เห็นสายฝนหล่นพรำเหมือนย้ำข้า
ปรอยเตือนว่าใจมนุษย์ดุจสายฝน
เหมือนฝนโรยโปรยจากฟ้ามาล่วงหล่น
ฝนไม่ต่างดังใจคนย่อมหม่นมัว
แม้นใจสูงดังยูงทองสองปีกเเข็ง
ใจเราย่อมอ่อนแรงแสงสลัว
เห็นฟ้าฟาดหวาดใจให้หวั่นกลัว
เหมือนใจมัวเพราะหลงใหลในอบาย
เมื่อแสงส่องต้องนภาฟ้าหลังฝน
คือใจคนเริ่มฉายแสงแห่งความหมาย
มืดก็เห็น ทุกข์ขื่น ก็คืนคลาย
ท่านทั้งหลายระวังตนเมื่อฝนพรำ
ปรอยเตือนว่าใจมนุษย์ดุจสายฝน
เหมือนฝนโรยโปรยจากฟ้ามาล่วงหล่น
ฝนไม่ต่างดังใจคนย่อมหม่นมัว
แม้นใจสูงดังยูงทองสองปีกเเข็ง
ใจเราย่อมอ่อนแรงแสงสลัว
เห็นฟ้าฟาดหวาดใจให้หวั่นกลัว
เหมือนใจมัวเพราะหลงใหลในอบาย
เมื่อแสงส่องต้องนภาฟ้าหลังฝน
คือใจคนเริ่มฉายแสงแห่งความหมาย
มืดก็เห็น ทุกข์ขื่น ก็คืนคลาย
ท่านทั้งหลายระวังตนเมื่อฝนพรำ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
