คนอมตะ ๓. เจริญ วัดอักษร

“เจริญ วัดอักษร” วัดใจคน
เต็มฝั่งล้นแห่ง “บ่อนอก” บ่เกรงขาม
น้ำทะเลเต็มเปี่ยมเทียมทาบทาม
จิตงดงามจิต “เจริญ” เกินฟ้าไกล

เขาผู้เหยียบผืนทรายเต็มฝ่าเท้า
ผู้หวงเฝ้าผืนน้ำสีครามใส
ผู้ระวังท้องฟ้าเปื้อนพิษภัย
ผู้ห่วงใยชาวประชากว่าตนเอง

เปรียบเป็นปลาประจญปลามัจฉาใหญ่
อีกเภทภัยกระหน่ำคนทำข่มเหง
คลื่นกระแทกเรือน้อยลอยโคลงเคลง
อีกนักเลงรุมบัณฑิตคนคิดดี

“เจริญ” สู้ยิ่งกว่าปลาตัวน้อย
“เจริญ” ต่อยข้ามศักดิ์กับยักษี
“เจริญ” แกร่งยิ่งกว่าถ่านหินดี
“เจริญ” มียิ่งกว่านายทุนรวย

เสียงมะพร้าวหล่นลงบนชายหาด
เสียงอุบาทว์ลั่นปังบนฝั่งสวย
เสียงผู้คนแห่ง “บ่อนอก” ชอกระทวย
เสียงมอดม้วยดังทั่วไทยเมืองไมตรี

ลมทะเล “บางสะพาน” ลมรานร้าว
ช่วยบอกกล่าววิญญาณท่านจงสุขี
ตกตายสิบจักเกิดแสนแทนคนดี
แทนคนที่พลีกายตายเพียงตัว

ร้อยเรียงและถ่ายภาพโดย เดชา เวชชพิพัฒน์