พิมพ์หน้านี้ - แสงสว่างที่ใฝ่หา

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนธรรมะ+กลอนสอนใจ+กลอนธรรมชาติ+กลอนปรัชญา => ข้อความที่เริ่มโดย: darkness_hero ที่ 28 พฤษภาคม 2011, 10:47:AM



หัวข้อ: แสงสว่างที่ใฝ่หา
เริ่มหัวข้อโดย: darkness_hero ที่ 28 พฤษภาคม 2011, 10:47:AM
(http://4.bp.blogspot.com/-Akmq_JVN-FA/TZ4xj_ggHsI/AAAAAAAAAHk/4EZSzHIhA3I/s320/rayOfHope.jpg)

เพียงเงาแสงแซงรอดที่ซอกหิน
นกโบยบินสุดกำลังเพื่อไฝ่หา
เอื้อมปลายปีกมาสัมผัสแสงสุริยา
ผืนนภาที่คอยหาชั่งยากเย็น

--------------- สายพิณวารี -----------------

เห็นแสงสลับวับวาวพร่างพราวจิต
นกจึงคิดบินไปสู่แสงที่เห็น
ทันใดนั้นเลือดพลันซ่านสดกระเซ็น
เจ้ามนุษย์แสนเลือดเย็นจับพันทนา

เพียงขยับปีกโซ่ก็พลันขยับรัด
ตรวนถูกมัดขึงไว้ทั้งซ้ายขวา
ไม่คิดยอมจนสิ้นชีพสิ้นชีวา
เจ้าสกุณายังฟันฝ่าสู้ต่อไป

มีเพียงหยาดหยดน้ำค้างชลอเลี้ยง
มีเพียงเสียงแห่ง"อิสระ"ที่ฝันใฝ่
มีเพียงรักและมีเพียงกำลังใจ
ทั้งหมดคือพลังยิ่งใหญ่ให้ยังคงฯ

-------------- darkness_hero ----------------
[/size]


หัวข้อ: Re: แสงสว่างที่ใฝ่หา
เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 05 มิถุนายน 2011, 04:05:PM
         ๏ ในโลกที่มืดตื้อ       เงียบงัน
ดังประกายความฝัน        ดับร้าง
เรี่ยวแรงสื่อสารพลัน       รานร่อย
ซบเข่าน้ำตาค้าง             เหือดแห้งใจขม

         ๏ เพียงลมยะเยือกไล้        ผิวกาย
หวังซึ่งลำแสงพราย                 ส่องต้อง
ปลอบช้ำระบมหมาย                เยียวชีพ
หนาวจู่จับขังข้อง                    จู่จ้วงแทงใจ

        ๏ เทียนไขขาวขุ่นขึ้ง          คำใด
เขาขีดโหมจุดไฟ                      กลับชื้น
หรือน้ำเนตรรินไหล                  หลงท่วม
เพรียกพร่ำขอแสงฟื้น               เท็จแท้หวาดแสงฯ

 emo_82