*ตะวันรอลับ*
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
29 มีนาคม 2024, 09:10:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: *ตะวันรอลับ*  (อ่าน 20213 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
21 กุมภาพันธ์ 2011, 05:37:PM
ฉันเอง
LV0 ทารก2 (Pls..update E-mail)
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 182
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 685


เป็นตัวเองดีกว่า..วุ้ย


« เมื่อ: 21 กุมภาพันธ์ 2011, 05:37:PM »
ชุมชนชุมชน


ดั่งตะวันรอลับพับขอบฟ้า
สิ้นแสงกล้าให้ราตรีที่ผกผัน
เฝ้าสลับสับเปลี่ยนหมุนเวียนวัน
กลางคืนฉันกลางวันเธอมิเพ้อปอง

ถึงจะมีคาบเกี่ยวเทียวยอแสง
เหมือนดั่งแรงด้วยรักผลักเราสอง
ยามอาทิตย์อัสดงลงเรืองรอง
พี่หมายมองตาเจ้าเฝ้าเพ้อครวญ

แม้มีเพียงเวลาหาน้อยนิด
ได้สะกิดมองเจ้าพี่เฝ้าหวล
ไม่ดื่มด่ำฉ่ำใจไห้รัญจวน
อย่าได้ด่วนจากไปให้ไคลคลา

ไห้โศรกตรมขมขื่นเป็นยิ่งนัก
ได้เห็นพักต์นวลน้องประคองหล้า
ก่อนหายลงจมดิ่งพสุธา
จะกลับมาก็อีกวันเนิ่นนานไกล

ยามค่ำคืนโดดเดี่ยวแสนเปลี่ยวเหงา
อาทิตย์เจ้าเคล้าดาวอยู่แห่งไหน
ปล่อยให้เดือนลบเลือนลางเคลื่อนไป
สุดโหยไห้หาเจ้าเฝ้าตะวัน

เมื่อไหร่หนอตะวันเจ้าเข้าชิงพลบ
จะได้พบเจอหน้าไม่กล้าหัน
เพราะกลัวว่าสายตาไม่หากัน
โปรดมองฉันยามผ่านก่อนกาลเลย


ฉันเอง..
ข้อความนี้ มี 18 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ขอแต่งโลกสวย  ด้วยคำกลอน
21 กุมภาพันธ์ 2011, 07:50:PM
my smile
ผู้ดูแลบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 333
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,183


รอยยิ้มที่จริงใจ มองทีไรก็รู้สึกดี. ..


« ตอบ #1 เมื่อ: 21 กุมภาพันธ์ 2011, 07:50:PM »
ชุมชนชุมชน




แตะ..ผืนทราย
นั่งดูตะวัน.เลือนหาย.จากท้องฟ้า
ทะเลเริ่มเปลี่ยนสี..หัวใจเริ่มชา
หวั่นว่า.จะไม่เห็นเธอ.ดวงตะวัน

ดาว.แทนที่
ณ ท้องฟ้ามืดสี..มีเพียงฉัน
นั่งดูดาว.และรอคอย.ดวงตะวัน
มีทะเล .เม็ดทราย. เป็นเพื่อนกัน .อุ่นใจ

ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

21 กุมภาพันธ์ 2011, 08:12:PM
bpmoon
Special Class LV1
นักกลอนผู้เร่ร่อน

*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 24
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 144



« ตอบ #2 เมื่อ: 21 กุมภาพันธ์ 2011, 08:12:PM »
ชุมชนชุมชน


ถึงจะมีคาบเกี่ยวเทียวยอแสง
เหมือนดั่งแรงด้วยรักผลักเราสอง
ยามอาทิตย์อัสดงลงเรืองรอง
พี่หมายมองตาเจ้าเฝ้าเพ้อครวญ
(ฉันเอง)


อ่านถึงบทนี้ ให้นึกถึง อัสดง... ยิ้มหน้าใส




แสงสีทองล่องห่างจางขอบฟ้า
มองสุดหล้าฟ้าที่เห็นเป็นมืดครึ้ม
ละหวนหาฟ้าวันใหม่ด้วยใจซึม
คืนฟ้าครึ้มมองเห็นจันทร์ฉันยินดี

แต่ที่เห็นในยามค่ำคืนหนาว
หรี่แสงดาวไม่เห็นจันทร์พากันหนี
อันแสงดาวอ่อนแรงแสงริบหรี่
เหมือนใจที่ปรี่ลงเพราะปลงรัก

ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
21 กุมภาพันธ์ 2011, 08:50:PM
ยามพระอาทิตย์อัสดง
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 691
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,437


~ ทุกถิ่นแถนแดนอักษร ~


เว็บไซต์
« ตอบ #3 เมื่อ: 21 กุมภาพันธ์ 2011, 08:50:PM »
ชุมชนชุมชน


ถึงจะมีคาบเกี่ยวเทียวยอแสง
เหมือนดั่งแรงด้วยรักผลักเราสอง
ยามอาทิตย์อัสดงลงเรืองรอง
พี่หมายมองตาเจ้าเฝ้าเพ้อครวญ
(ฉันเอง)


อ่านถึงบทนี้ ให้นึกถึง อัสดง... ยิ้มหน้าใส




แสงสีทองล่องห่างจางขอบฟ้า
มองสุดหล้าฟ้าที่เห็นเป็นมืดครึ้ม
ละหวนหาฟ้าวันใหม่ด้วยใจซึม
คืนฟ้าครึ้มมองเห็นจันทร์ฉันยินดี

แต่ที่เห็นในยามค่ำคืนหนาว
หรี่แสงดาวไม่เห็นจันทร์พากันหนี
อันแสงดาวอ่อนแรงแสงริบหรี่
เหมือนใจที่ปรี่ลงเพราะปลงรัก

อย่าได้ปลงหลงรักพระอาทิตย์
อย่ายึดติดอาทิตย์ว่าสูงศักดิ์
อาจจะมีน้อยคนได้รู้จัก
อาทิตย์มักจักเหงาเศร้าทุกครา

ยามค่ำคืนกลืนกล้ำน้ำตานอง
เฝ้าร่ำร้องท้องฟ้าไม่มองหา
เฆมหมอกมัวกลัวคนทุกเวลา
นี่แหละหนาอาทิตย์คิดข้ามคืน

อัดดง

ปล.อ่านถึงบทนี้ให้คิดถึง อัสดง .. คิดถึงจริงนะ ไม่เห็น พีเอ็มมาหาเค้าล่ะตะเองจุ๊ฟฟฟฟ

ข้อความนี้ มี 7 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

อัสดง..ขอขอบคุณภาพสวยๆจากอินเตอร์เนต..
http://noisunset.blogspot.com/
Thinking about you makes me smile...
21 กุมภาพันธ์ 2011, 08:59:PM
ตะวันฉาย
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 427
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,159



« ตอบ #4 เมื่อ: 21 กุมภาพันธ์ 2011, 08:59:PM »
ชุมชนชุมชน





...แสงสิ้นสุดปลายฟ้าก่อนลาลับ
แสงระยับจากดาวเดือนก็เกลื่อนฉาย
เมฆาเปลี่ยนสีครามข้ามทักทาย
นภากลายมืดลงปลงตะวัน

...แสงนีออนเจิดจ้าท้าดาวเบ่ง
คืนก็เร่งแผ่มิดคิดสีสัน
ทังดาราเรืองรองทองอำพัน
แม้แต่จันทร์ยังกระจ่างทางนภา

...มิหลงเหลือตะวันน้อยที่คล้อยแสง
จึงแอบแฝงหลบตัวกลัวห่วงหา
ดับดวงลับพับจางวางอำลา
สิ้นทิวาพาแสงจำแลงเลือน...
ข้อความนี้ มี 10 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ว่างเปล่า
21 กุมภาพันธ์ 2011, 11:18:PM
ยามพระอาทิตย์อัสดง
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 691
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,437


~ ทุกถิ่นแถนแดนอักษร ~


เว็บไซต์
« ตอบ #5 เมื่อ: 21 กุมภาพันธ์ 2011, 11:18:PM »
ชุมชนชุมชน


หากท้องฟ้าตะวันลับพร้อมดับแสง
ด้วยอ่อนแรงแห่งลมที่พัดหวน
ลมอ่อนอ่อนผ่อนตามคืนค่ำครวญ
แสงนวลนวลจวนดับอับแสงลา

แสงอ่อนอุ่นกรุ่นกลิ่นอิ่มละไม
พร้อมหลับไหลให้ดิ่งลงเวหา
ท้องฟ้าแดงแสงแห่งตะวันลา
จับขอบฟ้านกกาพากลับรัง

ดับลงแล้วแสงรักปักตะวัน
พร้อมกับฝันพลันสวยด้วยใจฝัง
ยามค่ำคืนตื่นนอนชั่งเอวัง
เพียงลำพังดั่งคืนคนลืมกัน

แต่อาทิตย์ไม่ลืมคืนวันใหม่
เพราะในใจพรุ่งนี้มีฟ้านั้น
จะส่องแสงอุ่นอุ่นคุ้นเคยพลัน
จะฝากฝันก่อนนอนอ้อนทุกคืน

อัดดง

ปล. หลับฝันดีนะค่ะ คนดี พรุ่งนี้เจอพระอาทิตย์อัสดงใหม่ จุ๊ฟฟฟฟฟ ส่งจูบจ้ะ
ข้อความนี้ มี 10 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

อัสดง..ขอขอบคุณภาพสวยๆจากอินเตอร์เนต..
http://noisunset.blogspot.com/
Thinking about you makes me smile...
21 กุมภาพันธ์ 2011, 11:30:PM
กัลมลี*
Special Class LV3
นักกลอนผู้มากผลงาน

***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 77
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 138


รักคือแรงบันดาลใจ


« ตอบ #6 เมื่อ: 21 กุมภาพันธ์ 2011, 11:30:PM »
ชุมชนชุมชน



    น้ำตาดาวจักฉายแววก่องเก็จ
   หลังระเห็จจรจากฟ้าฟากฝัน
   แพรราตรีรอโอบ...แสงนวลจันทร์
   พร้อมตะวันชิงพลบ...กลบรวี

   ขณะรอโชติช่วงดาวดวงไหน
   ณ แดนใจถวิลรัศมี
   สว่างกลบความมืดยามราตรี
   เสมอเธอผู้ที่...มีอุ่นไอ

   อาจบรรทัดฐานฟ้า...ชี้กำหนด
   สิ่งปรากฏจีรังอันยิ่งใหญ่
   ดวงตะวัน...ฉันเหมือน...เลือนไปไกล
   รอลับจากฤทัย...ในไม่ช้า


ข้อความนี้ มี 10 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

22 กุมภาพันธ์ 2011, 02:24:AM
ไพร พนาวัลย์
กิตติมศักดิ์
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2083
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 3,422


นักร้อง


paobunjin
« ตอบ #7 เมื่อ: 22 กุมภาพันธ์ 2011, 02:24:AM »
ชุมชนชุมชน




รอตะวัน

ยามสายัณห์ตะวันลาลับเหลี่ยมโลก
นั่งซึมโศกหงอยเหงาเขามาหาย
ดั่งไปลับกับตะวันพลันเดียวดาย
รอโฉมฉายมาเยือนเป็นเพื่อนเคียง

อีกตั้งคืนตื่นฝันตะวันฉาย
อยู่ที่ปลายขอบฟ้านภาเฉียง
เหล่าดาราคราคร่ำแจ้วจำเรียง
ขอฝากเสียงข้ามฟ้าหานงคราญ

พระอาทิตย์อัสดงตรงขอบฟ้า
สิ้นแสงร้อนอ่อนล้าดั่งลาน่าน
เมื่อไหร่หนอจะกลับมาข้าซมซาน
ไม่สงสารแล้วหรือคนดื้อดึง

ตะวันเอ๋ยกลับเถิดหนาข้ารออยู่
หวังเคียงคู่อโณทัยฝากใจถึง
แม้อยู่ไกลสุดขอบฟ้ายังตราตรึง
ว่าคืนหนึ่งยังรอ...พ้อตะวัน

 ขอจีบ...ได้ป่ะ

"ปรางค์  สามยอด"
ข้อความนี้ มี 8 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

22 กุมภาพันธ์ 2011, 01:31:PM
เมฆา...
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 698
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 624


..............


« ตอบ #8 เมื่อ: 22 กุมภาพันธ์ 2011, 01:31:PM »
ชุมชนชุมชน


..ขอบพระคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ตครับ..



!..สุริยน ย่ำสนธยา..!


…สุริยา เย็นย่ำ ใกล้ค่ำหนอ
พระพายคลอ ผิวพัด ตระหวัดไหว
กระทบกิ่ง บุปผา พนาไพร
โบกรูปใบ เรื่อยริ้ว ปลิวลู่ลม

...กระแสเสียง สำนวน กระพรวนเพราะ
ลือเสนาะ เลาะลุ่ม คุ้มคลองถม
โค-กระบือ เย้าหยอก ริมคอกตม
ดังผสม กลิ่นดิน ถิ่นภูธร
...มองอาทิตย์ เทียบคาน ต้นตาลเดี่ยว
ให้แสนเปลี่ยว เสียวทรวง ห่วงสมร
ระทมห้วง ห่วงถวิล จินต์อาวรณ์
หวั่นบังอร ลืมโอษฐ์ ดั่งโจษจัน
...ข่าวคราวแว่ว แถวย่าน บ้านเรือนเหย้า
ว่านวลเจ้า เล่าหลง ดงสวรรค์
มีคนรัก นั้นแล้ว แววจาบัลย์
ก็เริ่มกลั่น น้ำเศร้า ที่เบ้าตา
...ปานประหนึ่ง ดึงอก ระทกคว่ำ
ซ่อนระกำ ก่ำกึ่ง คนึงหา
น้ำเนตรย้อย หยาดหยด รันทดมา
สู่เถียงนา เรือนน้อย  ที่คอยนาง
...เข้าตำรา ลาร้าง เพราะห่างคู่
พินิจดู เด่นจริง ยิ่งเคว้งคว้าง
หัวใจหวิว ว่างเว้น เช่นรอยจาง
ที่มันเริ่ม อัปปาง กลางคลื่นใจ
...จวบบั้นปลาย สายแสด แดดสุดท้าย
ส่องประกาย ก่อนพลบ หลบหลับไหล
หาได้ร้าง ห่างเหิน นับเนิ่นไป
ยังคงหวน มาใหม่ ในช่วงวัน

...แต่ไยน้อง นางไป แล้วไกลลับ
มิหวนกลับ บ้านป่า พนาสัณฑ์
ทิ้งให้พี่ กำสรวล ครวญรำพัน
มองตะวัน ลับตา จนอาดูร...
...มองตะวัน จมน้ำตา!จนอาดูร...


***เมฆา...***



ข้อความนี้ มี 7 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

..สัมผัสทิพย์ปรารถนาอารมณ์แล้ว..
10 มีนาคม 2011, 07:27:PM
มะเขียบ
Special Class LV1
นักกลอนผู้เร่ร่อน

*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 30
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 141



เว็บไซต์
« ตอบ #9 เมื่อ: 10 มีนาคม 2011, 07:27:PM »
ชุมชนชุมชน



    น้ำตาดาวจักฉายแววก่องเก็จ
   หลังระเห็จจรจากฟ้าฟากฝัน
   แพรราตรีรอโอบ...แสงนวลจันทร์
   พร้อมตะวันชิงพลบ...กลบรวี

   ขณะรอโชติช่วงดาวดวงไหน
   ณ แดนใจถวิลรัศมี
   สว่างกลบความมืดยามราตรี
   เสมอเธอผู้ที่...มีอุ่นไอ

   อาจบรรทัดฐานฟ้า...ชี้กำหนด
   สิ่งปรากฏจีรังอันยิ่งใหญ่
   ดวงตะวัน...ฉันเหมือน...เลือนไปไกล
   รอลับจากฤทัย...ในไม่ช้า





... น้าตาดาวพราวหยดรันทดหนอ
เกิดเก่าก่อต่อเวียนปรับเปลี่ยนฟ้า
แพรราตรีคลี่โอบตามเวลา
แสงจันทราอย่าหมองเรืองรองพลัน

...ดาวใดหนอรอให้เห็นเป็นหลักยึด
มาส่องมืดยืดทางสว่างนั้น
เจ้าดาวเอ๋ยเผยนำคำรำพัน
อย่าปล่อยขวัญควั่นคนคอยให้น้อยใจ

...อ้างบรรทัดจัดฐานฟ้า มากำหนด
สิ่งปรากฎอนิจจัง ครั้งยิ่งใหญ่
มีเกิดขึ้น ตั้งอยู่ คู่ดับไป
ขอดวงใจให้ชื่นนั้น..ทุกวันคืน
ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ขอยิ้มด้วย...โลกสวยงาม
10 มีนาคม 2011, 08:27:PM
my smile
ผู้ดูแลบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 333
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,183


รอยยิ้มที่จริงใจ มองทีไรก็รู้สึกดี. ..


« ตอบ #10 เมื่อ: 10 มีนาคม 2011, 08:27:PM »
ชุมชนชุมชน





นั่งรอพระจันทร์
อยากหลับฝันให้เหนื่อยหาย
เอนตัวนอน..เพื่อพักผ่อนกาย
หวังเพียงความล้าจางหาย..คลายความท้อใจ

ตะวันเลื่อนลับ
รุ่งเช้าคงกลับมาใหม่
หายไปแล้วดวงตะวัน..เหลือเพียงพระจันทร์..ส่องแสงร่ำไร
พร้อมดวงดาวที่กระพริบแสงไหวไหว..ส่งฉันเข้านอน

ข้อความนี้ มี 1 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s