|
หัวข้อ: เดียวดาย เริ่มหัวข้อโดย: gi-kung ที่ 07 พฤศจิกายน 2009, 01:49:PM [color=darkolivegreen]
นั่งกินข้าวคนเดียวแสนเปลี่ยวเหงา มองดูเขามีคนรักอยู่เคียงข้าง แล้วเราล่ะ ไม่มีแม้เพื่อนร่วมทาง อยากมีคนเคียงข้างกายสักคน [/color] [/color] หัวข้อ: Re: เดียวดาย เริ่มหัวข้อโดย: ปาระ ที่ 07 พฤศจิกายน 2009, 02:06:PM นั่งกลางสวนดอกไม้หอมห้อมล้อมอยู่
ขาดเพียงคู่คอยเคียงข้างทางสายฝัน เห็นใครเขาเคล้าคลอหยอกเย้ากัน ให้จาบัลหทัยนักขอพักที หัวข้อ: Re: เดียวดาย เริ่มหัวข้อโดย: gi-kung ที่ 13 พฤศจิกายน 2009, 04:34:PM นั่งดูหนังคนเดียวแสนเศร้าแท้ อยากมีแค่ใครสักคนมาเคียงข้าง เปลี่ยนชีวิตที่เคยเหงาและอ้างว้าง อยากมีคนมาร่วมทางแค่สักคน หัวข้อ: Re: เดียวดาย เริ่มหัวข้อโดย: ดอกกระเจียว ที่ 13 พฤศจิกายน 2009, 05:11:PM ถึงโรงเหล้าเตากลั่นควันโขมง
มีคันโพงผูกสายไว้ปลายเสา โอ้บาปกรรมน้ำนรกเจียวอกเรา ให้มัวเมาประหนึ่งบ้าเป็นน่าอาย ไม่เมาเหล้าแล้วแต่เรายังเมารัก สุดจะหักห้ามจิตคิดไฉน อันเมาเหล้าเช้าสายยังหายไป แต่เมาใจนี้ประจำทุกค่ำคืน จากนิราศภูเขาทองของบรมครูกลอนสุนทรภู่ ดอกกระเจียว หัวข้อ: Re: เดียวดาย เริ่มหัวข้อโดย: น้ำมนต์ ที่ 13 พฤศจิกายน 2009, 05:18:PM ถึงโรงเหล้าเตากลั่นควันโขมง
มีคันโพงผูกสายไว้ปลายเสา โอ้บาปกรรมน้ำนรกเจียวอกเรา ให้มัวเมาเหมือนหนึ่งบ้าเป็นน่าอาย ทำบุญบวชกรวดน้ำขอสำเร็จ สรรเพชรโพธิญาณประมาณหมาย ถึงสุราพารอดไม่วอดวาย ไม่ใกล้กรายแกล้งเมินก็เกินไป ไม่เมาเหล้าแต่เรายังเมารัก สุดจะหักห้ามจิตคิดไฉน ถึงเมาเหล้าเช้าสายก็หายไป แต่เมาใจนี้ประจำทุกค่ำคืน ถึงบางจากจากวัดพลัดพี่น้อง มามัวหมองม้วนหน้าไม่ฝ่าฝืน เพราะรักใคร่ใจจืดไม่ยืดยืน จึงต้องขืนใจพรากมาจากเมือง ฯ จากนิราศภูเขาทองของบรมครูกลอนสุนทรภู่ หัวข้อ: Re: เดียวดาย เริ่มหัวข้อโดย: ๐๐lจ้าชาEก้oนหิน๐๐ ที่ 14 พฤศจิกายน 2009, 12:39:PM อยู่คนเดียวนั่งเศร้าเหงาจับใจ.........
มันคือความเดียวดายที่ทนฝืน........ หลับตาลงน้ำตาไหลชั่วข้ามคืน......... ต้องทนฝืนหลับไหลในวันวาน......... หัวข้อ: Re: เดียวดาย เริ่มหัวข้อโดย: เมฆา... ที่ 14 พฤศจิกายน 2009, 11:13:PM อยู่คนเดียวนั่งเศร้าเหงาจับใจ......... มันคือความเดียวดายที่ทนฝืน........ หลับตาลงน้ำตาไหลชั่วข้ามคืน......... ต้องทนฝืนหลับไหลในวันวาน......... [โปรดอย่าเศร้า...เคล้าน้ำตา...ที่ถาโถม... ยังมีคน...ปลอบประโลม...กล่อมขับขาน... ถึงเดียวดาย...ใช่โดดเดี่ยว...เปลี่ยวไม่นาน... ทรมาน...แค่ข้ามคืน...ก็ฟื้นใจ... สู้สู้สู้...ท่องใว้...ยามใจหม่น... ทนทนทน...ท่องใว้...ยามใจท้อ... ยิ้มยิ้มยิ้ม...ท่องเอาใว้...ยามใจรอ... ความเดียวดาย...ไม่นานหนอ...ก็จากไป....[/color] [color=darkmag enta] mekar ยังมีลมหายใจอยู่ครับ สวัสดีครับ..[/size][/color] |