กาพย์ฉบัง ๑๖

โอ้ หาอยู่นานเลย

ขอร่วมด้วยครับ เสียดายที่กาพย์นี้ ขาดหายไปกว่าปี

ก็ขอเปลี่ยนประเด็นนำเสนอหน่อย หวังเพื่อนผู้ชำนาญ แนะสอนด้วย

แล้วค่อยเข้าช่วยกันฟื้นฟูใหม่นะครับ

............……รักพระ เหนือยิ่ง สิ่งใด…......…...พรจากพระ

… (รับ) บัญญัติ ใดฤๅ สำคัญ…………….…..กายใจ ต้องมั่น
ต้องหมั่น ปฏิบัติ เสมอไป

… รักพระ เหนือยิ่ง สิ่งใด…………………….สรรเสริญ ทรงชัย
ด้วยกิจ รับใช้ ภูมี
… เป็นแสง ส่องสว่าง ชีวี…………………….เป็นเกลือ ดินดี
ด้วยศักดิ์ศรี ด้วยศรัทธา
…ดั่งองค์ ธ พระบิดา………………….……..โปรดแสง สุริยา
เหนือคน จนรวย เลวดี……… (รับ)

… รักผอง มนุษย์ทุก ชีวี……………………ไม่แยก ผิวสี
กีดกั้น ชาติเชื้อ ชั้นชน
… อีกรัก สรรพสิ่ง ทั่วสกล………………….กอบกิจ กุศล
ถวายเป็น พ(ะ)ลี บูชา
… จักขับ ขานถึง คุณา……….………….…ที่ทรง เมตตา
ตลอด ชีวา นิรันดร์ ==

ผมนำเสนอ เพื่อแสดงประเด็นถก ที่มักมีในการประพันธ์ กาพย์ฉบัง ๑๖

คือ ทั่วไปจะอ่านกาพย์นี้เป็น 2 2 2 สอง สอง 2 2 2
กาพย์ที่นำเสนอ มีผู้ท้วงว่า

“ด้วยศักดิ์ศรี ด้วยศรัทธา” ผู้ประพันธ์ควรแก้ เพราะอ่าน 2 2 2
ไม่ได้ อ่านเป็น 3 3

ผมเสนอว่าอ่าน 3 3 ก็ไม่น่าเป็นปัญหา
ได้เสนอ พระราชนิพนธ์ พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย

๏ อินทรชิต บิดเบือน กายิน_________เหมือนองค์ อมรินทร์
ทรงคช เอราวัณ
๏ ช้างนิมิต ฤทธิแรง แข็งขัน________เผือกผ่อง ผิวพรรณ
สีสังข์ สะอาด โอฬาร์

ทรงคช เอราวัณ ต้องอ่าน 3 3 ทรง คช(คด) ชะ......เอ รา วัณ
หากอ่าน 2 2 2 ต้องอ่าน ทรงคช(คด) ชะเอ รา วัณ

ฝากเพื่อพิจารณาแนะนำครับ

==

พลี ๑ [พะลี] น. การบวงสรวง, เครื่องบวงสรวง, ส่วย, การบูชา
พลี ๒ [พฺลี] ก. เสียสละ

	ผู้เขียน	หัวข้อ: กาพย์ฉบัง ๑๖ (อ่าน 201510 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 3 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้