คนเคยกล่าว ว่ารักแท้ ต้องผจญ อุปสรรค   
แม้ยากนัก ฉันคนนี้ จะพลีพร้อม ยอมถวาย
จะกล้าแลก ความเหนื่อยล้า ด้วยแรงใจ ด้วยแรงกาย   
เพื่อให้ได้ รักที่ฝัน ใจดวงนั้น มาครอบครอง

มาวันนี้ ฉันได้พบ กับตัวเธอ ผู้เลอค่า      
นางบนฟ้า เกินกว่าใคร จะทำให้ เธอหม่นหมอง
ฉันคนนี้ คนธรรมดา อยากได้นาง-ฟ้ามาปอง   
จึงขอลอง ทอดสะพาน ความรักมั่น ถึงฟ้าไกล

จำต้องเจอ ขวากหนามแหลม แซมแต่งแต้ม ทางบุบผา      
แทบปลิดลง ปลงชีวา ทางมืดไร้- แสงสว่างไสว
รู้เธอรัก แต่ต้องเลือก เลือกที่จะ ไม่ให้หัวใจ      
ด้วยเหตุผล สุดยิ่งใหญ่ พ่อบอกไว้ ไม่ใช่เวลา

สิบคน   

กลั้นน้ำตา...ไว้ไม่ไหว
เพราะไม่ทันเตรียมใจกับการจากไปของเธอในครั้งนี้
ความรักความผูกพันไม่อาจรั้งไว้แม้นาที
เพราะฉันรู้ดีว่าเธออยากจะไป

ข้างเธอ

คนนี้  ที่เธอ  ไม่เคยมองมา
คนนี้  ที่มองผ่านตา  ไม่เคยสนใจ
คนนี้  ก็คือเพื่อนเธอคนนึงใช่ใคร
คนที่คิดไป    ข้างเดียว

คนนั้น  ที่เธอ  เฝ้าคอยสนใจ
คนนั้น  ที่นานแค่ไหน  ก็สำคัญ
คนนั้น  ที่ใจของเธอคิดถึงทุกวัน
นางฟ้าองค์นั้น  ในฝันของเธอ

ใจฉัน  ที่คอยแต่คิดพร่ำเพ้อ
ใจเธอ  ที่รอเสมอแต่เขามานาน
ใจเขา  ที่คิดกับเธอแค่เพียงเพื่อนกัน
ความรักของฉัน  ก็คง  ไม่ถึงเธอ

แม้จะเจ็บ  เก็บมันเอาไว้ข้างใน
ไม่เป็นไร  วันนี้  เป็นได้  แค่เพื่อนเธอ

ถึงวันนี้  รู้ดีว่าไม่มีหวัง
แต่ใจจะยัง  เฝ้ารอแต่เธอเรื่อยไป
แต่หากวันไหน  คนนั้น  เขาเดินจากไป
ให้เธอรู้ไว้  ว่าจะมีใคร  ยืนข้างเธอ
ให้เธอรู้ไว้  ว่ายังมีใคร  เคียงข้างเธอ

มองมาสักครั้ง  ใจฉันยังรอ  ข้างข้างเธอ

ป.ล.  ความจริงแล้วก็ไม่ใช่กลอนอะไรมากมาย  แต่  ปรับมาจากเพลงที่เคยแต่งไว้  ห้าห้า