.jpg)
ตกตะลึง พึงเพลิด กระเจิด-กระเจิง
ใครน่ะผม ยุ่งเหยิง กระเซิงฝอย
กระโจนมา หน้าดำ น้ำลายย้อย
ว่ามิถอย หนอยจ้อง มองอะไร
ยืนกางกั้น กันท่า คว้าเรากอด
หอมอีกฟอด ยอดรัก ทักปราศรัย
สติหวั่น สั่นงก ตกฤทัย
โดดหายไป ป่าข่อย ปล่อยฉันงง
ตั้งแต่ผ่าน วันนั้น ยันวันนี้
ดวงฤดี มีหวัง ยังลุ่มหลง
พยายาม เดินบ่อย ยังข่อยดง
เธอนั้นคง มิซึ้ง..เห้อ! คิดถึงจัง
ใครน่ะผม ยุ่งเหยิง กระเซิงฝอย
กระโจนมา หน้าดำ น้ำลายย้อย
ว่ามิถอย หนอยจ้อง มองอะไร
ยืนกางกั้น กันท่า คว้าเรากอด
หอมอีกฟอด ยอดรัก ทักปราศรัย
สติหวั่น สั่นงก ตกฤทัย
โดดหายไป ป่าข่อย ปล่อยฉันงง
ตั้งแต่ผ่าน วันนั้น ยันวันนี้
ดวงฤดี มีหวัง ยังลุ่มหลง
พยายาม เดินบ่อย ยังข่อยดง
เธอนั้นคง มิซึ้ง..เห้อ! คิดถึงจัง
ดิน
ยืนตะลึง หน้างบึ้ง ขึงขังใส
ทำยักไหล่ สายเอว เห้วเห้วมั่ง
คล้ายลมชัก คลื่นทะเล เซพัง
คนที่นั่ง ชมวิว หลิ่วตาตาม
เดินสะบัด บั้นท้าย ส่ายสะโพก
เตะ๊ขาโยก ดินทรายไม่ไถ่ถาม
ทำทะเล้น หยอกล้อ หนอคนงาม
พี่อยากตาม ไปแตะ ชักแชะที
กลอนคิดถึง ซึ้งใจ ให้คิดถึง
แต่กลับดึง ความมันส์ ฉันเลยนี่
ไม่บอกรัก บอกเหงา กับเขาดี
น้องคนนี้ รักไม่เป็น เช่นชลนา
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
