ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Montree Pratoom]

รักร้างเพราะโควิด

ด้วยโควิดทั้งคู่ต่างต้องห่างเหิน
ตั้งใจเดินทางหาต้องหน้าหัน
มีด่านกั้นห้ามผ่านอยู่นานวัน
แสนโศกศัลย์คิดถึงจึงเฝ้ารอ

ไปมองด่านทุกวันแสนหวั่นไหว
ยอดดวงใจห่างหายอย่ากลายหนอ
โทรศัพย์เงียบหายลายจากจอ
คิดยิ่งท้อมองดูไลน์ให้พะวง

ดูช่างเงียบแปลกจิตคิดสงสัย
เจ็บดวงใจหงุดหวิดคิดจนหลง
เมื่อยามนอนเฝ้าขยับหลับไม่ลง
ขอเทพจงช่วยข้าน้อยโรคค่อยจาง

ด้วยเวลาร่วมเดือนดูเลือนหาย
ด่านแม้นคลายเธอไปแสนไกลห่าง
มีคนอื่นตัวฉันนั้นเลือนลาง
มีอาจขวางแม้นหน้าฉันมิหันแล

เหมือนคำกลอนท่านเขียนเวียนสั่งสอน
แต่กาลก่อนเปรียบตัวฉันนั้นดูแย่
สามวันจากนารีที่เปลี่ยนแปร
ต้องยอมแพ้เพราะโควิดเลยจิตพัง

Montree Pratoom