.jpg)
.ขอขอบคุณ ภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ตครับ.
'ลีลาลม..'
(คำ..นวล)
๐ ขยับร่ายใบเรียวเขียวขาวสุด
เยี่ยงมงกุฎผุดพราวเขียวขาวสม
กลิ่นจำปีจำปาจำอารมณ์
ไพรระงมพรมพร่ำจำอารัญ
๐ โชยอ่อนอ่อนซ่อนกายคล้ายเคว้งคว้าง
เห็นแต่พรางร่างอายคล้ายเคว้งขวัญ
รูปสัมผัสแผ่วเผินเกินจำนรรค์
แลเทียบทันหวั่นเพลินเกินจำนน
๐ ลมลีลาเล่นไล้ทักใบสวย
โบกใบย้วยใบหยักทักใบสน
หอบใบแห้งเหาะคละลอยปะปน
แกว่งใบหล่นหลุดผละลอยปะไป
๐ จากต้นหนึ่งถึงสนอีกต้นหนึ่ง
ลมจักดึงคลึงยลอีกต้นไหน
บอกข้าหน่อยเถิดหนอขอสมใจ
จักตามใกล้กลิ่นชมขอสมจินต์
๐ ด้วยหลงใหลลีลาคราถวาย
แห่งพระพายสายฟ้าคราถวิล
ถึงไร้ร่างรูปตนให้ยลยิน
หาได้สิ้นรูปมนต์ให้ยลยวน
๐ ยังคงฝังในอกรอผกผัน
ยะเยือกยันเย็นยอรอผกผวน
เฝ้ามองลมพรมฤทธิ์ คิด..คำนวล
ยิ่งรัญจวนในจิต คิด..คำนึง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
