|
หัวข้อ: ท่านอย่าเพิ่งพาชีวาเขาไปเลย.....ฉันขอร้อง เริ่มหัวข้อโดย: ไร้นวล^^ ที่ 06 พฤษภาคม 2013, 08:46:AM ๐ความหวังฉันเลือนลางช่างจางหมอง เหมือนเรือล่องธาราทิศาเขว ซ้ำพายุโถมอัดเข้าซัดเซ จะพังเพซึ่งหวังเหมือนดังเดิม ๐เหน็ดเหนื่อยทนแก้ไขให้ฟื้นชีพ ไยจึงรีบร้องเพ้อละเมอเสริม ทั้งยังหอบหายใจเหมือนไฟเติม หรือจะเริ่มลาแล้วแคล้วคลาดกัน ๐ท่านพญายมบาลฉันวานเถิด ผู้ประเสริฐเมตตาอย่าหุนหัน ขอเพียงหนึ่งซึ่งชนม์คนจนนั้น อย่าเพิ่งพลันพรากไปโดยไวเลย ๐ขอชีวาเว้นไว้ให้สักหนึ่ง เผื่อเขาพึงบำเพ็ญเน้นบุญเผย ขอค่ำคืนคอยสอนเป็นพรเปรย เขาได้เอ่ยคาถาพุทธาเทอญ หัวข้อ: Re: ท่านอย่าเพิ่งพาชีวาเขาไปเลย.....ฉันขอร้อง เริ่มหัวข้อโดย: สะเลเต ที่ 06 พฤษภาคม 2013, 09:44:AM เว้นชีวิต!!คิดตรองขอร้องท่าน หากผลบุญทำทานครั้นนานเนิ่น พ้นความตายหายนะที่เผชิญ โปรดอย่าเมินมองผ่านท่านช่วยที(Please) ขอผลบุญหนุนนำเขาทำไว้ คืนชีวิตครั้งใหม่..อย่าไกลหนี ปาฏิหาริย์คงอยู่คู่คนดี หากบุญมีมากพอขอชีพคืน emo_126 ---สะเลเต--- หัวข้อ: Re: ท่านอย่าเพิ่งพาชีวาเขาไปเลย.....ฉันขอร้อง เริ่มหัวข้อโดย: สุวรรณ ที่ 06 พฤษภาคม 2013, 09:45:AM http://www.youtube.com/watch?v=-TWk6yNfBx0 เมตตาจิตคิดช่วย ด้วยวิญญาณ คือ กุศลทานน่าสรรเสริญ หากแม้นเต็มกำลัง การดำเนิน ยากรั้งเกินแรงต้าน สุดทานทน ธรรมาอานุภาพอาจช่วยได้ ในวาระสุดท้าย หมายกุศล ด้วยสงบนิ่งในใฝ่มงคล สู่กมลก่อนลับร่าง วางชีวา ช่วยให้เขาพ้นทุกข์จากเศร้าหมอง ใจผุดผ่องพร้อมวางทุกสิ่งหนา ดับขันธ์ลงปลงทุกสิ่งนิ่งหลับตา คือ ปรารถนาสุดท้าย ก่อนสิ้นลม หัวข้อ: Re: ท่านอย่าเพิ่งพาชีวาเขาไปเลย.....ฉันขอร้อง เริ่มหัวข้อโดย: ไร้นวล^^ ที่ 06 พฤษภาคม 2013, 12:34:PM ๐อดตาหลับสลับเฝ้ากี่เช้าค่ำ เฝ้าหยอดน้ำนวดเฟ้นหวีเส้นผม อยู่ดูแลรักษาหายาพรม ตากลับก้มหน้าอย่างว้างใจพิง ๐แม้นเราไม่ใช่ญาติเกี่ยวบาทเกล้า แต่ก็เฝ้าเคียงข้างสรรพางค์ผิง ด้วยสงสารคนไข้จากใจจริง อย่าได้ทิ้งกันอยู่แต่ผู้เดียว ๐ฉันก็สู้ไม่ถอยอย่าด้อยหวัง หากเรายังเชื่อหมออย่าห่อเหี่ยว สองหัตถ์แห่งสัมพันธ์อันกลั่นเกลียว ตาอย่าเที่ยวทิ้งขว้างร้างรักกัน ๐โปรดกลับมาอย่าไปให้ใจหาย ตาชีพวายฉันเช่นกระเซ็นขวัญ จะอยากช่วยชุบใครที่ไหนกัน ก็ตานั้นยังบ่เชื่อที่เกื้อกูล หัวข้อ: Re: ท่านอย่าเพิ่งพาชีวาเขาไปเลย.....ฉันขอร้อง เริ่มหัวข้อโดย: กังวาน ที่ 06 พฤษภาคม 2013, 05:57:PM เมื่อเวลามาพรากยากเลี่ยงหลบ คงได้พบกรรมชั่วดีมิมีสูญ ทำสิ่งใดย่อมได้นาอย่าอาดูร จงเทอดทูนทำดีนี่แหละธรรม การเกิดแก่เจ็บตายทั้งหลายนั้น พอถึงวันก็ต้องไปใจจงฉ่ำ ทุกชีวีมีไว้ชดใช้กรรม ปล่อยท่านนำทางเถิดประเสริฐใจ ---กังวาน--- |