*****“เหตุใด จึงเหหัก...ลืมรักเรา”*****
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
18 เมษายน 2024, 02:51:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: *****“เหตุใด จึงเหหัก...ลืมรักเรา”*****  (อ่าน 5275 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
10 มีนาคม 2012, 10:31:PM
สุนันยา
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 799
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,805


ความรักของฉัน อยู่ในบทวี จบบทกวี ก็ไม่มีความรัก


« เมื่อ: 10 มีนาคม 2012, 10:31:PM »
ชุมชนชุมชน



“เพราะเหตุใด จึงเหหัก...ลืมรักเรา”

ไม่อาจรู้ ความนัย ให้ประจักษ์
ว่าคำรัก พลอดพร่ำ ที่ฉ่ำหวาน
มีอื่นแฝง แสร้ง ซึ้ง ดุจตรึงมาน
ร้อยกลอนกานท์ หวานนัก ว่ารักจริง

บนเส้นทาง คดเคี้ยว ที่เปลี่ยวเหงา
เหมือนรักเรา หล่นหาย หรือพรายสิง
ทำให้เธอ เปลี่ยนไป ไม่ประวิง
ลืมทุกสิ่ง คำมั่น เคยสัญญา

หรือเธอมี ใครใหม่ มุ่งหมายจ้อง
มาเกี่ยวข้อง เสสรวล ชวนห่วงหา
คอยคลอเคล้า เย้ายวน คร่ำครวญมา
จึงปลดรัก เลือนรา สิ้นอาลัย

ลืมแม้วัน นอนเคียง ส่งเสียงก้อง
บทเพลงร้อง กล่อมขวัญ สัญญาให้
ปรารถนา เพียงน้อง ทุกห้องใจ
“เพราะเหตุใด จึงเหหัก...ลืมรักเรา”

ฝากคำรัก สลักไว้ ให้รับรู้
แม้นอดสู ขมขื่น กลืนแต่เหงา
ใจดวงนี้ คงแอบ อยู่แนบเนา
ยังเป็นเงา แห่งรัก และภักดี

ขอ ฝากอีก ถ้อยหนึ่ง รำพึงผ่าน
ขอ ฝากกานท์ สลัก ด้วยรักนี้
ขอ ฝากใจโอบเอื้อ เยื่อใยมี
ขอ ฝากถ้อยวลี ฉันมีเธอ....

"สุนันยา"
<a href="http://www.youtube.com/v/VymliYB-Qos&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/VymliYB-Qos&amp;rel=0&amp;fs=1</a>
!

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Music, nisakorn, รัตนาวดี, บูรพาท่าพระจันทร์, สะเลเต, รพีกาญจน์, navee, Thammada, plang, ไม่รู้ใจ, รการตติ, พ่อค้าพเนจร, ..กุสุมา.., อริญชย์, sunthornvit

ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน....ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
11 มีนาคม 2012, 07:32:AM
nisakorn
LV4 นักเลงประจำหมู่บ้าน
****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 10
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 35



« ตอบ #1 เมื่อ: 11 มีนาคม 2012, 07:32:AM »
ชุมชนชุมชน

ใครทำี่พี่ นี้ปวดร้าว

น้ำตาพราวหลั่งไหล

เจ็บช้ำระกำใจ

หม่นไหม้ ไห้คร่ำครวญ

เขาสิ้นรักพี่ยา

ตัดใจหนา อย่าไห้หวน

รักษาถนอมนวล

ไม่คู่ควร เสียน้ำตา

 เคารพรัก

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สุนันยา, รัตนาวดี, บูรพาท่าพระจันทร์, Music, สะเลเต, รพีกาญจน์, Thammada, plang, ไม่รู้ใจ, รการตติ, พ่อค้าพเนจร, ..กุสุมา.., อริญชย์, sunthornvit, สิงขร

ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
11 มีนาคม 2012, 09:56:AM
บูรพาท่าพระจันทร์
Special Class LV5
นักกลอนแห่งเมืองหลวง

*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 848
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,717


ผู้นิยม..ชมรส..บทกานท์กลอน./


« ตอบ #2 เมื่อ: 11 มีนาคม 2012, 09:56:AM »
ชุมชนชุมชน



“เพราะเหตุใด จึงเหหัก...ลืมรักเรา”

ไม่อาจรู้ ความนัย ให้ประจักษ์
ว่าคำรัก พลอดพร่ำ ที่ฉ่ำหวาน
มีอื่นแฝง แสร้ง ซึ้ง ดุจตรึงมาน
ร้อยกลอนกานท์ หวานนัก ว่ารักจริง

บนเส้นทาง คดเคี้ยว ที่เปลี่ยวเหงา
เหมือนรักเรา หล่นหาย หรือพรายสิง
ทำให้เธอ เปลี่ยนไป ไม่ประวิง
ลืมทุกสิ่ง คำมั่น เคยสัญญา

หรือเธอมี ใครใหม่ มุ่งหมายจ้อง
มาเกี่ยวข้อง เสสรวล ชวนห่วงหา
คอยคลอเคล้า เย้ายวน คร่ำครวญมา
จึงปลดรัก เลือนรา สิ้นอาลัย

ลืมแม้วัน นอนเคียง ส่งเสียงก้อง
บทเพลงร้อง กล่อมขวัญ สัญญาให้
ปรารถนา เพียงน้อง ทุกห้องใจ
“เพราะเหตุใด จึงเหหัก...ลืมรักเรา”

ฝากคำรัก สลักไว้ ให้รับรู้
แม้นอดสู ขมขื่น กลืนแต่เหงา
ใจดวงนี้ คงแอบ อยู่แนบเนา
ยังเป็นเงา แห่งรัก และภักดี

ขอ ฝากอีก ถ้อยหนึ่ง รำพึงผ่าน
ขอ ฝากกานท์ สลัก ด้วยรักนี้
ขอ ฝากใจโอบเอื้อ เยื่อใยมี
ขอ ฝากถ้อยวลี ฉันมีเธอ....

"สุนันยา"
http://www.youtube.com/watch?v=VymliYB-Qos#noexternalembed&feature=player_embedded#!



ลาตายดีกว่าตู


ฝังใจจำ ช้ำรัก ประจักษ์จิต
ยังคงพิษ คิดซ้ำ ย้ำเสมอ
หลงมอบสิ้น จินต์จำ เฝ้าบำเรอ
สู้ปรนเปรอ เสนอรัก มอบภักดี

เสียดายนัก รักหลง บรรจงมอบ
เจ้าคืนตอบ ลี้หน้า ระอาหนี
แม้เพียงคำ อำลา มิพาที
เผยวลี ชี้คำ จำนรรจา

จะหักใจ ไม่หลง พะวงถึง
แม้รักตรึง ซึ้งสลัก เจ็บหนักหนา
สู้ฝืนทน หม่นหมอง แม้สองตา
เอ่อท้วมท้น ล้นธารา อยู่อาจิณ ร้องไห้งอแง..../



 เคารพรัก
บูรพาท่าพระจันทร์   

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Music, สุนันยา, สะเลเต, รพีกาญจน์, Thammada, รัตนาวดี, plang, ไม่รู้ใจ, รการตติ, พ่อค้าพเนจร, ..กุสุมา.., อริญชย์, sunthornvit

ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

"สั้น-ตรงเป้า-เร้าใจ"
11 มีนาคม 2012, 10:52:PM
สุนันยา
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 799
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,805


ความรักของฉัน อยู่ในบทวี จบบทกวี ก็ไม่มีความรัก


« ตอบ #3 เมื่อ: 11 มีนาคม 2012, 10:52:PM »
ชุมชนชุมชน

ใครทำี่พี่ นี้ปวดร้าว

น้ำตาพราวหลั่งไหล

เจ็บช้ำระกำใจ

หม่นไหม้ ไห้คร่ำครวญ

เขาสิ้นรักพี่ยา

ตัดใจหนา อย่าไห้หวน

รักษาถนอมนวล

ไม่คู่ควร เสียน้ำตา

 เคารพรัก

น้องเอยเฉลบบอก

พี่ช้ำชอก นานหนักหนา

ร่ำไห้ ได้เยียวยา

ด้วยน้ำตา รักษาใจ

ช่างเถิด เขาไม่รัก

จะจำหัก สิ้นหวั่นไหว

เวลาถ้าผ่านไป

คงลืมได้ ในสักวัน...

"สุนันยา"

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : plang, Thammada, ไม่รู้ใจ, บูรพาท่าพระจันทร์, รพีกาญจน์, รการตติ, พ่อค้าพเนจร, panthong.kh, สะเลเต, ..กุสุมา.., อริญชย์, sunthornvit

ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน....ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
13 มีนาคม 2012, 09:48:PM
พ่อค้าพเนจร
Special Class LV2
นักกลอนผู้ก้าวสู่โลกอักษร

**

คะแนนกลอนของผู้นี้ 62
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 72


เร่ร่อนรอนแรมแจมกลอนอ้อนเธอ


« ตอบ #4 เมื่อ: 13 มีนาคม 2012, 09:48:PM »
ชุมชนชุมชน


ขอคนดี ฟังพี่ คนนี้ก่อน
พ่อค้าจร มั่นรัก ภักดิ์เสมอ
เพราะงานมาก จากเจ้า เศร้าละเมอ
อยากพบเจอ คนงาม ยามห่างไกล

รู้รึไม่ ใจพี่ นี้ร่ำร้อง
หวังประคอง น้องนุช สุดสดใส
ดูสินั่น จันทรา นภาลัย
เจ้ารู้ไหม งดงาม ตามเนื้อนวล

ทั้งหมู่ดาว พราวฟ้า เพลานี้
มองให้ดี ก็เห็น เช่นได้หวน
คล้ายพักตร์เจ้า หยอกเย้า กระเซ้ายวน
ช่างชื่นชวน อารมณ์ สมประดี

อยากหยิบเมฆ เสกฝัน ก่อนวันพรุ่ง
พรมจรุง ปรุงแต่ง แหล่งแสงสี
ประดับประดา แล้วพา บารมี
ให้เจ้านี้ เป็นที่รัก พักดวงใจ
✿ ◕ พ่อค้าพเนจร  ◕ ✿
เคารพรัก

 

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, สุนันยา, Thammada, panthong.kh, บูรพาท่าพระจันทร์, สะเลเต, ..กุสุมา.., อริญชย์, sunthornvit, รการตติ

ข้อความนี้ มี 10 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
14 มีนาคม 2012, 09:16:AM
สุนันยา
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 799
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,805


ความรักของฉัน อยู่ในบทวี จบบทกวี ก็ไม่มีความรัก


« ตอบ #5 เมื่อ: 14 มีนาคม 2012, 09:16:AM »
ชุมชนชุมชน

ลาตายดีกว่าตู


ฝังใจจำ ช้ำรัก ประจักษ์จิต
ยังคงพิษ คิดซ้ำ ย้ำเสมอ
หลงมอบสิ้น จินต์จำ เฝ้าบำเรอ
สู้ปรนเปรอ เสนอรัก มอบภักดี

เสียดายนัก รักหลง บรรจงมอบ
เจ้าคืนตอบ ลี้หน้า ระอาหนี
แม้เพียงคำ อำลา มิพาที
เผยวลี ชี้คำ จำนรรจา

จะหักใจ ไม่หลง พะวงถึง
แม้รักตรึง ซึ้งสลัก เจ็บหนักหนา
สู้ฝืนทน หม่นหมอง แม้สองตา
เอ่อท้วมท้น ล้นธารา อยู่อาจิณ ร้องไห้งอแง..../



 เคารพรัก
บูรพาท่าพระจันทร์   

ดูกระไร ใจพี่ นี้เหหัก
ยอมตัดรัก จากไกลไม่ถวิล
ไม่รู้เหตุ เจตน์ทำ น้ำตาริน
ดุจดั่งสิ้น ใยเยื่อ มิเหลือใด

ใครคนไหน ทำช้ำระกำแย่
ที่พ่ายแพ้ รักเลือน มิเยือนใกล้
คือใจพี่เรรวน ปรวนแปรไป
มีใครใหม่ ชื่นรัก จึงจากลา

ใช่หนาวเหน็บเก็บกลืน หรือฝืนหนัก
แท้สิ้นรักอาลัย ไม่ห่วงหา
กล่าวน้ำถ้อย มิคิด ย้ำผิดมา
ที่โศกา คือน้อง เฝ้าครองตรม...

"สุนันยา"

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สะเลเต, ..กุสุมา.., บูรพาท่าพระจันทร์, Thammada, รพีกาญจน์, อริญชย์, sunthornvit, รการตติ

ข้อความนี้ มี 8 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน....ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
15 มีนาคม 2012, 09:15:PM
สุนันยา
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 799
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,805


ความรักของฉัน อยู่ในบทวี จบบทกวี ก็ไม่มีความรัก


« ตอบ #6 เมื่อ: 15 มีนาคม 2012, 09:15:PM »
ชุมชนชุมชน


ขอคนดี ฟังพี่ คนนี้ก่อน
พ่อค้าจร มั่นรัก ภักดิ์เสมอ
เพราะงานมาก จากเจ้า เศร้าละเมอ
อยากพบเจอ คนงาม ยามห่างไกล

รู้รึไม่ ใจพี่ นี้ร่ำร้อง
หวังประคอง น้องนุช สุดสดใส
ดูสินั่น จันทรา นภาลัย
เจ้ารู้ไหม งดงาม ตามเนื้อนวล

ทั้งหมู่ดาว พราวฟ้า เพลานี้
มองให้ดี ก็เห็น เช่นได้หวน
คล้ายพักตร์เจ้า หยอกเย้า กระเซ้ายวน
ช่างชื่นชวน อารมณ์ สมประดี

อยากหยิบเมฆ เสกฝัน ก่อนวันพรุ่ง
พรมจรูง ปรุงแต่ง แหล่งแสงสี
ประดับประดา แล้วพา บารมี
ให้เจ้านี้ เป็นที่รัก พักดวงใจ

✿ ◕ พ่อค้าพเนจร  ◕ ✿
เคารพรัก

 

ฟังวลี คำเอ่ยพี่เผยบอก
จริงหรือหลอก ยอกย้อน คนอ่อนไหว
เพียงข้ออ้าง หรือเปล่า คราวห่างไกล
เป็นพ่อค้า เร่ไป ถึงไหนกัน

ห่างหายไป ตั้งนาน อ้างงานเยอะ
หรือพี่เจอะ สาวไหน ใจแปรผัน
รักที่เคย ฝากถ้อน ร้อนจำนรรจ์
คงลืมมัน สิ้นแล้ว ไร้แววจำ

กลับมาอ้อน คำหวาน หว่านอีกครั้ง
เพียงแกล้งรั้ง น้องไว้ให้ถลำ
ด้วยคารม คมรัก จากลำนำ
ให้ชุ่มฉ่ำ ชีวา แล้วลาเลย

จะหยิบเมฆ เสกดาว ที่พราวฟ้า
เชื่อได้หรือวาจาคราพี่เผย
ยากจะเชื่อ เหลือล้น คนคุ้นเคย
กลัวพี่เปรย คำรัก แล้วจากลา.....

"สุนันยา"

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : อริญชย์, sunthornvit, พ่อค้าพเนจร, รพีกาญจน์, บูรพาท่าพระจันทร์, รการตติ

ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน....ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s