ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[hort39]

เท่าที่ได้ผูกพันกับบ้านกลอนไทยมา ก็ได้รับน้ำใจไมตรีอันอบอุ่น คำชี้แนะต่างๆ จากเพื่อนๆ หลายระดับฝีมือ ดีใจทุกครั้งที่มึคนติติง แสดงว่าเขาสนใจงานที่เราแต่ง (อันนี้เข้าข้างตัวเอง) จำได้ว่าคนที่เข้ามา ติชมคนแรกคือ เพรางาย ดีใจครับ ขอบคุณเขา ระยะหลังผมเห็นว่า มีสมาชิกใหม่ไฟแรงแต่งกลอนกัน ด้วยอารมณ์บรรเจิด ก็ดีใจมีคนใหม่เข้ามาเรื่อยๆ  แต่... ผมยังรู้สึก ทะแม่งในเรื่อง ของการแต่งกลอน ของน้องใหม่ หลายคน คือจะแต่งเป็นกลอนแปด แต่ไม่ระวังเรื่องเสียงที่ท้ายวรรคของแต่ละบทกันเลยโดยเฉพาะท้ายวรรคสอง  เรารู้กันว่าท้ายวรรคสองเป็นเสียงสามัญไม่ได้ มันจะเสียความรู้สีักทันที อ่านกลอนมา ดีๆ ก็สะุดุดตรงท้ายวรรคสองที่เป็นเสียงสามัญ 

น้องบางคนอาจแย้งว่า ตนไม่ได้แต่งกลอนแปด เป็นลีลาส่วนตัว อันนี้ผมก็คงไม่มีคำพูดอะไร  แค่อยากบอกว่า กลอน แปด นั้น ครูบาอาจารย์ ท่านทำไว้ดีแล้ว ขอให้คงความถูกต้องไว้เถอะนะครับ  น้องใหม่ที่ได้รับข้อติชมจากพี่ๆเพื่อนๆ ก็ลองปรับปรุงสักหน่อย ผมว่ากลอนจะดีมากเลย เพราะแต่ละคนมีแนวคิดดีๆ อยู่แล้ว 

 

[ดาวระดา]

เพื่อให้บ้านกลอนเรามีมาตรฐาน สิ่งที่คุณ hort39 กล่าวมานั้น
ชัดเจนครับ ผมอยากให้น้องๆที่เข้ามาใหม่ใส่ใจครับคงไม่ใช่เรื่องยากเย็น
จนเกินไปสำหรับการที่จะรับฟัง  คำชี้แนะ ผมทุกวันนี้บอกตรงๆใครแนะนำอะไรมาติติงสิ่งใด ไม่มีเลยที่จะโกรธเคือง หรือมีปฏิกิริยาตอบสนองในทางไม่ดี
ยินดี รับฟังตลอด ดีใจเสียด้วยซ้ำ น้องๆที่เข้ามาใหม่ลดทิฐิลงนิดหนึ่ง
นะครับ เพียงคุณรักกลอนเหมือนพวกเราเราก็ดีใจแล้ว
แต่จะให้ดียิ่งๆขึ้นไปก็อย่างที่บอก ฉันทลักษณ์สำคัญยิ่งนัก
มันเหมือนมีการพิสูจน์มาแล้วว่าไพเราะ ว่านี่คืออัตลักษณ์ของกลอนแปด
ผมเคยถูกเฆี่ยนด้วยคำมานักต่อนัก
จากครูบาอาจารย์  คือ pamoo ลุงเวทิน พี่คอนพูทน  น้องชายเพชรสังคีตลุงแก้วแห่งไทยโพเอ็ม  และอีกมากมายหลายท่าน ท่านเหล่านี้เป็นผู้ที่ให้โอกาสผมในการเขียนกลอน
ถ้าไม่เกิดจากความรัก คนเหล่านี้คงไม่สั่งสอนผม  และผมก็ดีใจที่วันนั้นผมไม่มี
ทิฐิเลย  จนกระทั่งบัดนี้ น้องๆที่เข้ามาใหม่รับฟังนะครับไม่เสียหลายเลย
บางคนอาจมองว่าพวกพี่ๆชอบประกาศศักดา จริงๆแล้วไม่เลยครับ
ผมเชื่อทุกคนไม่มีความรู้สึกแบบนั้นแน่นอน  และน้องบางคนบอกไม่ค่อยสันทัดเรื่องภาษา
แต่ยังไงพี่ว่าเราสามารถปรับได้ ครับ
เพราะผมเองยังพร้อมปรับตลอดเวลา
ไม่เคยคิดว่าคลาสสูงจะดีพร้อม  แต่ข้อดีก็มีทำให้เราระมัดระวังมากขึ้น
แต่สิ่งที่ไม่มีในตัวผมเลยคือหลงตัวเอง ว่าดีแล้ว

สุดท้ายอยากบอกว่ารักทุกคนที่เข้ามาบ้านกลอนครับ
ไม่เคยคิดว่าคนนี้ให้คะแนนเราคือคนดีหรือคนที่ไม่เคยให้คะแนนเรา
เป็นคนไม่ดี  ไม่มีอคติต่อบุคคลใดครับ
ผมเองเวลากดคะแนนให้ไม่ใช่เพราะความคุ้นเคย
คะแนนเป็นเพียง สิ่งสมมุติผมไม่เคยกระหายเลย
และเชื่อหลายๆท่านก็เช่นกัน

รักทุกคนครับ
สุวิจักขณ์  (ดาวระดา)

[สายใย]

ก็คงผิดพลาดบ้างบางจังหวะ
ใช่เลยละหากแต่เกินแก้ไง...(ไข...อิ อิ)
ทุกถ้อยคำพร่ำบอก ออกจากใจ
ถึงผิดไปไม่ฝืนคำอื่นแทน

คำว่าฉัน เอ่ยไปแน่ใจนัก
คำว่ารัก หนักหน่วง ทั้งหวงแหน
คำว่าเธอที่เน้นขอเป็นแฟน
เจอคำแสนช้ำใจ “ใครอยากรู้”

.....เห็นด้วยกับทั้งสองท่านครับ...
โปรดช่วย ๆ กันนะครับพี่น้อง....อิ ๆ 

[~..ผู้ได้รับบาดเจ็บ..~]

ตอบในฐานะน้องใหม่ อยากมีส่วนร่วม เพราะรักษ์ผิดบ่อย ๆ บางครั้งก็ไม่อยู่ในรูปแบบ ถามว่ารู้รู้แบบใหม รู้...รู้คำต่าง ๆ พร้อมความหมาย


แต่ว่าบางทีก็แต่งตามอารมร์ ไม่ใช่ไม่นับถือ ครูบา อาจารย์อะไร เพียงแต่บางครั้งมันคิดขึ้นมาได้เลยอยากเขียนลงไปไม่ได้แสดงให้เห็นถึงการ


ไม่เคารพครูบาอาจารย์นะคะ เพียงแต่ว่ามันเป็น วูบหนึ่งที่คิดได้ เชื่อว่าเป็นเกือบทุกท่าน หากจะแต่งให้ถูกตามระเบียนแป๊ป ๆ ก็ทำได้แต่


จะขาดสนุก ตามความคิดอิสระ ผลงานแต่ละคนนั้นเด่นคนละท่าง รักษ์ตามอ่านเกือบทุกท่าน ยอมรับว่า เก่งหลายท่าน มีคนชี้แนะ


ก็รู้สึกดีเพราะมีคนใส่ใจ คอยบอกให้แก้ไข ดีใจมาก แต่ว่าบางทีจะเอาตามระเบียนเลยอ่ะคะ คงยากหน่อยอย่างคำพูดที่ว่า


ใจใครใจมัน แม้กลอนของผู้เริ่มข้อเอง ก็มีคำว่า อิสระ เพื่ออนุรักษ์และแพร่กระจาย กลอนไทย...เป็นสิ่งที่ดี


แต่รักษ์ว่า ยาก...ที่จะทำให้ถูกทุกคนดีทุกอย่าง...แต่การที่เราทำให้ใครเข้าใจง่ายกว่านะคะ เล่นหยอกล้อ  แนะนำเป็นสิ่งดี


แต่บางทีใหม่มาเจอเกา ก็ไม่อยากอยู่เหมือนกัน  แค่ความคิดเห็นนะคะ หากผิดพลาดคำได้ต้องขอโทษ ณ.ที่นี้ด้วย



มันออกจากความรู้สึกอ่ะคะ คิดแบบนี้จริง ๆ

[hort39]

ตอบในฐานะน้องใหม่ อยากมีส่วนร่วม เพราะรักษ์ผิดบ่อย ๆ บางครั้งก็ไม่อยู่ในรูปแบบ ถามว่ารู้รู้แบบใหม รู้...รู้คำต่าง ๆ พร้อมความหมาย


แต่ว่าบางทีก็แต่งตามอารมร์ ไม่ใช่ไม่นับถือ ครูบา อาจารย์อะไร เพียงแต่บางครั้งมันคิดขึ้นมาได้เลยอยากเขียนลงไปไม่ได้แสดงให้เห็นถึงการ


ไม่เคารพครูบาอาจารย์นะคะ เพียงแต่ว่ามันเป็น วูบหนึ่งที่คิดได้ เชื่อว่าเป็นเกือบทุกท่าน หากจะแต่งให้ถูกตามระเบียนแป๊ป ๆ ก็ทำได้แต่


จะขาดสนุก ตามความคิดอิสระ ผลงานแต่ละคนนั้นเด่นคนละท่าง รักษ์ตามอ่านเกือบทุกท่าน ยอมรับว่า เก่งหลายท่าน มีคนชี้แนะ


ก็รู้สึกดีเพราะมีคนใส่ใจ คอยบอกให้แก้ไข ดีใจมาก แต่ว่าบางทีจะเอาตามระเบียนเลยอ่ะคะ คงยากหน่อยอย่างคำพูดที่ว่า


ใจใครใจมัน แม้กลอนของผู้เริ่มข้อเอง ก็มีคำว่า อิสระ เพื่ออนุรักษ์และแพร่กระจาย กลอนไทย...เป็นสิ่งที่ดี


แต่รักษ์ว่า ยาก...ที่จะทำให้ถูกทุกคนดีทุกอย่าง...แต่การที่เราทำให้ใครเข้าใจง่ายกว่านะคะ เล่นหยอกล้อ  แนะนำเป็นสิ่งดี


แต่บางทีใหม่มาเจอเกา ก็ไม่อยากอยู่เหมือนกัน  แค่ความคิดเห็นนะคะ หากผิดพลาดคำได้ต้องขอโทษ ณ.ที่นี้ด้วย



มันออกจากความรู้สึกอ่ะคะ คิดแบบนี้จริง ๆ

อันนี้ผมก็เป็นบ่อยๆ เขาเรียกว่าอารมณ์ไป แต่กลอนมันไม่ไป ของแบบนี้ต้องฝึกฝนบ่อยๆ แล้วเราจะพัฒนาได้ดีขึ้นเรื่อยๆ ไม่มีใครเก่งมาแต่เกิด ล้วนต้องฝึกฝน เหมือนนักวิ่ง มาราธอน ก็ต้องเริ่มจากระยะใกล้ แล้วค่อยๆไกลไปเรื่อย การแต่งกลอน ก็เหมือนกัน แรกๆ เราแต่งได้สองบทก็ยากแล้ว แต่พอเรามีความชำนาญในการเล่นคำ ที่หลากหลาย (การรู้จักคำที่หลากหลายในความหมายเดีียวกัน จะช่่วยได้มาก) ทำให้เราแต่งกลอนได้ลื่นไหลมากขึ้น
หากจะเน้นอารมณ์ ก็แต่งเป็นกลอนเปล่้า กลอนอิสระ ได้นะคร้บ 

[~..ผู้ได้รับบาดเจ็บ..~]

อา...ขอบคุณที่เข้าใจนะคะ และขอบคุณสำหรับคำแนะนำ ที่ดีจะเด็กใหม่จะตั้งใจฝึกฝน จะพยายามให้มากกว่าที่เป็นแต่....


ขอบคุณพี่ ๆ ที่สอนให้ มีคนคอยชี้แนะอยู่หลายท่าน อย่างลุงปรางค์...จะคอยสอน พี่แปร และลุงสายใย ปุย คุณพลังศัทธา พี่วิ น้านพ พี่อาร์ตี้ก็เคยบอก


บอกตรง ๆ ประทับทุกท่าน และ ขอบคุณน้ำใจที่สอนที่คอยบอก...แต่ก็ยังไม่ดีเท่าไหร่ คริ ๆ อาจเป็นเพรา emo_32ะสมองรักษ์เอง

[ทอฝัน]

...อืมม...!!! จะเป็น"ดาบสองคม"หรือเปล่าคะนี่ ระหว่างคำว่า"สร้าง"กับ"ทำลาย" เสี่ยงเนอะ! แต่เข้าใจเจตนาค่ะ...
เอางี้มั้ย...ตั้งกระทู้นี้เลย "น้องเจ้าเขียน...พี่เพียรเฝ้า...ให้เข้ากลอน" ดีมะ
โพสต์กลอนกัน แล้วก็มีครู มีพี่ๆเพื่อน มาช่วยแก้ให้ในส่วนที่บกพร่อง แต่งแก้กันจะจะบนกระทู้เลย
พร้อมคำอธิบายประกอบ ทอฝันว่ามันชัดดี ประมาณว่า" ตัวอย่างดีมีค่ากว่าคำสอน"อ่ะค่ะ
ยกตัวอย่างนี้ของพี่ชายสายใยนี่เลยนะคะ...

...ก็คงผิดพลาดบ้างบางจังหวะ
ใช่เลยละหากแต่เกินแก้ไง...(ไข...อิ อิ)
ทุกถ้อยคำพร่ำบอก ออกจากใจ
ถึงผิดไปไม่ฝืนคำอื่นแทน

...เอ้อ!คือว่าไม่ค่อยอยากแสดงความคิดเห็นอะไรมาก เพราะตัวทอฝันเองก็ยังอ่อนอยู่มาก
โชคดีที่มีครู มีพี่ๆและเพื่อนๆคอยชี้แนะ ซึ่งข้อนี้อยากจะบอกกับเพื่อนกับน้องๆที่เข้ามาใหม่ๆ
และมีใจรักด้านนี้จริงๆให้ยอมรับคำติเตือน ชี้แนะ จากผู้รู้เถิดค่ะ โอกาสดีๆอย่างนี้หาไม่ได้ง่ายๆใน
โลกใบนี้นะคะ..."หากเรายอมโง่ให้ถึงที่สุด... เราจะกลายเป็นคนที่ฉลาดที่สุด"ได้ค่ะ
และสุดท้ายฝากถึงน้ำใจที่ใสเย็นทุกหยดในบ้านนี้..."ผู้ให้ย่อมสุขใจกว่าผู้รับเสมอค่ะ...!!!"
................................ด้วยรัก เคารพ ศรัทธาที่สุด//ทอฝัน

[อัศจรรย์จิต]

อัศจรรย์จิตเองก็ก็ได้พี่ชายช่วยสอนและช่วยซ่อมค่ะ
เพราะลำพังตังเองก็งั้นๆ อาศัยว่าจำจากพี่นกบ้างพอเขียนได้
แต่ด้วยความที่พี่นกจะว่างมากกว่าอิอิ
เลยเขียนกลอนได้มากกว่า 
ส่วนคิดว่ามันมีความสำคัญนะคะเรื่องหลัก
อัศจรรย์จิตไม่รู้นะคะคนอื่นใช้เวลาเท่าไรเฉลี่ยต่อหนึ่งบท
สำหรับตัวเองนาน และก็แอบเห็นพี่ชายพี่นกก็นานกว่าจะโพสต์
จึงไม่เห็นเป็นเรื่องแปลก กลายเป็นปกติวิสัยไปแล้ว
อัศจรรย์จิตน้องใหม่ไม่ถึงสองเดือน ยังเปิดใจรับฟังนะคะ
ทุกๆท่านค่ะ
ด้วยความเคารพ
อัศจรรย์จิต

[บ้านกลอนไทย]

^^
^^^
^^^^^

ตอบในฐานะน้องใหม่ด้วยคน
เห็นด้วยกับพี่พืชและท่านพี่ทุกท่านนะครับ
ต้องค่อยๆบอกสอนเอาเนาะ
ผมก็ผิดอยู่เรื่อย วอนอาจารย์ทั้งหลายแนะนำด้วยนะครับ

จักขอบพระคุณเป็นอย่างมากครับ ..

   

[บอม ซอง ดุ๊ก]

สวัสดีครับ...ผมคนนึงครับ...ชอบแต่งกลอนตามใจตัวเองมากไป หลักอะไรที่ถูกต้องก็ไม่เคยจะรู้กับเค้า...จนระยะหลังมาได้คุณพี่ "เพรางาย" มาเป่านกหวีด ปรี๊ดดด.....!! หยุดเดี๋ยวนี้ บักบอม ซองดุ๊ก (ความจริงพูดดีครับ ไส่อารมณ์ไปหน่อย) ท่านได้มาติอะไรที่มันไม่เข้าท่า และไม่ลืมที่จะชื่นชมสิ่งที่ทำได้ดี...เป็นการโดนทักท้วงและแนะแนวครั้งแรกของผมเลย..อิอิ   ก็ดีครับทำให้ผมได้กลับมาทำอะไรให้ได้เข้าร่องเข้ารอยแบบคนอื่นเค้า....(ขอบคุณจากใจครับ...คุณพี่เพราะงาย..และที่ลืมไม่ได้คือ ลุงปรางค์ ป้ากุล ทอฝัน พี่แม่ค้าหน้าหวาน ที่คอยเป็นกำลังใจเสมอครับ ).... สำหรับเรื่องของพี่ "hort39" ผมว่าก็ดีนะครับ นี่ถือเป็นการพูดคุยมากกว่าการท้วงติง หรือต่อว่า....ผมว่าต้องมีคนนึงที่กล้าพูดขึ้นมา สำหรับผมถือเป็นอะไรที่ดีครับ....(สำหรับผมเองใครจะทักท้วง ติติง เสนอแนะ ได้ตามสบายนะครับ ผมรับฟังทุกๆท่านจากใจ) เอ้อ..เกือบลืมท่าน"hort39" ผมชอบกระทู้ แก่นหรือเปลือกพี่มากเลยครับ......เราจะเลือกเปลือกหรือแก่น!!  สู้ๆครับทุกๆคน

-----------0 ขอบคุณทุกกำลังใจ ทุกคำชม ทุกติชม ทุกคะแนน ผมกดดูวันละ8รอบครับ 0------
               ......จากน้องชายบอม... 

 emo_101ยาวจริงๆ เขียนไปได้ไง!!!

[ระนาดเอก]

"แด่..ศิษย์มีครูทุกท่านครับ?"

๐

๐ เส้นทางกลอนอ่อนถ้อยปล่อยใจเขียน
สร้างคำเนียนเพียรแต่งใจแจ้งอยู่
สรรหาคำล้ำลึกตรึกตรองดู
เนื้อหาหรูสู่ใจผู้ใคร่ชม

๐ รักษ์ในศิลป์จินตนาตั้งหน้าสื่อ
จิตใสซื่อบริสุทธิ์รุจ..คารม(งามสม)
ลืมศึกษาเสียงศิลป์ถิ่นนิยม
แต่งระดมปิดใจ..ไกลอาจารย์

๐ ฝากฝีมือสื่อเพี้ยนเขียนเผยแพร่
ก็รังแต่ใครพบสบถ้อยกานท์ (สาร)
พิศที่ไรใครตรองต้องรำคาญ
นำลูกหลานตามอย่าง..ทางลงคลอง

๐ บรรพชนคนเก่าผู้เฒ่าแก่
ท่านคิดค้นดีแท้..และน่าลอง(แก่เราผอง)
ช่วยกันสืบศิลป์ไทยให้เรืองรอง
อนุชนควรตรอง..สนองตาม

๐ เริ่มง่ายง่ายใส่ใจใฝ่เรียนรู้
ค้นคว้าดูครูศิลป์..จินต์งดงาม (ถิ่นสยาม)
เรียนรู้ผังทางกลอนสะท้อนความ
หลีกข้อห้ามของเสียง..เลี่ยงแหกทาง

๐ ผิดครั้งแรกเป็นครูสู่ความเก่ง
ผิดแล้วเพ่งเร่งคิดพิศความต่าง
ฝึกบ่อยบ่อยถ้อยหม่นพ้นเลือนลาง
ใครอ่านพลางจับจิต..ศิษย์มีครู..

ระนาดเอก

ปล.คำเตือน ถ้าคุณลงเสียงสามัญท้ายวรรค ๒ เมื่อไหร่..สำนวนคุณก็จะพังไปทั้งบทนะครับ..

..การกำหนดเรื่องเสียงนี้..
..ถือว่าเป็นข้อบังคับ ทางฉันทลักษณ์ อย่างหนึ่ง ของกลอนแปด หรือกลอนสุภาพ อันมีข้อกำหนด ดังต่อไปนี้..
๑. คำสุดท้ายวรรคที่ ๑ (วรรคสดับ) ใช้ได้ทุกเสียง แต่ไม่ค่อยนิยมใช้เสียงสามัญ
๒. คำสุดท้ายวรรคที่ ๒ (วรรครับ) ต้องใช้เสียงเอก โท หรือจัตวา นิยมใช้เสียงจัตวา ห้ามใช้เสียงสามัญและตรี
(บางท่านก็อนุโลมให้ใช้เสียงตรีได้แต่ไม่นิยม)
๓. คำสุดท้ายวรรคที่ ๓ (วรรครอง) ต้องใช้เสียงสามัญ หรือเสียงตรี  ที่นิยมที่สุดคือเสียงสามัญ ห้ามใช้เสียง เอก โท และจัตวา
๔. คำสุดท้ายวรรคที่ ๔ (วรรคส่ง) ต้องใช้เสียงสามัญหรือตรี ที่นิยมมากที่สุดคือเสียงสามัญ ห้ามใช้เสียงเอก โท และจัตวา..

[บ้านกลอนไทย]

"แด่เธอ...ผู้สืบทอดสายกวี"


๐ กระจกส่อง มองย้อน กระท้อนกลับ
กระจ่างวับ กับกานท์ กระดานหนู
กระทืบย้ำ คำปราชญ์ กระดาษครู
กวีอยู่ ยังจุก กระตุกใจ

๐ ประหนึ่งเจ้า เฝ้าฝัน ประพันธ์เพี้ยน
ประพฤติเปลี่ยน แปรสุข ประยุคใหม่
ประกอบกับ ศัพท์แปลก ปะแทรกใน
ประมวลให้ ไกลกานท์ ประสานมา

๐ ตะเกียงศิลป์ สิ้นไส้ ตะไลจุด
ตะกอนผุด อุดรุม ตะคุ่มค่า
ตลาดกลอน ย้อนสาย ตะกายลา
ตะเกียงจ๋า อย่าไร้ ตะไลเลย

๐ ขมาน้อม พร้อมจาร ขนานศัพท์
เขยิบรับ เรียนกัน ขยันเอ่ย
ขนบไทย ให้ยิ้ม ขยิ่มเปรย
ขจัดเคย ขุ่นกลอน ขจรคำ


แบบว่า.....ไม่ได้แต่งนานเนาะ รู้สึกแต่งไม่ออกยังไงก็ไม่รู้
ผิดพลาดต้องขออภัยครับ ไม่ว่างเพราะมีเรียนตลอด  หุหุ

  

   

[ข้าพเจ้า]

                                                    อายเหลือเกิน
แต่ก่อนผมเหมือนกบในกะลาครอบครับ  เคยรู้แต่คำสัมผัสครับ แบบว่ารู้แค่ผังการแต่งกลอนแปด
แต่ไม่เคยรู้รายละเอียดอย่างอื่นเกี่ยวกับการแต่งกลอนเลยครับ จนใกล้สอบครูให้นักเรียนทุกคนแต่งนิราศ
เกี่ยวกับเรื่องการเดินทางมาโรงเรียนของตัวเอง ผมก็แต่งเสร็จเร็วก่อนเพื่อน รีบเอาไปส่งอาจารย์ด้วยความมั่นใจมากเลยครับ
พออาจารย์แค่เหลือบมองเท่านั้น แล้วก็บอกผมว่าเนี่ยนะ...ครูก็อธิบายเกี่ยวกับเสียงสัมผัสท้ายวรรคจนผมจำขึ้นใจตั้งแต่นั้นมาครับ....

พอเข้ามาที่บ้านกลอนไทย ผมก็ได้รู้เพิ่มเติมอีกมากมาย จากพี่"ระนาดเอก"ที่คอยแนะนำสั่งสอน ท้อเหมือนกันครับ แต่ก็มีพี่"ระนาดเอก"นี่ล่ะครับ
ให้กำลังใจ เป็นครูอีกคนหนึ่งก็ว่าได้ครับ เรียกได้ว่าจากคนที่รู้ งูๆปลาๆ แบบ TAITANIK  จนเกิดใหม่เป็น  ก้านกล้วย ในวันนี้ครับ
    ป.ล.ตอนนี้พอกลับไปดูผลงานตัวเองที่ผ่านมา จากที่เคยคิดว่า เรานี่คิดได้อย่างไรนะ กลายเป็น เราน่าจะคิดได้เร็วกว่านี่นะ...

[ทอฝัน]

<object style="height: 344px; width: 425px"><param name="movie" value="

<a href="http://www.youtube.com/v/ouw36HbfrnY&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/ouw36HbfrnY&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

...ชนใดไม่รู้ค่าราคาครู แม้มีชีวิตอยู่ก็เหมือนตาย...!!!
"ทอฝัน"

[สายลมสีขาว]

แด่ผู้มีกานท์กวีในหัวใจ...

บทกวี มีจังหวะ ฉันทลักษณ์
ลงสลัก ด้วยใจ ในอักษร
ทุกถ้อยคำ นำเรียง ด้วยเสียงกลอน
หันสะท้อน ย้อนความ ตามเสียงใจ

ไม่มีใคร ที่ถูก ตั้งแต่เริ่ม
เพียงแต่เติม บางสิ่ง พริ้งสดใส
แล้วลบถ้อย ที่ผิด ปิดลงไป
ด้วยอุ่นไอ ฉันท์พี่น้อง ซร้องกวี

คนทำผิด แก้ไข นั้นสิ...ถูก
คนหมั่นปลูก ปัญญา ค่าดิถี
คนหมั่นเขียน เพียรร้อย พลอยวลี
ทุกคนล้วน แต่เคยมี ผิดเหมือนกัน

ลดทิฐิ ของจิต เพียงสักนิด
จะมองเห็น ข้อคิด พิชิตฝัน
ลองยอมรับ ความหวังดี ที่แบ่งปัน
เพียงเท่านั้น ทีละน้อย ค่อยเติบโต 

[แม่ค้าหน้าหวาน]

กวีเอ๋ย...แต่งกลอนเก่ง...นักเลงแท้  
 ไม่มองแค่...ใครเก่งกว่า...น่าเลื่อมใส
 ไม่ขัดขา...หรือขัด-อก...ยกขัดใจ
 คนนั้นคือ...กวีใหญ่...ในแผ่นดิน

 นักเลงกลอน...นอนเปล่า...เศร้าใจนัก
 มาช่วยถัก...คำกลอน...อักษรศิลป์
 ร้อยเรียงพจน์...ทอใส่...ให้ยลยิน
 ไม่เสื่อมสิ้น...ประจักษ์...ชาตินักกลอน

 ~แม่ค้าหน้าหวาน~

[บอม ซอง ดุ๊ก]

คำนี้ก็ดูดี.......ตรงที่มันใช่
คำนี้ก็เพี้ยนไป..ตรงที่มันผิด
คำนี้ก็เกินจริง...เวอร์ไปสักนิด
คำนี้ต้องย้ำขีด...ให้ดูเข้าใจ

คำนี้ต้องสัมผัส....มัดกับคำนั้น
คำนี้ให้สัมพันธ์...เกี่ยวกันไปได้
คำนี้เติมเอกโท....แล้วไม้มลาย
คำนี้มันยาวไป...ให้ลดลงมา

คำนี้ต้องลหุ....ก่อนจะครุ
คำนี้ต้องสระอุ...ชูสระอา
คำนี้ต้องอยู่หลัง...ไม่ใช่อยู่หน้า
คำนี้ต้องกลอนห้า...แล้วมากลอนหก

คำนี้ราชาศัพท์...แทรกกับบาลี
คำนี้ไม่ค่อยดี....มันดูรกรก
คำนี้มันหยาบคาย...ดูสกปรก
คำนี้ไม้ยมก.....เพื่อใช้ย้ำคำ

คำนี้ต้องกาพย์ห่อ...แล้วต่อด้วยโคลง
คำนี้มันดูโล่ง...ต้องมีควบกล้ำ
คำนี้ให้พูดเปรย...แล้วค่อยเอ่ยนำ
คำนี้มีนิยาม...แฝงล้ำคำคม

....แบบนี้ แบบนั้น ใครกัน อยากเอ่ย?.......
แค่เพียง มาเผย ให้ดู เหมาะสม
อย่างนั้น อย่างนี้ คำติ คำชม
แค่เพียง ชี้โน้ม ซึ่งกัน และกัน

ไม่เอา ไม่เอ่ย ไม่เผย ไม่บอก
ไม่ทิ่ม ไม่ตอก ไม่หอก ไม่ขรรค์
เรื่องผม เรื่องคุณ เรื่องใคร เรื่องมัน
ถ้าเป็น เช่นนั้น มันคง ไม่ดี

 emo_85การหันหน้าเข้าหารือ คือทางออกที่สวยงามเนาะ

[hort39]

ขอชื่นชมอารมณ์กลอนบอมซองดุ๊ก
อ่านสนุึกสร้างสรรสร้างแสงสี
ด้วยสำนวนชวนขันอันพึงมี
เพื่อหลีกหนีอารมณ์เครียดที่เบียดมา

ผมรู้น้อยเรื่องคำจำมาเขียน
ก็วนเวียนเอย่างนี้อย่าถือสา
รักกลอนแปดดังครูเทอดบูชา
ผมไม่กล้าแหกกฏกลัวหมดลาย

หากใครทำกลอนแปดให้แปลกแปร่ง
ผมแค่แย้งไม่หวังให้ใครแ้พ้พ่าย
ไม่ได้อยากให้ใครต้องอับอาย
จุึดมุ่งหมายหวังให้ได้กลอนดี

ถ้าไม่ชอบกลอนแปดก็กลอนเปล่า
อยากจะเล่าเรื่องใดได้เต็มที่
หรือคิดใหม่เพื่อสร้างทางกวี
ก็จะมีคนมากมายหมายชื่นชม

 

[กุลมาตา(singlemom99)]

กระทู้ดี  กวีกานท์  บ้านกลอนนี้
ช่วยกันชี้  แก้ไข  ด้วยใจสาน
อักษรศิลป์  จินตา  กวีกานท์
อบอุ่นมาน   บ้านนี้   กวีไทย

[ระนาดเอก]

ขอชื่นชมอารมณ์กลอนบอมซองดุ๊ก
อ่านสนุกสร้างสรรค์สร้างแสงสี
ด้วยสำนวนชวนขันอันพึงมี
เพื่อหลีกหนีอารมณ์เครียดที่เบียดมา

ผมรู้น้อยเรื่องคำจำมาเขียน
ก็วนเวียนอย่างนี้อย่าถือสา
รักกลอนแปดดังครูเทอดบูชา
ผมไม่กล้าแหกกฏกลัวหมดลาย

หากใครทำกลอนแปดให้แปลกแปร่ง
ผมแค่แย้งไม่หวังให้ใครแพ้พ่าย
ไม่ได้อยากให้ใครต้องอับอาย
จุดมุ่งหมายหวังให้ได้กลอนดี

ถ้าไม่ชอบกลอนแปดก็กลอนเปล่า
อยากจะเล่าเรื่องใดได้เต็มที่
หรือคิดใหม่เพื่อสร้างทางกวี
ก็จะมีคนมากมายหมายชื่นชม

พี่ฮอท39

 

๐ เมื่อคว้าบอลหวังตรงลงสนาม
อย่าเกรงขามกฎเกณฑ์เล่นอย่างผม
เดินตามกฎกรรมการท่านนิยม
อย่าผสมบอลวัด..ดูขัดใจ

๐ เมื่ออยู่ในสนามท่ามคนรอบ
อิงเขตขอบกติกาอย่าเหลวไหล
เมื่อบอลออกคือออก..หลอกทำไม
ทุ่มเล่นใหม่ตามเกมส์..เอมอารมณ์

๐ อย่าดื้อแพ่งหัวใสไม่เข้าท่า
มีหลายตามองอยู่..รู้เหมาะสม
เสียงโห่ไล่จะดังทั้งระดม
เกมส์ลูกกลมไม่ต่าง..กฎทางกลอน

๐ รักจะเขียนอย่าแหกแยกบัญญัติ
ครูบาเห็นอึดอัดวัตรอักษร
กฎเขามีเดินตามอย่าทำงอน
ทำไม่ได้ก็นอน..อย่าป้อนกานท์..

ระนาดเอก