.jpg)
สุวรรณเชื่อว่าเพื่อนๆทุกท่าน ( ขอใช้คำว่า “เพื่อน” เหมารวมอายุพวกเราให้อยู่ที่ตัวเลขพิกัดเดียวกันหมดเลย สัก สอง ศูนย์ หรือยี่สิบน่ะค่ะ แฮ่...
) ที่พวกเราเข้ามา ณ บ้านกลอนแห่งนี้ วัตถุประสงค์แรกเลย คง เพื่อปลดสภาวะความตึงเครียดจากการทำงาน ได้เขียนกลอนระบายความฝันที่ตนรัก ได้เขียนปรัชญาที่ตนชอบ จากนั้นก็ได้รับคำแนะนำดีๆ ได้รับคำทักทาย ได้รับคำชื่นชม ได้รับคำปลอบใจ ได้รับคำอวยพร ได้เพื่อนใหม่ (โดยที่ไม่รู้จักหน้าตากัน แต่ก็สัมผัสกันได้จากถ้อยความที่สื่อถึง ) บางครั้งนั่งยิ้มมมขำกับกลอนที่ตนเองเขียนและกลอนที่เพื่อนตอบต่อๆกัน แม้ในกระทู้นั้นเราไม่ได้เขียนกลอนร่วมด้วยก็ตาม มันเป็นความสุขเล็กๆอีกมุมหนึ่งของชีวิตเหมือนกัน ฉะนั้นจึงไม่อยากให้เพื่อนๆคิดเอาเรื่องคะแนนมาเป็นข้อข้องใจ จนเกิดทุกข์ในใจของทุกคนเลย ชีวิตจะสุขได้ก็เมื่อเดินสายกลางตามอย่างพระพุทธองค์ท่านสอนไว้ กลอนก็เช่นกัน หากยึดสายกลางได้ก็คงสุขไม่น้อยนักนะคะ มีบ้างที่เราอยากได้คะแนนมาเป็นรางวัลเพื่อให้เกิดขวัญและกำลังใจในการเขียนต่อไป แต่มันคงน้อยกว่าการที่ได้เห็นเพื่อนกลอนร่วมกันเขียนและอนุรักษ์สิ่งที่เรารักเหมือนๆกัน และร่วมกันสืบทอดต่อไปน่ะค่ะ 
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
