** บันทึกเส้นทางธรรม ตอนจบ ( “ที่หมาย”
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
29 มีนาคม 2024, 12:26:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ** บันทึกเส้นทางธรรม ตอนจบ ( “ที่หมาย”  (อ่าน 3510 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
03 มิถุนายน 2010, 02:42:PM
MASAPAER
ผู้ดูแลบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 456
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 586


ร้อยยิ้มและเสียงหัวเราะของคุณคือรางวัลอันยิ่งใหญ่


เว็บไซต์
« เมื่อ: 03 มิถุนายน 2010, 02:42:PM »
ชุมชนชุมชน



** บันทึกเส้นทางธรรม  ตอนจบ  ( “ที่หมาย” )

 
เดินทางไกลในธรรมยามอ่อนล้า
มืดมัวตาคราเศร้าเข้าห่มเหง
อุปสรรคผลักกันปั่นให้เกรง
อุปาทานขันเบ่งเร่งวุ่นวาย
 
ด้วยมุ่งมั่นศรัทธาขาก้าวต่อ
ไม่หยุดท้อก่อกล้าหาความหมาย
ความเพียรตั้งวางไว้ไม่เสื่อมคลาย
มีเพียงตายให้หยุดรุดแห่งธรรม

 ฝึกกำหนดกายใจไว้เสมอ
ไม่ละเมอเพ้อคลั่งพังกระหน่ำ
ให้สมค่าคราเจ้าเข้าฝึกจำ
ตั้งจิตนำทุกครั้งอย่างกลางนี้

จับสติใจเราเอาให้อยู่
ระลึกรู้เสมอเผลอเป็นผี
รู้อารมณ์ข่มไว้ให้พอดี
แม้โกรธมีรู้ตัวทั่วที่ใจ
 
ข่มอาลัยอาวรณ์ให้อ่อนเถิด
จินต์เตลิดเชิดหายให้ดึงใกล้
ผ่อนอารมณ์ข่มเกลียดเครียดจางไป
นิวรณ์ใหญ่ให้วางอย่างผ่อนลง
 
เส้นทางธรรมแม้ไกล,ใสกระจ่าง
ไม่มืดอย่างเช่นเก่า,เศร้า,เขลา,หลง
เดินทางสู่ที่หมายด้วยใจ “ปลง”
จิตสงบจบลงตรงที่เดิม
 
“คือ ธรรมดา “

 บทกลอนมีวันจบในเรื่องของมัน  แต่การเดินทางของชีวิตยังเดินทางต่อ

 


ข้อความนี้ มี 7 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

03 มิถุนายน 2010, 08:13:PM
กุลมาตา(singlemom99)
LV0 ทารก2 (Pls..update E-mail)
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 108
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,710



« ตอบ #1 เมื่อ: 03 มิถุนายน 2010, 08:13:PM »
ชุมชนชุมชน

จิตแกว่งไกว..ไหวเอน..เป็นกระทบ
มิรู้จบ..สงบได้..ไม่นานเนิ่น
ตามไม่ทัน..ดึงรั้นใจ..ไม่ให้เพลิน
ทั้งนินทา..สรรเสริญ..เพลินชอบชัง
ข้อความนี้ มี 4 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
03 มิถุนายน 2010, 10:25:PM
MASAPAER
ผู้ดูแลบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 456
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 586


ร้อยยิ้มและเสียงหัวเราะของคุณคือรางวัลอันยิ่งใหญ่


เว็บไซต์
« ตอบ #2 เมื่อ: 03 มิถุนายน 2010, 10:25:PM »
ชุมชนชุมชน



อยู่ที่เราเผาเราเอาชนะ
หากไม่ละขุ่นมัวมั่วทุกขัง
เก็บขยะใส่เชื้อจนเรื้อรัง
มันจะพังใจเอาเพราะเราเอง

หนึ่งด้านคนค้นทำลายในกันอยู่
หมดทางสู้หากใครใคร่ข่มเหง
จ้องติฉินนินทากว่านักเลง
ไม่กลัวเกรงบาปกรรมซ้ำที่ใคร

แต่ละวันผ่านไปได้ราคี
มากสิ่งมีปะทะคละหมองไหม้
แล้วเรายังปองร้ายทำลายใจ
ก่อกองไฟโทสะปะใจตน

ระงับเหตุแห่งไฟในใจเถิด
ไม่ปล่อยใจเตลิดเกิดหลุดพ้น
เมื่อแรกมีศรีธรรมค้ำกมล
จะเกิดดลสิ่งดีมีที่เรา



ขอบคุณคุณกุลมาตามากนะคะ 


 สาวน้อยหัวเราะ
ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

04 มิถุนายน 2010, 07:26:AM
กุลมาตา(singlemom99)
LV0 ทารก2 (Pls..update E-mail)
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 108
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,710



« ตอบ #3 เมื่อ: 04 มิถุนายน 2010, 07:26:AM »
ชุมชนชุมชน



อยู่ที่เราเผาเราเอาชนะ
หากไม่ละขุ่นมัวมั่วทุกขัง
เก็บขยะใส่เชื้อจนเรื้อรัง
มันจะพังใจเอาเพราะเราเอง

หนึ่งด้านคนค้นทำลายในกันอยู่
หมดทางสู้หากใครใคร่ข่มเหง
จ้องติฉินนินทากว่านักเลง
ไม่กลัวเกรงบาปกรรมซ้ำที่ใคร

แต่ละวันผ่านไปได้ราคี
มากสิ่งมีปะทะคละหมองไหม้
แล้วเรายังปองร้ายทำลายใจ
ก่อกองไฟโทสะปะใจตน

ระงับเหตุแห่งไฟในใจเถิด
ไม่ปล่อยใจเตลิดเกิดหลุดพ้น
เมื่อแรกมีศรีธรรมค้ำกมล
จะเกิดดลสิ่งดีมีที่เรา



ขอบคุณคุณกุลมาตามากนะคะ 


 สาวน้อยหัวเราะ


จะเฝ้าเพียร..เรียนธรรม..ค้ำจุนจิต
ค่อยค่อยคิด..ติดตามใจ..ให้ทันรู้
ค่อยค่อยละ..สติมา..ปัญญาอยู่
เกิดดับกู่..รู้ว่าเป็น..เช่นโลกธรรม
..
(แต่งกลอนไพเราะ..และยังปฏิบัติธรรมด้วย..ขอคารวะค่ะ)
ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
05 มิถุนายน 2010, 09:11:AM
MASAPAER
ผู้ดูแลบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 456
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 586


ร้อยยิ้มและเสียงหัวเราะของคุณคือรางวัลอันยิ่งใหญ่


เว็บไซต์
« ตอบ #4 เมื่อ: 05 มิถุนายน 2010, 09:11:AM »
ชุมชนชุมชน

คนโอนอ่อนผ่อนใจย่อมได้รับ
จิตซึมซับรับทิศลิขิตล้ำ
เพียงคำกล่าวพราวสะอาดพิลาศคำ
ยังดื่มด่ำละไมไม่ดูแคลน

ปฎิบัติจัดไว้ในทุกผู้
เพียงหวังกู้หัวใจได้แบบแผน
เดินตามทิศแห่งธรรมชี้นำแทน
ความเคียดแค้นกิเลสเหตุเศร้าซม

แค่คนหนึ่งมีเหตุทุเรศอยู่
เฝ้าตรองรู้จิตใจไยขื่นขม
เอาธรรมล้างขัดเขลาเศร้าโสมม
หวังเพาะบ่มสุขจริงอิงธรรมดา

ขอบคุณนะคะ...ปฎิบัติแค่งู ๆ ปลาค่ะ เอาเวลาว่างจากงานเท่านั้นค่ะ เอ้อ..จริงว่ะ
แต่ยังเดินผ่านกิเลสทุกวัน...อิอิ อย่าใกล้มันมากไปก็พอ...   
ข้อความนี้ มี 2 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

05 มิถุนายน 2010, 09:47:AM
กุลมาตา(singlemom99)
LV0 ทารก2 (Pls..update E-mail)
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 108
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,710



« ตอบ #5 เมื่อ: 05 มิถุนายน 2010, 09:47:AM »
ชุมชนชุมชน

คนโอนอ่อนผ่อนใจย่อมได้รับ
จิตซึมซับรับทิศลิขิตล้ำ
เพียงคำกล่าวพราวสะอาดพิลาศคำ
ยังดื่มด่ำละไมไม่ดูแคลน

ปฎิบัติจัดไว้ในทุกผู้
เพียงหวังกู้หัวใจได้แบบแผน
เดินตามทิศแห่งธรรมชี้นำแทน
ความเคียดแค้นกิเลสเหตุเศร้าซม

แค่คนหนึ่งมีเหตุทุเรศอยู่
เฝ้าตรองรู้จิตใจไยขื่นขม
เอาธรรมล้างขัดเขลาเศร้าโสมม
หวังเพาะบ่มสุขจริงอิงธรรมดา

ขอบคุณนะคะ...ปฎิบัติแค่งู ๆ ปลาค่ะ เอาเวลาว่างจากงานเท่านั้นค่ะ เอ้อ..จริงว่ะ
แต่ยังเดินผ่านกิเลสทุกวัน...อิอิ อย่าใกล้มันมากไปก็พอ...   

ทุกข์ของแม่..แน่แท้..แค่ห่วงลูก
จึงต้องปลูก..สร้างธรรม..นำทางสู้
คนรังแก..แม่ลูก..ดูถูกอยู่
เขาลากถู..ลูกให้ลู่..สู่อธรรม
.
ลูกยังเล็ก..เด็กนัก..แกล้งหนักหน่วง
มีเพียงธรรม..นำโชติช่วง..พ้นบ่วงกรรม
สู้เพื่อลูก..ถูกหรือผิด..ปิดอธรรม
อโหสิกรรม..อย่ากรายกล้ำ..ล้ำล่วงเกิน

..
(ค่อยๆเรียนไปค่ะ..ยิ่งทุกข์..ยิ่งต้องเข้าหาธรรมจริงๆ(ไม่ใช่ไปหลงพระน้อ)..ไม่งั้น..สู้คนพาลไม่ไหว)
ข้อความนี้ มี 1 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s