แรกพบ
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
29 มีนาคม 2024, 10:44:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: แรกพบ  (อ่าน 4871 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
22 พฤศจิกายน 2010, 09:44:PM
หนึ่งหยดพิรุณ
LV4 นักเลงประจำหมู่บ้าน
****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 15
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 45



« เมื่อ: 22 พฤศจิกายน 2010, 09:44:PM »
ชุมชนชุมชน

๛ ปฏิพัทธ์คราพบ ประสบภักตร์
รอยยิ้มจับห้วงใจ ที่ไหวอ่อน
หวิวหวิววาบผัสสา* ยามลาจร
ให้รุ่มร้อนหนาวเร้น ไม่เว้นวาย

ดั่งดอกดาวพราวฟ้า ไร้ค่าชื่น
ปานวันคืนผ่านไป อย่างไร้หมาย
หลงคว้าเงากอบฝัน พรรณราย
มาทดใจซึมรับ ซับชีวา

แข*เอย..ยามนี้ใจพี่โศก
เจ้าคือโลกทั้งใบ ที่ใจหา
ค่าประดุจน้ำค้าง กลางนภา
พนิดา*เจ้าเป็น เช่นดวงใจ ๛

 เธอนั่นแหละจ้ะ

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : MASAPAER

ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

23 พฤศจิกายน 2010, 04:14:AM
ใบลาน
LV4 นักเลงประจำหมู่บ้าน
****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 19
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 54



« ตอบ #1 เมื่อ: 23 พฤศจิกายน 2010, 04:14:AM »
ชุมชนชุมชน

เพียงแรกพบ สบตา พาไหววูบ
อยากประคอง เคียงจูบ เจ้าจอมขวัญ
แปลกนะที่ วจี มีหมื่นพัน
หากตัวฉัน มันนึก ไม่ออกเลย

ได้แต่ยืน อึ้งอึ้ง อยู่เงียบเงียบ
จะหาใคร มาเปรียบ คนบื้อเอ๋ย
นางคงคิด ว่าเรา เลือกเฉยเมย
แล้วจะเปรย เอ่ยคำ ข้อความใด
*******************
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
23 พฤศจิกายน 2010, 08:05:PM
ดอกกระเจียว
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 317
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,264


จินตนาการในความว่างเปล่า


« ตอบ #2 เมื่อ: 23 พฤศจิกายน 2010, 08:05:PM »
ชุมชนชุมชน





งามจริตคิดรักตระหนักแน่
งามผิวพรรณดั่งทองแท้งามไฉน
งามยามยิ้มแย้มฉายจากภายใน
งามจิตใจทั้งวจีที่เจ้าแจง

งามแสนงามความในหลายภาพพริ้ง
คล้ายความจริงจรัสในดวงใจแฝง
เพียงพบผ่านซ่านซึ้งไร้ความแคลง
มันแสดงหมายถึงรัก..เฝ้าหนักใจ




ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

30 พฤศจิกายน 2010, 12:47:PM
แม่ค้าหน้าหวาน
Special Class LV5
นักกลอนแห่งเมืองหลวง

*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 217
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 319


~ วจีหวานเริงรสพจน์ไม่ลวง ~


เว็บไซต์
« ตอบ #3 เมื่อ: 30 พฤศจิกายน 2010, 12:47:PM »
ชุมชนชุมชน


...ครั้นแรกพบเต้นไหวหัวใจนั้น
แล้วค่อยสั่นทรวงทราบรสวาบหวาม
ยามสบตาตื่นรับสดับความ
ถึงรสหวานลุกลามผ่านล่ามนัย

...ต่อต้านฤากระหวัดมารัดเข้า
ฝังรูปเงาโรยผ่านสุดต้านไหว
สายตาอ้อนส่งซึ้งมาตรึงใจ
ยากผลักไสหวานชื่นที่ตื่นตัว

...แรงอาวรณ์ปรารถนาปรากฏอยู่
หมายให้รู้มาแต้มคอยแย้มยั่ว
ด้วยเอียงอายตรึงกมลจนสั่นรัว
สะท้านทั่วรสจูบที่ลูบโลม

...ใจเจ้าเอยซ่อนเร้นจึงเห็นว่า
เมื่อแววตาวอนวนเพื่อยลโฉม
แลชม้ายคอยดูผู้จู่โจม
ดั่งไฟโหมแสงพร่างที่กลางทรวง

~แม่ค้าหน้าหวาน~


http://www.phrapiyaroj.com/diawkhim/page7.html  กดเพลงฟังตามลิ้งค์เลยค่ะ
ข้อความนี้ มี 9 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
30 พฤศจิกายน 2010, 02:40:PM
ฉันเอง
LV0 ทารก2 (Pls..update E-mail)
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 182
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 685


เป็นตัวเองดีกว่า..วุ้ย


« ตอบ #4 เมื่อ: 30 พฤศจิกายน 2010, 02:40:PM »
ชุมชนชุมชน

แรกรัก..


ยามแรกพบสบพักต์ความรักเกิด

มองตะลึงพรึงเพริดจิตหวั่นไหว

เพียงแค่เห็นก็นึกรักเธอทันใด

มันช่างไวดั่งใจคิดจิตตามทัน


ผ่านร้อนหนาวห้องหอรอคอยรัก

ไม่ประจักษ์รักใครได้แต่หัน

แรกก็รักนานไปเปลี่ยนเป็นเพื่อนกัน

เสมือนฟ้าสาปฉันให้ร้างรอ


ทำไมหนอใจฉันมันช่างคิด

จิตตามติดยากหักไปไม่ได้ขอ

อยากไปหาแลหน้าเธอไม่รั้งรอ

ใจจดจ่อแต่เธอพร่ำเพ้อนาง


นี่นะหรือที่เขาเรียกกันว่ารัก

มันคึกนักจดจ่อยากขัดขวาง

ได้แต่คิดทำอย่างไรได้ร่วมทาง

ใจอ้างว้างจะได้สุขสงบ..จบเสียที


ฉันเอง..


ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ขอแต่งโลกสวย  ด้วยคำกลอน
30 พฤศจิกายน 2010, 04:04:PM
MASAPAER
ผู้ดูแลบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 456
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 586


ร้อยยิ้มและเสียงหัวเราะของคุณคือรางวัลอันยิ่งใหญ่


เว็บไซต์
« ตอบ #5 เมื่อ: 30 พฤศจิกายน 2010, 04:04:PM »
ชุมชนชุมชน



ครั้นแรกพบสบตาก็บ้าฝัน
ครั้นผ่านวันก็เพ้อละเมอหา
เร่งคืนวันผ่านพ้นย่นเวลา
รอเธอมาบรรจบพบอีกที

ครั้นแรกเห็นเป็นสั่นสะท้านไหว
แรกสบตาคราใดใจเต้นถี่
ไร้จังหวะระรัวมั่วสิ้นดี
ใจอย่างนี้เจ้ากรรมชอบทำตัว

แรกรู้จักทักทายก็อายม้วน
รักเชิญชวนยวนหยอกเหมือนหลอกยั่ว
เหมือนภวังค์บังนัยน์ให้พันพัว
ระริกรัวหัวใจไยอ่อนแอ

แรกยินเสียงเพียงนิดจริตป่วน
แทรกรัญจวนยวนใจในกระแส
จินต์เตลิดเชิดไกลไปลับแล
ตามดวงแดไม่ทันฉันแทบตาย

เมื่อแรกรักทักให้ใจก็ชื้น
ลืมตาตื่นฟื้นฝันพลันใจหาย
เขาแค่ผ่านหว่านยิ้มอันพริ้มพราย
เพียงทักทายเพื่อนบ้านเท่านั้นเอง..        จ๋อยจนเหงื่อตก     


ฮือ..อออออออ!  แรกพบทุกวันเลย! ขำแบบกระแดะหน่อยๆ

                                 



ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

30 พฤศจิกายน 2010, 04:37:PM
เมฆา...
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 698
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 624


..............


« ตอบ #6 เมื่อ: 30 พฤศจิกายน 2010, 04:37:PM »
ชุมชนชุมชน



ครั้นแรกพบสบตาก็บ้าฝัน
ครั้นผ่านวันก็เพ้อละเมอหา
เร่งคืนวันผ่านพ้นย่นเวลา
รอเธอมาบรรจบพบอีกที

ครั้นแรกเห็นเป็นสั่นสะท้านไหว
แรกสบตาคราใดใจเต้นถี่
ไร้จังหวะระรัวมั่วสิ้นดี
ใจอย่างนี้เจ้ากรรมชอบทำตัว

แรกรู้จักทักทายก็อายม้วน
รักเชิญชวนยวนหยอกเหมือนหลอกยั่ว
เหมือนภวังค์บังนัยน์ให้พันพัว
ระริกรัวหัวใจไยอ่อนแอ

แรกยินเสียงเพียงนิดจริตป่วน
แทรกรัญจวนยวนใจในกระแส
จินต์เตลิดเชิดไกลไปลับแล
ตามดวงแดไม่ทันฉันแทบตาย

เมื่อแรกรักทักให้ใจก็ชื้น
ลืมตาตื่นฟื้นฝันพลันใจหาย
เขาแค่ผ่านหว่านยิ้มอันพริ้มพราย
เพียงทักทายเพื่อนบ้านเท่านั้นเอง..        จ๋อยจนเหงื่อตก     


ฮือ..อออออออ!  แรกพบทุกวันเลย! ขำแบบกระแดะหน่อยๆ

                                 













 ขำแบบกระแดะหน่อยๆ ขำขี้แตกขี้แตน

...เพียงแรกเจอ เผลอหลง พะวงคิด
...เพียงแรกจิต ก็เพ้อ ชะเง้อหา
...เพียงแรกจ้อง ก็ละม้าย คล้ายคุ้นตา
...เพียงแรกจ่า ก็มาจับ ฐานหลับใน...อิอิ

อยากแซวอ่ะครับคุณมะสะแปร์... หัวโขมย แบร่ๆ
ข้อความนี้ มี 4 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

..สัมผัสทิพย์ปรารถนาอารมณ์แล้ว..
14 ธันวาคม 2010, 08:42:PM
ภู กวินท์
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 364
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 383


สนสามใบ กับใครหลายคน


« ตอบ #7 เมื่อ: 14 ธันวาคม 2010, 08:42:PM »
ชุมชนชุมชน




มาจากไหนไม่รู้เธอผู้กล้า
หอบศรัทธาฝ่าฟันไม่หวั่นไหว
หลงรอยยิ้มเอิบอาบกำซาบใจ
สะท้านในโลกดับ…เมื่อหลับตา

หรือมาจากเปลวเพลิงร่ายเริงแสง
บ่งบอกการเปลี่ยนแปลงแฝงคุณค่า
โดยไม่มีสาเหตุเจตนา
สู่ชายคาเป็นหลัก…ให้พักพิง

หรือมาจากสายน้ำยามฉ่ำชื่น
ปลุกให้ตื่นรับสุขอยู่ทุกสิ่ง
ให้หยัดยืนฝืนสู้รู้ความจริง
ไม่หยุดนิ่งเงียบเฉย…ดั่งเคยเป็น

สบตากับฉันเถิดผู้เฉิดฉาย
ยิ้มเผยยายเข้าไว้มาให้เห็น
ในคืนที่หนาวเหน็บเก็บความเย็น
ความสุขเร้นซ่อนซุก…อยู่ทุกคราว.


 น้อยใจแล้วด้วย

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : MASAPAER

ข้อความนี้ มี 4 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s