ฉันเฝ้ามองกรองกานท์อันหวานซึ้ง
ยังตราตรึงดวงใจให้ร่วมฝัน
แต่มิกล้าออกปากอยากผูกพัน
รู้ตัวนั้นน้อยค่ากว่าใครใคร
เธอสูงส่งคงมิพร้อมยอมมอบเกียรติ
มิกล้าเฉียดเอื้อนเอ่ยเผยคำไหน
ทรมานทรกรรมแสนจำใจ
ชาตินี้ไม่มีสิทธิจะคิดครอง
ก็คงฝันหวั่นหวาดปรารถนา
ชั่วชีวารักเพียงหนึ่งมิถึงสอง
ยังเฝ้ารอต่อไปด้วยใจปอง
อ่านร้อยกรองเธอทุกวันที่ฉันทำ
---กังวาน---
ยังตราตรึงดวงใจให้ร่วมฝัน
แต่มิกล้าออกปากอยากผูกพัน
รู้ตัวนั้นน้อยค่ากว่าใครใคร
เธอสูงส่งคงมิพร้อมยอมมอบเกียรติ
มิกล้าเฉียดเอื้อนเอ่ยเผยคำไหน
ทรมานทรกรรมแสนจำใจ
ชาตินี้ไม่มีสิทธิจะคิดครอง
ก็คงฝันหวั่นหวาดปรารถนา
ชั่วชีวารักเพียงหนึ่งมิถึงสอง
ยังเฝ้ารอต่อไปด้วยใจปอง
อ่านร้อยกรองเธอทุกวันที่ฉันทำ
---กังวาน---
ถ้ามัวขลาด หวาดเกรง เปล่งคำรัก
เหมือนถูกกัก พักขังใจ ให้ครวญคร่ำ
ระทมทุกข์ รันทดท้อ ก่อระกำ
เป็นประจำ ช้ำใน ใจเจ็บชา
อย่าบอกว่า ค่าน้อย ด้อยบทบาท
สบประมาท วาดตน คนไร้ค่า
สูงแค่ไหน ให้สอย ลอยลงมา
ครองชีวา ครองขวัญ ครองกันนาน
เรื่องสูงศักดิ์ รักเห็น เป็นแค่เปลือก
สิ่งที่เลือก เป็นเชือกใย ใจประสาน
สูงความดี สูงรักห่วง สูงดวงมาน
อยู่ชั่วกาล หวานรัก สมัครนาน
Moo Dum
เหมือนถูกกัก พักขังใจ ให้ครวญคร่ำ
ระทมทุกข์ รันทดท้อ ก่อระกำ
เป็นประจำ ช้ำใน ใจเจ็บชา
อย่าบอกว่า ค่าน้อย ด้อยบทบาท
สบประมาท วาดตน คนไร้ค่า
สูงแค่ไหน ให้สอย ลอยลงมา
ครองชีวา ครองขวัญ ครองกันนาน
เรื่องสูงศักดิ์ รักเห็น เป็นแค่เปลือก
สิ่งที่เลือก เป็นเชือกใย ใจประสาน
สูงความดี สูงรักห่วง สูงดวงมาน
อยู่ชั่วกาล หวานรัก สมัครนาน
Moo Dum
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
