๐๐ สายน้ำไหล..ลมโชย..นกโบยบิน
...ศิลปิน..อกหัก..รักสามเศร้า
...สุดท้าย..หนีไม่พ้น..ของมึนเมา
...เคียงขวดเหล้า...คู่ใจ..ไร้คนเยียวยา
๐๐..จอมยุทธ..ผู้เลื้องลือ...กระพือโลก
...ผืนดินโยก..เคลื่อนไหว..พลิกแผ่นฟ้า
...ละบือ..ลือล้ำ..ทั่วท้องธารา
...กลั้นน้ำตา..เจ็บช้ำ..ลึกในทรวง
๐๐..ไปดีเถอะนะ..แม่นางน้อย..น้องหญิง
...เมื่อเจ้าทิ้ง...ข้าจากไป..อย่าได้ห่วง
...น้ำตาหยดนี้..ที่เคยรัก..ประจักษ์ในทรวง
...ได้หล่นร่วง...หยดสุดท้าย...ให้แก้วตา
..........................เศษเหล็ก.
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
