ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เศษเหล็ก//]

...บังเอิญรัก ..รู้จัก..บ้านกลอน..
.....พุธที่ ยี่แปด กรกฎา ปีห้าสาม
เวลายาม ทุ่มยี่หก ฝนตกริน
เป็นสมาชิก บ้านกลอน ไทยถิ่น
เมื่อได้ยิน จากวาจา ผู้บ้ากลอน

....ความเป็นมามีอยู่ว่าอย่างนี้
มีรุ่นพี่ เคยเล่า กล่าวคำสอน
 ว่าในนี้ มีมากมายคนบ้ากลอน
อรชร หลายลีลา ว่ากันไป

.....อันข้าน้อย ก็ไม่ค่อย ที่จะเชื่อ
รู้สึกเบื่อ เซงชีวิต มิอยากทำอะไร
พยายามจะหลับลืมเรื่องใดใด
ทำไม่ได้ เพราะใจยังลังเล

.....ตัดสินใจ หาอ่านอะไร ในเวป
เจอกลอน เจ็บ เวปอะไร เอ๋..?
อ๋อ..ใช่เวปนี้ ที่รุ่นพี่ เคย say
ไม่ลังเล รีบสมัคร รักทันที

.....ก้าวแรก ไม่รู้ต้อง ทำไง
ลองมั่วไป ทำอย่างไรว่ะนี่
อ่านเจอะ ข้อความน้อยพอดี
ทุกวันพุธนี้ มาที่ห้องแชทกัน

....ข้าน้อยนั่งนึกเอ๋...วันนี้วันอะไร
ก็วันพุธนี่ไง บังเอิญสมัคร ถูกวัน
พี่สายใย คนแรก ที่มาทักฉัน
พี่น้ำนั้น ทักฉัน รองลงมา

.....ถ้าวันนั้นไร้ใครทัก คงไม่รู้จักถึงเพียงนี้
แต่โชคยังดี พี่สายใย ให้คำปรึกษา
บังเอิญจริง ยังมีคน ที่เมตตา
จึงรู้ว่า พรหมวาสนานั้น มีอยู่จริง

.....ขอบพระคุณพี่สายใยให้ตรงนี้
และพวกพีพี ในทุกทุกสิ่ง
บุญคุณ อันล่ำค่า สูงยิ่ง
จะไม่ทิ้ง ให้เลือนลางหายไป

......ท้ายสุดนี้ กลั่นบทกลอนไว้มากมาย
ตามสตาย  เด็กน้อย ที่คิดได้
ผิดถูก อยากให้พี่พี่ ช่วยชี้ไข
ต้องขอ อภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยเทอญ.

.........................เศษเหล็ก.

[/font] [/size] [/color] [/center]