หยุด

(1/1)

พยัญเสมอ:


*หยุด*

ความแข็งแกร่งยาวยืนที่ฝืนกฏ
จำต้องงดหลายสิ่งที่ติงไหว
หยุดเขยื้อนเคลื่อนขับที่ฉับไว
ทุกสิ่งใดเดิมมีจากนี้วาง

ความเปลี่ยนแปรแลรู้ไม่อยู่ที่
อันเคยมีเคยถนัดย่อมขัดขวาง
ต่อความยืดยาวยืนบนผืนทาง
ความก้าวย่าง~ยืนยง~คงแยกกัน

เลือกหนทางยาวยืนที่ฝืนกฏ
จำต้องงดร้อยเลขทึ่เสกสรรค์
เสียสละไหวติงทุกสิ่งอัน
เพื่อนิรันดร์ยืนอยู่มิรู้แปร.

            Orion264/บูรพาทรนง

พยัญเสมอ:


หยุดทบทวนพิจารณาหาทางใหม่
เพื่อปรับปรุงเปลี่ยนไปเป็นไขแก้
ความผิดพลาดท้อถอยดุจลอยแพ
จำเหลียวแลลืมตาเงยหน้ายัน

อุปสัคมักมีไม่กี่อย่าง
เพื่อขัดขวางตอกตรึงก่อนถึงฝัน
สร้างปัญหามาถมดั่งรมควัน
การสร้างสรรค์มักมีที่ผจญ

หยุดคร่ำครวญหวนไห้ดุจไร้หวัง
เมื่อกำลังยังมีที่ดั้นด้น
นี่หละคือลิขิตชีวิตคน
ต้องก้าวบนหนทางอย่างค่อยไป.

               Orion264/บูรพาทรนง

พยัญเสมอ:


อยากหยุดความคะนึงคิดถึงหนา
แม้นรู้ว่าสุดห้ามปรามไม่ไหว
ธารคิดถึงล้นอกหมกหัวใจ
ทำอย่างไรเลิกคิดอนิจจา

ทุกๆเพลาเฝ้าแต่งอแงจิต
สุมความคิดเพียงเธออยากเจอหน้า
เข็นบทกลอนป้อนย้ำจำนรรจา
เจ้าแก้วตาสุขดีหรืออย่างไร

อย่าลืมกันวันก่อนเมื่อกลอนซึ้ง
ครั้งคิดถึงฝ่าห้ามเพียรถามไถ่
สารทุกข์สุกดิบพริบเดี๋ยวใจ
ก็สิ้นเยื่อขาดใยไม่หันมอง

หยุดส่งความคิดถึงคะนึงหา
เมื่อเวลาผ่านนานดวงมานหมอง
อันบทกลอนเกี่ยวก้อยที่ร้อยกรอง
ท่วงทำนองคงเปลี่ยนแสนเอียนเอือม.

Orion264/มือขวา/บูรพาทรนง

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ