รวมกลอนของ "สายลมผู้หวังดี"

(1/1)

แป้งน้ำ:

อาจจะเป็นพรหมลิขิตขีดเอาไว้
จึงทำให้เราสองต้องห่างไกลกันอย่างนี้
รักเพียงใด...ก็ไม่อาจใกล้คนดี
รักครั้งนี้...จึงจบลงตรงที่ "คำลา"

ต่อจากนี้คงมีแค่ภาพวันเก่า
ที่สองเราเคยร่วมสร้างกันขึ้นมา
จะกอดเก็บมันเอาไว้ในทุกครา
เพราะความทรงจำของสองเราคือสิ่งมีค่า...
...ที่ฉันอยากเก็บรักษา ~ ตลอดไป...






ไม่ต้องห่วงฉันมากมายหรอกที่รัก
ฉันขอรับปาก..จะไม่ไปยุ่งยาก...เรื่องเธอกับเขา
ก็พอเข้าใจ ~ มันเป็นไปไม่ได้อีกแล้วเรื่องของเรา
จะเก็บไว้เพียงภาพวันเก่า~เก่า...แล้วเดินจากมา

จะเก็บวันดี~ดี ที่เคยร่วมฝัน
เก็บไว้ลึกสุดใจฉัน...เป็นสมบัติอันล้ำค่า
หากวันหนึ่งวันใดเกิดร้องไห้...คิดถึงเธอขึ้นมา
อย่างน้อยๆ ก็บอกกับตัวเองได้ว่า...เธอยังอยู่ใน "ความทรงจำ"

อาจจะมีบ้างที่ยังคิดถึง
ภาพคืนวันหวานซึ้ง...ยังตราตรึงทุกคืนค่ำ
แต่ฉันจะยิ้มสู้...แม้ความหดหู่อยู่ข้างกาย..ในทุกโมงยาม
เธอจะยังคงงดงาม...ในความทรงจำของฉันตลอดไป...




ติดตามผลงานของ สายลม"ผู้หวังดี" คลิกเลย  emo_95

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ