ฟังผู้หญิงยิงเรือเชื่อได้ยาก
คงลำบากจีบอยู่รู้ว่าหวง
ยังไม่สายเกินไปหากได้ควง
ยังเป็นห่วงคนดีของพี่ยา
พี่เป็นชายใจดียังมีเหลือ
ไม่ใช่เสือใช่สิงห์กระทิงหมา
ไม่ซอกแซกซุกชนจนละอา
ชอบผวาออดอ้อนตอนดึกดึก
มานพ
เป็นพระเอก เสกมนตร์ กลบทไขว้
เจ้าชู้ใหญ่ ใคร่ว่า ท่าจะคึก
ร่ายเสน่ห์ เล่ห์บอก ยามออกศึก
แค่ครานึก ระทึกหวั่น ใจสั่นกลัว
พรหมลิขิต บันดล ให้วนแหวก
ต้องจำแนก แยกรัก ที่หนักมั่ว
เพื่อพระเอก ทั้งสอง มิหมองมัว
คอยสับเปลี่ยน เวียนครัว ความพัวพัน
เชิญพี่นพ พบบุษบา ยามราตรี
รัตน์ให้มี ดรีมต่อ พร้อมทอฝัน
ไม่ปวดเศียร เวียนสลับ ช่วยนับวัน
รัตน์สุขสันต์ มันเขี้ยว หายเปลี่ยวใจ..
รัตนาวดี
..... ต่อคำว่าตอนดึกกลอนพาไปมั่วแล้วจ้า..คงจะยังไม่สาย.
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
