เพียงเศษเสี้ยวเล็กน้อย ช่างด้อยค่า
ไม่งามตาแสงลับ ดูอับเฉา
หลบอาศัย มุมฟ้า ทาสีเทา
เพียงลมเป่าเบาบาง คงคว้างไกล
ได้ไออุ่นแผ่ว แผ่ว เพียงแถวนี้
ใจที่มี เพียงพอ ไม่ขอใกล้
ทำได้เพียงลอบมอง ต้องทำใจ
จากคนไร้ใครรัก แวะทักมา
เจอเพื่อนแก้วหัวอกใจฟกช้ำ
ร่วมเวรกรรมร้าวรักเป็นหนักหนา
โปรดอย่าคิดลังเลเสียเวลา
มีน้ำแข็ง..โซดา..เชิญมาร่วมวง
เอ้า...ฮิ้ว..ว..ว..ว
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
