.jpg)
แสงจันทรอ่อนล้าคราหม่นเศร้า
สีนวลเคล้า ขื่นขม ตรมไฉน
เหมือนใครหนึ่ง เพ้อพร่ำ ลำนำใจ
ส่งลอยไกล ข้ามฟ้า ชลาชล
ว่าแสนห่วง คะนึง ตราตรึงจิต
ร้อยลิลิต รินร่าย ในเวหน
ย้ำว่าคอย ด้วยค่า ชะตาตน
รักเอ่อล้น ท้นทรวง ในบ่วงจินต์
ไม่กลับกลอกยอกย้อนแกล้งอ้อนออด
หรือแกล้งพลอดคำเปรยเผยทั้งสิ้น
มิมีคำพร่ำกล่าวร้าวชิวิน
ทุกถ้อยริน จากใน ดวงใจจันทร์....
"สุนันยา"
คงเป็นห่วงคำหวานที่สานสอด
ที่พ้อพรอดหยอดพร่ำลำนำฝัน
เธอห่วงหาหนึ่งใครในรำพัน
กลัวใครนั้นไม่ซึ้งในบึ้งใจ
ด้วยรักมั่นยืนยันสิ่งนั้นแน่
ดุจแสงแขแลลงคงสดใส
ทุกคำออกจากจิตสนิทใน
ฝากส่งให้ด้วยมั่นอันศรัทธา
ใครคนหนึ่งที่รับคงซับซึ้ง
ได้รักหนึ่งตรึงทรวงสุดห่วงหา
จากสุนัน จันทร์เจ้า เยาวภา
มอบสิเน่หา..บ่เหือดหาย..สู่ปลายทาง..
ที่พ้อพรอดหยอดพร่ำลำนำฝัน
เธอห่วงหาหนึ่งใครในรำพัน
กลัวใครนั้นไม่ซึ้งในบึ้งใจ
ด้วยรักมั่นยืนยันสิ่งนั้นแน่
ดุจแสงแขแลลงคงสดใส
ทุกคำออกจากจิตสนิทใน
ฝากส่งให้ด้วยมั่นอันศรัทธา
ใครคนหนึ่งที่รับคงซับซึ้ง
ได้รักหนึ่งตรึงทรวงสุดห่วงหา
จากสุนัน จันทร์เจ้า เยาวภา
มอบสิเน่หา..บ่เหือดหาย..สู่ปลายทาง..
"บ้านริมโขง"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
