ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[panthong.kh]

เหม่อมองฟ้า คราใด ใจหมองเศร้า
สุดเงียบเหงา วังเวง เคว้งคว้างหลาย
มีเพียงเงา เคียงข้าง อ้างว้างกาย
ราวดั่งคล้าย คมมีด กรีดทรวงใน

เสียงขลุ่ยแว่ว แผ่วมา พาครวญคร่ำ
คนใจดำ ทำเอา เราหมองไหม้
เหมือนจันทร์ดับ อับแสง ล้าแรงไป
พร้อมกับใคร คนหนึ่ง ซึ่งเลื่อนลอย

สายตาเพ่ง แลเล็ง ม่านฟ้าหลัว
หวั่นหวั่นกลัว อกตรม ซมเหงาหงอย
แหงนมองฟ้า พาให้ น้ำตาปรอย
เดือนเคลื่อนคล้อย ลอยลับ กลับเอกา

ดั่งกับใคร บางคน นั่งทนคิด
ดับมีดมิด หลีกหลบ ไม่พบหน้า
คล้ายดั่งเดือน เด่นดัง รั้งนภา
ช่างเยือกเย็น กายา ฟ้ามีดมน

จำตัดใจ หนีช้ำ ระกำเศร้า
จำตัดใจ จากเจ้า เฝ้าสับสน
ลีมความหลัง ครั้งเก่า เฝ้าสุดทน
หลีกให้พ้น ทนเจ็บ เหน็บที่ใจ
พันทอง

[กังวาน]

เห็นพันทองน้องเศร้าพี่เฝ้าห่วง
พลอยเจ็บทรวงเจ็บจิตคิดถามไถ่
ร้ายจริงหนอขอประฌามเหมือนหยามใจ
แล้วทำไมทิ้งขว้างเลิกร้างแล

พี่รพีฯพี่สล่าฯบูรพาหรือ
ทำไขสือตีจากฝากบาดแผล
พี่สุนทรวิทย์โปรดด้วยมาช่วยแชร์
ผมได้แต่แนะนำเพราะจำเป็น

ช่วยเป็นคู่อยู่ข้างอย่าร้างหนี
หัวใจมีให้พันทองเธอมองเห็น
พอหลงลืมคนเก่าเข้าประเด็น
เราก็เผ่นให้เธอช้ำ....ช่วยซ้ำเติม

....จริงจริงเป็นคนใจดีน่ะ...กลอนพาไป...

[สะเลเต]

จำตัดใจ หนีช้ำ ระกำเศร้า
จำตัดใจ จากเจ้า เฝ้าสับสน
ลีมความหลัง ครั้งเก่า เฝ้าสุดทน
หลีกให้พ้น ทนเจ็บ เหน็บที่ใจ
พันทอง

เมื่อความหลังครั้งเก่าเรามิปลื้ม
ก็จงลืมลบทิ้งสิ่งเหลวไหล
อนาคตของเรายังยาวไกล
จงเชิดใส่คนลวง...ทำทรวงช้ำ

รอถึงทีเราบ้าง..สะสางแน่
จะฝากแผลรักนี้ที่เหยียบย่ำ
เขาจะรู้ลึกซึ้งถึงการกระทำ
คนสร้างกรรมกับเราต้องเอาคืน...

---สะเลเต---

[panthong.kh]

เห็นพันทองน้องเศร้าพี่เฝ้าห่วง
พลอยเจ็บทรวงเจ็บจิตคิดถามไถ่
ร้ายจริงหนอขอประฌามเหมือนหยามใจ
แล้วทำไมทิ้งขว้างเลิกร้างแล

พี่รพีฯพี่สล่าฯบูรพาหรือ
ทำไขสือตีจากฝากบาดแผล
พี่สุนทรวิทย์โปรดด้วยมาช่วยแชร์
ผมได้แต่แนะนำเพราะจำเป็น

ช่วยเป็นคู่อยู่ข้างอย่าร้างหนี
หัวใจมีให้พันทองเธอมองเห็น
พอหลงลืมคนเก่าเข้าประเด็น
เราก็เผ่นให้เธอช้ำ....ช่วยซ้ำเติม

....จริงจริงเป็นคนใจดีน่ะ...กลอนพาไป...

เจอkarnkai อยากตบ สลบเหมือด
แล้วจะเชือด เลือดหนัง ฝังให้สิ้น
แร่กระดูก ขว้างให้  กามันกิน
คาบกระดูก โบยบิน สิ้นฤทัย

คนเขาเศร้า เขาโศก วิโยคเหลือ
มาซ้ำเติม ยาเบื่อ เลยดีไหม
กระโหลกไขว้ คงตาย เร็วเกินไป
ตราkarnkai ผ่อนส่ง คงจะดี

พี่ระพีฯ ป๋าสล่า มาดูหน่อย
บูรพา อย่าพลอย มัวหมองศรี
สุนทรวิทย์ รีบมา เร็วทันที
พ่อkarnkai ตามราวี น้องนี้กลัว

พี่ทั้งสี่ เป็นชาย ชาติอาชา
มาช่วยฆ่า karnkai ให้รู้ทั่ว
ส่วนเรื่องอื่น พี่ชาย อย่าอวนอัว
น้องนี้ชัวร์ ไม่ประกัน พันขอลา
พันทอง

ขอโทษนะคะกลอนพาไปจ้า

[sunthornvit]

เจอkarnkai อยากตบ สลบเหมือด
แล้วจะเชือด เลือดหนัง ฝังให้สิ้น
แร่กระดูก ขว้างให้  กามันกิน
คาบกระดูก โบยบิน สิ้นฤทัย

คนเขาเศร้า เขาโศก วิโยคเหลือ
มาซ้ำเติม ยาเบื่อ เลยดีไหม
กระโหลกไขว้ คงตาย เร็วเกินไป
ตราkarnkai ผ่อนส่ง คงจะดี

พี่ระพีฯ ป๋าสล่า มาดูหน่อย
บูรพา อย่าพลอย มัวหมองศรี
สุนทรวิทย์ รีบมา เร็วทันที
พ่อkarnkai ตามราวี น้องนี้กลัว

พี่ทั้งสี่ เป็นชาย ชาติอาชา
มาช่วยฆ่า karnkai ให้รู้ทั่ว
ส่วนเรื่องอื่น พี่ชาย อย่าอวนอัว
น้องนี้ชัวร์ ไม่ประกัน พันขอลา
พันทอง

ขอโทษนะคะกลอนพาไปจ้า

[/quote]
                                  ใครหนอทำ  ให้น้อง  ต้องเจ็บปวด
                   พี่จะหวด  ด้วยไม้  มิไว้หน้า
                   โถโถโถ  แก้วตา  มามะมา
                   พี่จะทา  ยาให้  ตรงไหนดี

                          ควรเริ่มที่  ต้นขา  อย่าตระหนก
                   ช่วยถลก  กระโปรง  อย่าโคลงหนี
                   อ้าว..แล้วกัน  กลากเกลื้อน  เกลื่อนเวที
                   อะไรนี่  ทั้งร่าง  เป็นด่างดวง

                           ไปติดเชื้อ  ใครมา  สล่าแน่
                   รพีฯแพร่  สิท่า  น่าเป็นห่วง
                   บูรพา  เล่าใช่-ไหมพุ่มพวง
                   น่าช้ำทรวง  ทั้งหมดนี้  ฝีมือใคร
                   
        ขออภัยน้องพันทอง ดึกแล้วเมาปากกา เขียนมั่วไปหมดอย่าถือสานะครับ

                                             สุนทรวิทย์

           

[Thammada]

คลื่นซัดกายสั่นซบ สายลมหวน
ทะเลครวญขานส่งโศกโลกอีกครั้ง
หาดทรายซับเสียงเศร้าเคล้าภวังค์
ฝากฟากฝั่งวังวนที่ทนรอ

ผ่านให้พ้นคนโศกโลกลึกช้ำ
แม้ดื่มด่ำจำใจจะใกล้ท้อ
จะร้าวรานปานว่าน้ำตาคลอ
ยังชูช่อสวยงามท่ามสายลม

หยั่งทะเลลึกลิบหยิบเกลียวคลื่น
ความเป็นอื่นคืนกลับซับห้วงห่ม
ปลอบคนเหงาเข้าใจจะไม่จม
ยามเมื่อข่มความหนาวร้าวลำพัง

เข้มแข็งแห่งหัวใจใสสว่าง
เมื่อฟ้าสางวางวาดอาจเห็นฝั่ง
ใครคนหนึ่งซึ้งซับกับภวังค์
เป็นผู้นั่งในใจอยู่ไม่จาง

ภาพจาก http://www.oknation.net

[นางฟ้า ชาลี]

จำใจจาก พรากมา ฟ้ากำหนด
มิอาจทด แทนใคร ให้ใจหมาง
เขาคนนั้น ฉันรู้ คู่เคียงนาง
มิลาร้าง ห่างไป ในทันที

เป็นส่วนเกิน เดินมา หาเธอก่อน
เป็นรักซ้อน อ่อนใจ ไร้ศํกดิ์ศรี
เป็นรักคุด จุดบอด ยอดนารี
เป็นคนมี ปมด้อย คอยติดตาม

จำใจจาก พรากพี่ เพราะเป็นสอง
ตัวสำรอง ร้องร่ำ จำค้องถาม
จะเก็บน้อง ห้องไหน ในนิยาม
รักต้องห้าม เหือดหาย ตายจากใจ

นางฟ้า  ชาลี

[panthong.kh]

[/quote]
                                  ใครหนอทำ  ให้น้อง  ต้องเจ็บปวด
                   พี่จะหวด  ด้วยไม้  มิไว้หน้า
                   โถโถโถ  แก้วตา  มามะมา
                   พี่จะทา  ยาให้  ตรงไหนดี

                          ควรเริ่มที่  ต้นขา  อย่าตระหนก
                   ช่วยถลก  กระโปรง  อย่าโคลงหนี
                   อ้าว..แล้วกัน  กลากเกลื้อน  เกลื่อนเวที
                   อะไรนี่  ทั้งร่าง  เป็นด่างดวง

                           ไปติดเชื้อ  ใครมา  สล่าแน่
                   รพีฯแพร่  สิท่า  น่าเป็นห่วง
                   บูรพา  เล่าใช่-ไหมพุ่มพวง
                   น่าช้ำทรวง  ทั้งหมดนี้  ฝีมือใคร
                   
        ขออภัยน้องพันทอง ดึกแล้วเมาปากกา เขียนมั่วไปหมดอย่าถือสานะครับ

                                             สุนทรวิทย์

           
[/quote]

หนอยอีตา สุนทรฯ ดัจริต
ฉันเป็นหิด ติดจากพี่ นี่ใช่ไหม
น้ำไม่อาบ เจ็ดวัน ต้องทำใจ
หูดหิดแย่ง ขึ้นใหญ่ ทำไงดี

ไปหาหมอ ปรึกษา หายาช่วย
หมอถามด้วย ว่าป่วย โรคไรนี่
ไหนตอบให้ ชัดชัด ดูอีกที
จะได้รี่ จัดยา มาเร็วไว

สุนทรวิทย์ มัวแต่ จะบิดเบือน
เป็นไส้เลื่อน ไม่บอก หมอหมั่นไส้
แม้อยากช่วย แต่ด้วย ว่าจนใจ
จำต้องขอ ลาไกล ไม่อยากเจอ
พันทอง

[panthong.kh]

จำตัดใจ หนีช้ำ ระกำเศร้า
จำตัดใจ จากเจ้า เฝ้าสับสน
ลีมความหลัง ครั้งเก่า เฝ้าสุดทน
หลีกให้พ้น ทนเจ็บ เหน็บที่ใจ
พันทอง

เมื่อความหลังครั้งเก่าเรามิปลื้ม
ก็จงลืมลบทิ้งสิ่งเหลวไหล
อนาคตของเรายังยาวไกล
จงเชิดใส่คนลวง...ทำทรวงช้ำ

รอถึงทีเราบ้าง..สะสางแน่
จะฝากแผลรักนี้ที่เหยียบย่ำ
เขาจะรู้ลึกซึ้งถึงการกระทำ
คนสร้างกรรมกับเราต้องเอาคืน...

---สะเลเต---

ถึงเวลา เอาคืน สะอื้นแน่
จะฝากรอย แผลใหม่ ให้สุดฝืน
สารพัด ที่ทำ ฉันกล้ำกลืน
ขอเอาคืน วันนี้ สิบทีเลย

ฉันเจ็บปวด รวดร้าว คราวเธอจาก
ฉันลำบาก ยากไร้ จริงนะเอ่ย
เธอทำใด้ เจ็บแสบ จริงนะเอย
วันนี้คืน ทั้งหมดเลย ที่เคยทำ
พันทอง

[บูรพาท่าพระจันทร์]

เห็นพันทองน้องเศร้าพี่เฝ้าห่วง
พลอยเจ็บทรวงเจ็บจิตคิดถามไถ่
ร้ายจริงหนอขอประฌามเหมือนหยามใจ
แล้วทำไมทิ้งขว้างเลิกร้างแล

พี่รพีฯพี่สล่าฯบูรพาหรือ
ทำไขสือตีจากฝากบาดแผล
พี่สุนทรวิทย์โปรดด้วยมาช่วยแชร์
ผมได้แต่แนะนำเพราะจำเป็น

ช่วยเป็นคู่อยู่ข้างอย่าร้างหนี
หัวใจมีให้พันทองเธอมองเห็น
พอหลงลืมคนเก่าเข้าประเด็น
เราก็เผ่นให้เธอช้ำ....ช่วยซ้ำเติม

....จริงจริงเป็นคนใจดีน่ะ...กลอนพาไป...

เจอkarnkai อยากตบ สลบเหมือด
แล้วจะเชือด เลือดหนัง ฝังให้สิ้น
แร่กระดูก ขว้างให้  กามันกิน
คาบกระดูก โบยบิน สิ้นฤทัย

คนเขาเศร้า เขาโศก วิโยคเหลือ
มาซ้ำเติม ยาเบื่อ เลยดีไหม
กระโหลกไขว้ คงตาย เร็วเกินไป
ตราkarnkai ผ่อนส่ง คงจะดี

พี่ระพีฯ ป๋าสล่า มาดูหน่อย
บูรพา อย่าพลอย มัวหมองศรี
สุนทรวิทย์ รีบมา เร็วทันที
พ่อkarnkai ตามราวี น้องนี้กลัว

พี่ทั้งสี่ เป็นชาย ชาติอาชา
มาช่วยฆ่า karnkai ให้รู้ทั่ว
ส่วนเรื่องอื่น พี่ชาย อย่าอวนอัว
น้องนี้ชัวร์ ไม่ประกัน พันขอลา
พันทอง

ขอโทษนะคะกลอนพาไปจ้า

ถึงแม้นมาด ชาติอาชา ไม่น่าเกี่ยว
อย่าให้เอี่ยว เจียวเล่า น้องเจ้าขา
ขืนทำไป ให้ทุเรศ เจตนา
โดนอาญา คร่าชีวิต ติดคุกตาย

อยู่นอกคุก สุขออก จะบอกน้อง
ไยจะต้อง หมองละเหี่ย ชื่อเสียหาย
จำใจหรอก บอกหญิง ต้องทิ้งลาย
อยากสบาย ขายขี้หน้า อย่าว่ากัน(เลยเน้อ).../

 

บูรพาท่าพระจันทร์

[กวีน้อย ลุ่มน้ำยาว]

emo_85ขอต่อกลอน  คุณพันทอง  สองสามบท
อรรถรส   เรียงร้อย    สร้อยอักษร
แต่งผสม   ถ้อยคำ     นำเป็นกลอน
ปลอบใจเจ้า    บังอร    สมรใจ
หากเขาทิ้ง    พันทองเจ้า    ต้องเจ็บช้ำ
เจ้าจงอย่า    เพ้อพร่ำ  ร่ำร้องไห้
หนทางยัง  มีอยู่   ให้ก้าวไป
จงอย่าได้   เสียใจ     เลยพันทอง
หากวันนี้   เขาคนนั้น   ไม่เห็นค่า
จงมุ่งหน้า   สู้ต่อไป   อย่าเศร้าหมอง
ดีกว่านั่ง    เจ็บช้ำ     น้ำตานอง
สักวันเขา   นั้นจะต้อง   นึกเสียดาย



กวีน้อย   ลุ่มน้ำยาว

[/b]

[panthong.kh]

emo_85ขอต่อกลอน  คุณพันทอง  สองสามบท
อรรถรส   เรียงร้อย    สร้อยอักษร
แต่งผสม   ถ้อยคำ     นำเป็นกลอน
ปลอบใจเจ้า    บังอร    สมรใจ
หากเข้าทิ้ง    พันทองเจ้า    ต้องเจ็บช้ำ
เจ้าจงอย่า    เพ้อพร่ำ  ร่ำร้องไห้
หนทางยัง  มีอยู่   ให้ก้าวไป
จงอย่าได้   เสียใจ     เลยพันทอง
หากวันนี้   เขาคนนั้น   ไม่เห็นค่า
จงมุ่งหน้า   สู้ต่อไป   อย่าเศร้าหมอง
ดีกว่านั่ง    เจ็บช้ำ     น้ำตานอง
สักวันเขา   นั้นจะต้อง   นึกเสียดาย



กวีน้อย   ลุ่มน้ำยาว

[/b]

ขอขอบคุณ ในหวังดี กวีน้อย
ที่เฝ้าคอย ปลอบใจ เมื่อใกล้สาย
เป็นแรงให้ ต่อสู้ ถึงวันตาย
สุขเหลือหลาย  ยิ้มใด้ ในเวที

จะหายทุกข์ หายโศก วิโยคแน่
จะไมแย่ ต่อไป ในใจนี่
จะเข้มแข็ง ด้วยแรง กายที่ดี
จะไม่มี หมองตรม ขมขื่นใจ

กาลเวลา คงช่วย เราได้บ้าง
แม้หนทาง เดินนั้น จะสั่นไหว
ด้วยมุ่งมั่น ทุกอย่าง คงไม่ไกล
รักษาดวง ฤทัย ให้หายชา
พันทอง

[กวีน้อย ลุ่มน้ำยาว]

ขอขอบคุณ ในหวังดี กวีน้อย
ที่เฝ้าคอย ปลอบใจ เมื่อใกล้สาย
เป็นแรงให้ ต่อสู้ ถึงวันตาย
สุขเหลือหลาย  ยิ้มใด้ ในเวที

จะหายทุกข์ หายโศก วิโยคแน่
จะไมแย่ ต่อไป ในใจนี่
จะเข้มแข็ง ด้วยแรง กายที่ดี
จะไม่มี หมองตรม ขมขื่นใจ

กาลเวลา คงช่วย เราได้บ้าง
แม้หนทาง เดินนั้น จะสั่นไหว
ด้วยมุ่งมั่น ทุกอย่าง คงไม่ไกล
รักษาดวง ฤทัย ให้หายชา
พันทอง




หากได้ยิน     อย่างนี้แล้ว      ค่อยยังชั่ว
กระผมกลัว     พี่คิดหนัก       จักป่วยได้
เพราะความเศร้า    อาจส่งผล      กระทบกาย
อาจทำให้       ไม่สบาย         นะพี่พัน


ขอให้พี่    จงแข็มแข็ง    ดั่งเหล็กกล้า
ที่ผ่านมา    ถือว่า        เป็นความฝัน
แม้นวันนี้    เขาทอด-     ทิ้งพี่พัน
แล้วสักวัน    เขาคนนั้น     จะเสียใจ

กวีน้อย  ลุ่มน้ำยาว

 

[/b]

[กวีบ่าว ลุ่มน้ำยม]

คืนมืดมิด    อับแสง    สุริยน

ผมทุกทน   นั่งร้องไห้   ข้างต้นสา

ที่ท่าน้ำ    นั่งที่นั่น   ตรงศาลา

กวีน้อย   โอ้พี่ยา    รู้จักดี


เพราะที่นั่น    ไร้แสง    แห่งไฟฟ้า

มีแต่แสง    ที่ส่องมา   บ้านลุงศรี

ผมทั้งเศร้า   ผมทั้งเหงา   ไม่เปรมปรี

ผมก็ไม่    ต่างจากพี่    นะพันทอง







      ——► กวีบ่าว  ♥ ลุ่มน้ำน่าน ◄——