คนไร้ใจ....กล่าวสิ่งใดก็ไม่รับ
คนโกธรครับ...น้ำนิ่งยังวิ่งเชี่ยว
คนซื่อครับ...จะตรงแม้ธงเลี้ยว
เธออย่าเทียว....เปรียบเลย...ไม่เคยจำ

แม้ครั้งหนึ่งเข้าใจ...ไปทุกอย่าง
เวลาต่างใครเตือน...บิดเบือนซ้ำ
รับไม่ได้ ร่ายเรื่อง..ก็เปลืองคำ
คนใจดำโพ..เรียบเรียง..เพียง..เข้าใจ

 

ซึ้งบ้างไหม ตอบใจ คงได้รู้
ว่าใครอยู่ ในใจ ที่ไหวแผ่ว
แอบนิ่งอยู่ ด้วยหวาน เนิ่นนานแล้ว
อาจคลาดแคล้วหากใครไม่เหลียวมอง

ซึ้งบ้างไหมตอบใจคนใกล้ชิด
ใครมอบจิตมีใจ..แล้วใครหมอง
ไยปิดกั้นดวงใจผู้หมายปอง
ไม่ยอมครองความซึ้งอีกหนึ่งใจ







ซึ้งน่ะซึ้ง  ถึงอยู่   รู้แก่จิต                                       แม่มิ่งมิตร   จิตคน  แยกผลได้
รักน่ะรัก   แต่ต้องหัก  พักหัวใจ                                ใครน่ะใคร   ที่ปองหมาย  แกล้งหมายปอง

ขอบคุณฟ้า   ที่เมตตา   ฟ้าประเสริฐ                          บุญบรรเจิด   กำเนิดผล  ดลเราสอง
ด้วยใจจิต  สุจริต   ไม่คิดครอง                                 เป็นดินจ้อง   หมายครองฟ้า  น่าเข็ญใจ 
                                                                                                                                   

 

ค่าของดินยิ่งกว่าฟ้ามากนัก
เป็นที่พักที่พิงอิงอาศัย
หัวอกดินแน่นหนักสักเท่าใด
ยังซึ้งในความภักดิ์รักของดิน


เปรียบใจหญิง  ยิ่งกว่า  ขอบฟ้ากว้าง   
ชายขอวาง  หัวใจหยิ่ง  ทิ้งตรงหน้า
สยบแทบ  อิงแอบ  แนบอุรา
โอ้ฟ้าจ๋า  ดินได้ฟัง  ช่างสุขใจ