ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Goldfish]

เขาว่ากันว่า... ที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์
มีแค่สุขเพียงแรกเริ่มนั้นจริงหรือ
น้ำต้มผักยังว่าหวานเท่าหยิบมือ
ต่อให้ยื้อ ต่อให้รั้ง ก็จากลา

เมื่อเวลาผ่านไปเนิ่นนานวัน...
ในความสัมพันธ์มักจะมีคนที่รักมั่นคงกว่า
คนที่รักมากก็ต้องเจ็บมากเป็นธรรมดา
คนที่รักน้อยกว่าก็ได้เปรียบไป

พยายามทำความเข้าใจเพื่อได้รู้จัก
นิยามความรัก...คงเหมือนกับการปลูกต้นไม้
ปุ๋ยที่จะทำให้เติบโตก็คือการเอาใจใส่
แต่ส่วนใหญ่จะถูกกลืนไปกับความผูกพัน

ที่เขาว่ายิ่งใกล้เหมือนยิ่งไกลห่าง...
ถูกทิ้งร้าง เพราะอีกฝ่ายชะล่าใจในความสัมพันธ์นั้น
แค่ดำเนินบทบาทตามหน้าที่ จึงละเลยความห่วงใยกัน
ฝ่ายที่ยึดติดในรักมากกว่านั้น คงต้องเจ็บปวดใจ

ความรัก...เป็นเรื่องซับซ้อนอย่างน่าฉงน
ต้องแลกกับความทุกข์ทน ความอ่อนไหว
ต้องปล่อยวาง ต้องยอมรับ ต้องเข้าใจ
หากหลุดพ้นพันธนาการนี้ได้ คงมีแต่
"เพียงใจที่ไร้รัก"

~Goldfish~

[ไดอารี่..สีเทา]

มีเพียงหนึ่งหัวใจให้ใครแล้ว
ใจแน่แน่วยึดมั่นไม่หวั่นไหว
มอบความรักทุกหยดหมดหัวใจ
หวังจะได้คุณค่ามาแลกกัน

ใครจะคิดว่าสักวันพลันสลาย
รักกลับกลายลางเลือนเหมือนดังฝัน
ทุกสิ่งอย่างสร้างสวยด้วยผูกพัน
ต้องจาบัลย์ชอกช้ำน้ำมือเธอ

เมื่อหลีกเลี่ยงโชคชะตาหาได้ไม่
ต้องทำใจให้ยอมพร้อมเสมอ
คิดเสียว่าเป็นกรรมทำให้เจอ
ควรหยุดเพ้อหยุดคิดปล่อยจิตวาง

ต่อแต่นี้มีเพียงใจที่ไร้รัก
จักต้องหักห้ามใจให้สะสาง
อย่ารักใครไหนอีกขอหลีกทาง
ให้ทุกอย่างจำจดเป็นบทเรียน...

[เนิน จำราย]

เจ็บและจำช้ำชอกตัดออกเสีย
รีบแคะเขี่ยสะกิดโยนนิ้วโดนเสี้ยน-
-หนามเล็กน้อยรอยหายหมายพากเพียร
เก็บบทเรียนสอนตนรอคนดี

เนิน จำราย

[ไดอารี่..สีเทา]

บางคนมีบุญเยอะเลอะลืมง่าย
แต่บางรายติดลบเกินหลบหนี
เจ็บเพียงครั้งหวาดกลัวชั่วชีวี
เป็นเงาที่ฝังติดในจิตใจ

หนามในใจลึกลงบ่งไม่ออก
ยังคงยอกอักเสบเจ็บหายไม่
อาจเล็กน้อยสำหรับกับใครๆ
ต่อมเชื่อใจหมดสภาพขอหลาบจำ

[เนิน จำราย]

บันทึกใหม่ไสสดกำหนดวิถี
ไดอารี..สีเทาเอาทิ้งถ้ำ
ตัดเพื่อต่อก่อเกิดประเสริฐล้ำ
เจ็บลืมจำเปลี่ยนแปลงเร่งแรงใจ

เนิน จำราย

[ไดอารี่..สีเทา]

คิดเสียว่าเป็นชะตาพาลิขิต
เพียงชีวิตดำเนินเดินไปได้
แล้วแต่เวรและกรรมจะนำไป
ไม่โทษใคร อโหสิ อนิจจัง

ไดอารี่..สีเทา