เ ร า คื อ ใ ค ร . . . เ มื่ อ ใ น อ ดี ต
แป้งน้ำ:
เ ร า คื อ ใ ค ร . . . เ มื่ อ ใ น อ ดี ต
คาดว่าหลายๆ คนคงอยากรู้ว่า "บ้านกลอนไทย" และ Official Fanpage บ้านกลอนไทย by klonthaiclub.com มาจากไหน ?
เรื่องมันค่อนข้างยาวมาก . . . มาดูกันเลยดีกว่าค่ะ
คงต้องเริ่มต้นจาก http://www.klonthai.com/ ก่อน....
เว็บไซด์นี้ เกิดจากเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่ชอบอ่านกลอนเป็นชีวิตจิตใจ
และก็รวบรวม กลอนที่ชอบและไพเราะมากๆเท่านั้น ใส่ใน MS.Word เอาไว้อ่านและเอาไว้หม้อสาว
ต่อมาก็นึกสนุกและร้อนวิชา ก็เลยทำเว็บฟรีที่ www.geocities.com/nongake2000 เพื่อให้คนอื่นได้อ่านบ้าง
(วันกำเนิด nongake2000 ไม่ได้จดบันทึกไว้เสียดายจริงๆ..ไม่คิดว่าเว็บจะมาไกลถึงขนาดนี้)
เมื่อเริ่มเผยแพร่บทกลอนใน nongake2000 ก็มีคนเข้าชมเว็บมากขึ้นต่อเนื่อง
ทำให้ geocities ที่เค้าให้เราใช้ฟรี เริ่มจำกัดจำนวนคนเข้าต่อชั่วโมง ทำให้บางเวลา คนเข้าชมไม่สามารถเข้าเว็บได้
ทำให้ในวันที่ 7 พ.ค.2550 หนุ่มน้อยคนนั้น จึงได้ตัดสินใจควักเนื้อ (กิเลสส่วนตัวชัดๆ) ได้ย้ายมาเช่าโฮสจ่ายตังค์เอง และมาจดโดเมนเนมไปเลย
คือ www.klonthai.com ทำให้รองรับปริมาณคนเข้าเว็บได้ไม่จำกัด
แต่แล้ว 2 ปีต่อมาในวันที่ 26 ต.ค.2552 geocities.com ที่ yahoo.com เป็นเจ้าของ ก็ได้ปิดตัวลง
ทำให้ geocities.com/nongake200 ที่ฝากเว็บฟรีไว้ต้องปิดลงไปด้วย (ดีนะตูสละเรือก่อน 555)
รูปแบบการพัฒนาเว็บกลอนแห่งนี้
รุ่นแรกๆสมัยเป็น geocities/nongake2000 เว็บไซด์ทำด้วย html ธรรมดา ต่อมา ย้ายมาจด .com ก็เป็นระบบ mambo
และ วันที่ 3 ก.ค.54 จนถึงปัจจุบัน ระบบเว็บไซด์ได้ใช้ WordPress ยอดนิยมเป็นตัวขับเคลื่อน
โดยเว็บ klonthai.com มีพันธมิตรคือ klonthaiclub.com เป็นเว็บบอร์ดกลอน
ซึ่งก่อนหน้านี้เป็นเพียงแค่เว็บบอร์ดเล็กๆที่ติดกับ klonthai.com
โดยมีโดเมนเป็น www.klonthai.com/forum ต่อมาสมาชิกเยอะมากขึ้น (อีกแล้ว)
จึงแยกตัวออกไปเป็นเว็บบอร์ดต่างหากเมื่อ 4 เม.ย. 2551
และเมื่อโซเชียลเน็ตเวิร์กเข้ามามีบทบาทมากขึ้น
Official Fanpage บ้านกลอนไทย by klonthaiclub.com จึงถือกำเนิดขึ้นอย่างเป็นทางการในวันที่ 24/10/2010
ตามด้วย Fanpage KlonThai.com ในปี 2011 ซึ่งเป็น Official Fanpage ของกลอนไทยดอทคอม ซึ่งเป็นเว็บหลักนั่นเอง
ปัจจุบันเด็กหนุ่มคนนั้นซึ่งไม่สามารถสวนกระแสกาลเวลาได้เปลี่ยนสรรพนามเป็น “ลุงเว็บ”
ได้มอบความไว้วางใจแต่งตั้ง คุณรัตน์ (@Bai Bun Rattanawadee) และ แป้งน้ำ เป็น admin ดูแล fanpage เพิ่มเมื่อวันที่ ๑ มีนาคม ๒๕๕๗
นี่แหละ...เราในอดีต ^^
ศรีเปรื่อง:
emo_51 emo_51 emo_51
คุณแป้งน้ำเล่าได้ละเอียดมาก ยังงี้ต้องอยู่ในเหตุการณ์ตั้งแต่ลุงเว็บเป็นหนุ่มสำน้อยแน่ ๆ
แต่ตอนนี้ลุงเว็บจากหนุ่มสำน้อย...กลายเป็นหนุ่มเหลือน้อย
งั้นคุณแป้งน้ำจากสาวสำน้อย...ก็กลายเป็น... emo_68 emo_68 emo_68
ศรีเปรื่อง
(แซวหนุก ๆ นะครับ emo_45)
แป้งน้ำ:
อดีตและปัจจุบันแป้งก็น้อยตลอดค่า . .. สวยน้อยยังไงก็ยังน้อยอย่างนั้น 5555++ emo_84
ถ้าความสวยมันเพิ่มตามอายุก็ดีจิ่ กิกิ
ไพร พนาวัลย์:
เมื่อช่วงปี2010ปีใหม่หมาดๆ ผม ตอนนั้นใช้ชื่อว่า “ปรางค์ สามยอด”
ก็เข้ามาในบ้านกลอนโดยการลากจูงของคุณ ”พิกุลแก้ว”
ช่วงนั้นคุณ “ระนาดเอก”กับคุณ “สายใย” และvictoriacecret หรือ “พี่แจ๊ค”หรือ “อักษรารำพัน”ฯลฯ กำลังดังและมีคะแนนกลอนมากที่สุดไล่เลี่ยกัน
คุณระนาดเอกคือครูบาอาจารย์ที่ขับเคี่ยวลุงปรางค์มาอย่างเอาจริงเอาจัง ขอบคุณสวรรค์ที่มาพบกับท่านมาก แต่ลุงปรางค์ก็คือนักกลอนตัวเล็กๆแคระๆแกรนๆที่ไม่ได้เชี่ยวชาญโคลงกลอนอะไรมากมายนัก
บางครั้งผมมีเวลาเขียนกลอนมาก เลยลากเอา “ไพร พนาวัลย์”เข้ามาช่วยแบ่งเบาภาระ แต่จะมาในมาดของลำนำเพลงซะมากกว่า
หลังจากนั้นก็มีการห้ามใช้หลาย user ก็เลยใช้ “ปรางค์สามยอด”ชื่อเดียว
ต่อมา ชื่อปรางค์ชักจะจืดๆ emo_26 เลยมอบหมายให้ไพร พนาวัลย์ ทำหน้าที่แทน
คุณแป้งน้ำ ในสมัยนั้น ใช้ชื่อว่า กชนันท์ เป็นผู้ดูแลทุกบอร์ด(ตลอดกาล) และเป็นผู้จัดการ “รวมกลอน ปรางค์ สามยอด”ให้ลุงปรางค์ แหะๆ แม้กระทั่งบัดนี้ ลุงไพร ก็ยังไม่ได้รวมกลอนต่อจากนั้นอีกเลย ไม่เป็นไรหรอก เพราะไม่ค่อยมีใครไปอ่านอยู่แล้ว
ยังคิดถึงมดงานหลายๆท่านที่เคยฝากชื่อเสียงไว้มากมาย เช่น ฌลา หนุ่มนโม ป้ากันนา มหาซัง ดิษฐาฯลฯจำไม่ได้อีกหลายคน
สี่ปีกว่าๆที่ลุงปรางค์ไพร เข้ามาสิงสถิตอยู่ที่บ้านกลอนไทยแห่งนี้ มีเหตุการณ์ต่างๆมากมาย บางคนก็ถูกแบน ถูกตัดคะแนนกลอนกันอย่างสนุกสนาน แต่ลุงปรางค์ผ่านมาอย่างทุลักทุเล มีเหตุการณ์หนึ่งที่ถูกแบนยกกลุ่มเกือบ๑๐คน ช่วงนั้นปั่นป่วนพอสมควร แต่เราก็ผ่านมันมาได้ด้วยความเฮี๊ยบคงเส้นคงวาของลุงเวบ โดยลุงปรางค์ก็ปรามๆกันไปบ้าง แต่คู่กรณีก็ไม่ยอมลดลาวาศอกกันจึงต้องโดนแบนไปตามระเบียบ
แม้ว่าจะอยู่บ้านกลอนไทยซึ่งมีกวีดีๆมีชื่อเสียงผ่านเข้ามามากมาย แต่ลุงปรางค์ไพรก็เหมือนกับทัพพีตักแกงที่ไม่ค่อยได้ซึมซับเอาความรู้ความสามารถอะไรนักหนาเลย เพราะการเข้ามาเพียงเพื่อพักผ่อนหย่อนใจเท่านั้น ไม่ได้คิดเอาดีเอาเด่นทางนี้อย่างจริงจังเลย
คิดถึงเพื่อนนักกลอนเก่าๆที่เคยได้สัมผัส กระทบไหล่กันมาแล้ว มาห่างหายกันไป ขอฝากบอกไปตามลมตามแล้งว่า คิดฮอดหลาย เด๊อ... emo_33
ไพร พนาวัลย์
Chuanchamoi:
เคยเป็นใคร ไม่สำคัญ หรอกขวัญจิต
ดอกไม้มิตร บานตลอด นะยอดขวัญ
เคยเป็นใคร มาจากไหน ไม่สำคัญ
แค่รับฉัน ร่วมบ้าน เท่านั้นพอ
ฉันเป็นใคร มาจากไหน ฉันไม่รู้
เพียงอุ้มชู พองาม ตามที่ขอ
หากโกรธ-เกลียด วันใด อย่าให้รอ
ตอนที่ง้อ ขอแค่ยิ้ม ก็อิ่มใจ
ชามา ชวนชม้อย
๑๓ มีนาคม ๒๕๕๗
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[#] หน้าถัดไป