ทางนี้มีสองสาย
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
20 เมษายน 2024, 05:48:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ทางนี้มีสองสาย  (อ่าน 2112 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
04 มีนาคม 2014, 11:46:PM
มนัสศิยา
Special Class LV2
นักกลอนผู้ก้าวสู่โลกอักษร

**

คะแนนกลอนของผู้นี้ 64
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 122


ผู้ที่ต้องการถ่ายทอดความรู้สึกออกมาเป็นตัวอักษร


Siraprapa Suchat
« เมื่อ: 04 มีนาคม 2014, 11:46:PM »
ชุมชนชุมชน

    หนทางบนโลกนี้มีสองสาย
ให้ผู้คนมากมายได้เลือกสรร
ทางสงบเยือกเย็นเป็นนิรัน
อีกหนึ่งนั้นคือสังสารอันยาวไกล

     หากเลือกเดินบนทางสายวัตตะ
มิอาจละโลภหลงโกรธลงได้
ดับแล้วเกิดเกิดแล้วดับอยู่ร่ำไป
เวียนวนในกองทุกข์สุขไม่มี

 ถ้าเราเลือกหนทางสายธรรมะ
และลดละอวิชชาภาเสื่อมศรี
ปฏิบัติยึดมั่นคุณความดี
พาชีวีข้ามทุกข์สู่มัคคา

 ในโลกนี้มีทางอยู่สองสาย
ชนทั้งหลายใคร่ครวนดูเถิดหนา
สายสุขสันต์ฤาสายอวิชชา
ใช้ปัญญาตริตรองแล้วเดินไป

มนัสศิยา
ข้อความนี้ มี 9 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

นักเขียนฝึกหัด มนัสยา
05 มีนาคม 2014, 06:49:AM
panthong.kh
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2989
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 8,676



« ตอบ #1 เมื่อ: 05 มีนาคม 2014, 06:49:AM »
ชุมชนชุมชน

ส่งจูบจ้ะ เคารพรัก
อยากลองเลือก อวิชา มาใส่จิต
เรามีสิทธิ์ คิดดู อดสูไหม
แค่อยากรู้ เลือกแล้ว เป็นอย่างไร
ใครกำหนด กฏให้ ได้รับกรรม

มีสองสาย นั่นหรือ คือทางเลือก
ต้องกลิ้งเกลือก กลั้วกัน พลันถลำ
หยั่งรากลึก ลงไป ในกระทำ
คือตกต่ำ ย่ำแย่ แน่ไหมเออ

สายสามสี่ มีไหม จักใคร่เลือก
จะใช้เชือก หย่อนตึง ดึงไหมเอ่อ
ทางสายกลาง ที่ว่า ถ้าหากเจอ
ขอเสนอ ตรองไตร่ อาจไม่เลว
พันทอง
๕/๓/๕๗
 ส่งจูบจ้ะ เคารพรัก
ข้อความนี้ มี 7 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
05 มีนาคม 2014, 11:56:PM
ป้าโย
Special Class LV1
นักกลอนผู้เร่ร่อน

*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 22
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 108



« ตอบ #2 เมื่อ: 05 มีนาคม 2014, 11:56:PM »
ชุมชนชุมชน



มณเฑียรธรรม กรรมบท กฎของเหตุ
ใต้ขอบเขต จิตมนุษย์ ดุจหุบเหว
อร่ามเรื่อ เนื้อดินดำ บุคำเปลว
เนื้อในเลว เพียงขูดออก ลอกเปลือกบาง

ละให้หมด ทุกเหตุแห่ง แหล่งชีวิต
สำรวมจิต ชิดโคนไม้ ใต้เรือนว่าง
สมาทาน ผ่านภพแผ่ แลปล่อยวาง
จึงได้ทาง สายวิเศษ เหตุแห่งฌาณ

ละสิ่งหยาบ ตราบปราณีต สังคีตสิ่ง
รู้แจ้งจริง รู้รอบเหตุ เขตไพศาล
มุ่งสู่โลก อุดร อุดมการณ์
พระนิพพาน ดับวัฏฏะ ชำนะตน

วัตรจึงงาม ตามปฏิบัติ สัตว์ปรากฏ
กรรมบท กฎวิเศษ เหตุของผล
คลายทุกข์หมอง ปองร้าย ได้ทุกคน
สุขอยู่บน ทางธรรม นำพาไป

สงฆ์คือผู้ รู้ต่าง อย่างไรหนอ?
รู้จักพอ รู้จักละ เป็นพระได้
รู้ถ้วนทั่ว รู้ตามจริง ทุกสิ่งไป
หลุดพ้นได้ ด้วยฌาณ นิพพานเอย

ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

กะเทยไทยใจประเสริฐเลิศที่สุด
เป็นมนุษย์คิดแตกจากใช่ปากหมา
นำพาชาติมิ่งยิ่งใหญ่แต่ไรมา
มีค่ากว่าสัตว์ตัวผู้สมสู่กัน
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s