นมากมาย
แต่สุดท้ายนาร่ำไห้ไร้คนมอง

ทุ่งนาเอยร้องร่ำไห้ที่อีสาน
แสนร้าวรานน้ำท่วมทุ่งกลายเป็นหนอง
ไม่สามารถระบายน้ำลงเขื่อนคลอง
น้ำไหลนองท่วมทุ่งนาน่าเศร้าจัง

หทัยกาญจน์

[ภู กวินท์]

พ่อพระ
.......................

ใบหน้าที่แตกตื่นเพราะฝืนยิ้ม
ยังคอยทิ่มแทงใจเต็มไปหมด
เหมือนว่ามีแบบแผนแสนรันทด
คอยกำหนดบทบาท, สะอาดมา

ทั้งอ่อนน้อมถ่อมตนกับคนยาก
ความลำบากหากหนักเรารักษา
ให้รู้สึกเหมือนดีมีราคา
จนศรัทธาทุกสิ่ง, อย่างจริงจัง

คำที่ท่านพูดมาเวลาโน้น
ถูกน้ำโคลนจมดินแทบสิ้นหวัง
บ้านชำรุดทรุดหายจนพ่ายพัง
อยู่ข้างหลังโดดเดี่ยว, ไม่เหลียวแล

ในคืนฝนหม่นฟ้าศรัทธาล่ม
นาข้าวจมล่องไปในกระแส
ฟ้าสีดำห่ำหั่นลมผันแปร
ตอกย้ำใจที่ย่ำแย่, รู้แก่ตน

ยังเฝ้ารอพ่อพระที่จะช่วย
ทุกข์ระทวยชาวนาน้ำตาหม่น
คำสัญญาครั้งก่อนตอนมายล
หลากหลายคนพบปะ, ลงคะแนน

หวังจะได้พ่อพระมาปลดปล่อย
จนเลื่อนลอยคอยรับอีกนับแสน
มอบจิตรักประจักษ์อยู่คือผู้แทน
จากหนึ่งแฟนห่วงหา, เมื่อกาเบอร์!!

...........................

[Music]

<a href="http://www.youtube.com/v/u36hrIDg3Y4&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/u36hrIDg3Y4&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

เพลง  อีสานบ้านเฮา ของ เทพพร เพชรอุบล


กลิ่นควันไฟไร่ทุ่ง.ข้างยุ้งข้าว
ทุกย่างก้าวข้าฝัน.ถึงวันพรุ่ง
ถึงไม่สวยศิวิไลซ์.เท่าในกรุง
แต่ก็จูงใจพอ.ให้รอคอย

ไม่ได้อยากให้เทคโนฯ.มาโปรโมท
แถมยังโกรธด้วยซ้ำที่ทำพล่อย
จานเคเบิ้ล.เสาโทรศัพท์ประดับดอย
เพื่อนทะยอยกันยุ่ง.ชอบรุ่งเรือง

เมื่อรายจ่าย-รายรับ.ปรับไม่ถึง
ความทะลึ่งโก้ดี.มีทุกเรื่อง
อินเตอร์เน็ทเห็นหน้า.บ้าทั้งเมือง
ความฝืดเคืองปล้นจี้.ไม่มีเตือน

เมื่อเทคโนฯ โผ่ถึง ก็พึงอยาก
เคเบิ้ลฝาก ติดจาน เป็นงานเหมือน
อีกมือถือ อินเตอร์เน็ท เฮ็ดมาเยือน
รับเงินเดือน คือหมด ถูกจดทวง

ความเจริญ ทางวัตถุ มันดุนะ!!
ยิ่งเพิ่มคละ ความใคร่ อันใหญ่หลวง
ถ้าไม่ปรับ ใจก่อน อาจถอนยวง
ขาย- นา -ควง-สาว-เน็ท.-กัน เอ็ด-อึง

 

[บ้านริมโขง]

ที่อีสานบ้านเฮา..ไม่เหงาแล้ว
ก่อนเคยแผ่วแว่วขานก็พาลหาย
มาบัดนี้ถิ่นอีสานงานมากมาย
ไม่ต้องย้ายแรงงาน พล่านสู่กรุง

เพิ่มพืชผลสวนยางอย่างเห็นชัด
ใบระบัดเขียวชอุ่มคุ้มคลองขลุง
กระจายเงินกระจายงานจารป้าลุง
ล้วนต่างมุ่งเรือกสวน..ชวนกันทำ

ปิคอัพจอดรายเรียงเคียงคู่บ้าน
สร้างตำนานบ้านป่าอย่าเห็นขำ
ส่งลูกเรียนเพียรไปได้จดจำ
เพื่อลบคำปรามาส...ให้ขาดลง

อีสานโง่..อีสานเง่า เต่าล้านปี
จะไม่มีให้เห็นเช่นประสงค์
ความยากแค้นแดนนี้ที่ดำรง
จะปลดปลงไม่ช้า..ทั่วหน้ากัน

คนอีสานรักสงบพบสนุก
ยามงานชุกคลุกงานการขยัน
ยามงานว่างสรวลเสฮาเฮกัน
ไม่รบราฆ่าฟัน..สร้างสรรค์เมือง

ฟังเสียงพิณเสียงแคนแสนเริงเร้า
ทั้งคนเป่าคนดีดสังคีตเขื่อง
นางระบำรำเซิ้งเริงชำเลือง
ยามย่างเยื้องเนืองแน่นฟังแคนลำ

"บ้านริมโขง"

ขอบคุณภาพประกอบจาก Internet ครับ