รอยอาลัย...ในสายลม
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
26 เมษายน 2024, 03:20:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: รอยอาลัย...ในสายลม  (อ่าน 2590 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
30 พฤษภาคม 2012, 03:56:PM
dinner
Special Class LV2
นักกลอนผู้ก้าวสู่โลกอักษร

**

คะแนนกลอนของผู้นี้ 74
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 206



« เมื่อ: 30 พฤษภาคม 2012, 03:56:PM »
ชุมชนชุมชน



ท่ามสายลมโบยโบกวิโยคเหงา
เหลือเพียงเราอ่อนโรยระโหยหา
แผ่วระรวยโรยรินกินน้ำตา
อยากบอกว่าคิดถึงจนซึ้งใจ

กับความรักปรองดองมิมองข้าม
ยังติดตามห่วงอยู่รู้บ้างไหม
เสน่ห์เอยเสน่หาลาลับไกล
เหลือเพียงรอยอาลัยในสายลม

dinner


ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : sunthornvit, สุนันยา, บูรพาท่าพระจันทร์, อริญชย์, Music, ♥หทัยกาญจน์♥, ภู กวินท์, Prapacarn ❀, รพีกาญจน์, plang, รัตนาวดี, ลมหนาว, เมฆา..., ไพร พนาวัลย์

ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
30 พฤษภาคม 2012, 08:07:PM
♥หทัยกาญจน์♥
Special Class LV5
นักกลอนแห่งเมืองหลวง

*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 469
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 814


เพียงความเคลื่อนไหว ผ่านบทกวี


เว็บไซต์
« ตอบ #1 เมื่อ: 30 พฤษภาคม 2012, 08:07:PM »
ชุมชนชุมชน

รอยอาลัย...ในอารมณ์

รอยอาลัยในสายลมผสมรัก
เจ้าทอถักถ้อยไพเราะช่างเหมาะสม
เหมือนความรักล่องลอยรอคอยชม
เหมือนความรักระทมอดทนรอ

รอยอาลัยในอารมณ์ผสมเศร้า
โศกและเหงาเงียบงันใฝ่ฝันหนอ
ความรักนั้นต้องเจ็บช้ำน้ำตาคลอ
มีทุกข์สุขเพียงพอควรพอดี....

หทัยกาญจน์ ฤทัยกานท์

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ภู กวินท์, Prapacarn ❀, รพีกาญจน์, sunthornvit, อริญชย์, plang, รัตนาวดี, ลมหนาว, dinner, เมฆา..., ไพร พนาวัลย์

ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

อักษราจารึก รักผลึกตรึกตรองคำ
ร้อยเรียงเคียงคู่ธรรม ศาสตร์ศิลป์ร่ำลำ
02 มิถุนายน 2012, 02:14:PM
dinner
Special Class LV2
นักกลอนผู้ก้าวสู่โลกอักษร

**

คะแนนกลอนของผู้นี้ 74
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 206



« ตอบ #2 เมื่อ: 02 มิถุนายน 2012, 02:14:PM »
ชุมชนชุมชน

 
งกจริงๆ

รอยอาลัยในอารมณ์ผสมทุกข์
ไร้ผู้ปลุกปลอบกมลจนขวัญหนี
มีเพียงบทขับขานกานท์กวี
คล้ายดนตรีผ่อนใจให้คลายตรม

มันเป็นรอยอาลัยในดวงจิต
จำปกปิดกล้ำกลืนความขื่นขม
เหลือเพียงรอยอาลัยในสายลม
กระหน่ำซมเซซวดถึงปวดจินต์

 
ซึ้งจัง

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : เมฆา..., รพีกาญจน์, Prapacarn ❀, เนิน จำราย, ไพร พนาวัลย์

ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s