สิ้นเสสรวล เปรมปรีด์...ใช้หนี้กรรม...
หลงรักเจ้า เผ่าผี ที่ชั่วร้าย
ถูกกล้ำกราย ฟอนฟะ เพียรขยำ
ใจเอ๋ยใจ ใยอ่อน ผ่อนตามคำ
เลยถลำ ช้ำอุรา คากับมือ
เขาใช้ร่าง สร้างถ่วง รักลวงโลก
เธอวิโยค กลืนกลั้น กระนั้นหรือ
กายเอ๋ยกาย ร่ายรำ ทำเซื่องซือ
เสแสร้งคือ ภิรมย์ สมสุขดี
จะทนถ่อ ต่อไป ได้กี่ยก
ดูสิฟก บวมแดง แรงขยี้
หยุดเอ๋ยหยุด ฉุดจิต คิดสักที
เขาใช่มี พลีภักดิ์ จริงรักเธอ
หักห้ามให้ ใช้ทรวง เพื่อลวงรัก
จงไสผลัก ห่างตา อย่าเผยอ
เจ็บเอ๋ยเจ็บ..เทพบุตร สุดเลิศเลอ
คงจะเจอ ไม่นาน เกินการรอ
รพีกาญจน์ 59
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
