ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[PIKuL]

ฤดูกาลผ่านไปไม่ย้อนกลับ
ยังคงนับคืนวันผ่านเลยล่วง
เหม่อมองฟ้านับแสงทุกดาวดวง
พะวงห่วงอีกฝั่งฟ้าเป็นเช่นไร

ข่าวคราวมีมาถึงเพียงผิวเผิน
ยากเหลือเกินจะรับรู้ทุกสิ่งได้
ฤดูกาลผันเปลี่ยนดังคนไกล
เมื่อผ่านไปวันหนึ่ง..ถึงกลับมา

ทางนี้หนาวทางนั้นฝนระคนเหนื่อย
ลมพัดเฉื่อยทางนี้ที่โหยหา
ฝากคิดถึงผ่านสายลมให้พัดพา
เดินทางข้ามขอบฟ้าสู่กลางใจ

ยังคงรอฤดูกาลเพื่อพานพบ
มาบรรจบ ณ ที่เดิม มิหวั่นไหว
ฤดูกาลเดียวกัน ณ วันใด
คงอยู่ใต้ผืนฟ้าแผ่นเดียวกัน.

[โซ...เซอะเซอ]

…(อีก) ฤดูที่แตกต่าง… เหม่อเหลียวมองท้องฟ้าเพลาเหงา สบเมฆเทายั่วยิ้มเย้ยคิมหันต์ ร้อนไอแดดแผดแรงแสงตาวัน ร้างสัมพันธ์กลับร้อนฉ่ากว่าฤดู ลมหนาวเปลี่ยวเดียวดายปลายวัสสาน เหมันต์รานเร้ารุกทุกข์สุดกู่ กาลหมุนเวียนเปลี่ยนรตีสีชมพู- กลายรันทดหดหู่อยู่ร่ำไป ผินแผ่นฟ้าเดียวกัน พบ พันผูก ผจงปลูกฝังฝากอยากชิดใกล้ เขียนโคลงกลอนอ่อนหวานผสานใจ มโนมัยกล่อมขวัญสู่ฝันพราว เพลงกระหวัดคัดสรรบรรเลงนี้ อาจฤดีช้ำเจ็บและเหน็บหนาว พลันสดับสำแดงดุจแสงดาว- ก่องสกาวกลบร้าวฉานมลานมลาย “…อดทนเวลาที่ฝนพรำ อย่างน้อยก็ทำให้เราได้เห็นถึงความแตกต่าง เมื่อวันเวลาที่ฝนจาง ฟ้าก็คงสว่างและทำให้เราได้เข้าใจ ว่ามันคุ้มค่าแค่ไหนที่เฝ้ารอ…” [ฤดูที่แตกต่าง : คำร้อง/ทำนอง บอย โกสิยพงษ์] โซ…เซอะเซอ 4 พฤษภาคม 2568

[PIKuL]

อดทนรอด้วยความหวัง..อีกฝั่งฟาก
การเดินทางดั่งหอยทากหลากความหมาย
ทั้งเชื่องช้าผ่านป่าเขาอันตราย
ความท้าทายคือความเสี่ยงทุกเวลา

ฤดูกาลเปลี่ยนไปไม่รู้รอบ
ไร้คำตอบสุดท้ายที่โหยหา
ฤดูกาลอาจแปรเปลี่ยนเวียนกลับมา
แต่ทว่า...ฉันไม่เปลี่ยน..เวียนฤดู


ทักทายค่ะป๋าโซ