"ลิ้นชักเก็บกลอน...อักษรสรรค์" รัตตรา...
"รัตตรา เต็มพลัง":
66. "มีความลับ เรื่องใด ใครไม่รู้
ซ่อนเร้นอยู่ ในใจ ใครไม่เห็น
ปิดใครได้ ไม่รู้ อยู่เช้าเย็น
แต่มันเข่น ฆ่าใน ใจตนเอง..."
67. "อย่าไปเกี่ยง ให้ใคร ได้เริ่มก่อน
ลองมาย้อน ให้ตน เริ่มต้นบ้าง
ในจุดหมาย สู่ฝัน อันหนทาง
ริเริ่มบ้าง ให้สวยหรู อย่างผู้นำ"
68. "เรื่องร้ายร้าย คล้ายกัน มันประดัง
เหมือนถูกฝัง กลบซ้ำ ย้ำความป่น
พิสูจน์บท แท้ธาตุ มาดของคน
จะลุกด้น ขึ้นสู้ต่อ หรือพอที..."
"รัตตรา เต็มพลัง":
69. "ปวดตดแล้ว คงไม่แคล้ว คงต้องตด
จู๋หดหมด ถ้าไม่ตด อดไม่ได้
ปากทวาร พานจะหลุด หยุดยังไง
เลยจำใจ ปล่อยลมตด อดไม่ลง...ปู้ดดด"
ตดเป็นเรื่องธรรมชาติ......ห้ามมันไม่ได้.... <L:<
อาโส เลยมาต่อไว้ให้แบบนี้ครับ...
ใครอยากตดก็ตดไปผมไม่ว่า
อย่าตดมา หน้าพัด ลมให้ผมเห็น
ก็เพราะว่า ผมไม่ใช่ คนใจเย็น
ถ้ามันเหม็น ทนไม่ไหว ได้น่าดู <J:
"รัตตรา เต็มพลัง":
70. "เกิดที่แดน นมดี กระหรี่ดัง
มาโตยัง เมืองเก่า เงากรุงศรี
อยุธยา เมืองน้ำ งดงามดี
แต่ตอนนี้ น้ำท่วม อ่วม..อรทัย "
71. "อะไรเอ่ย ลอยมา ลองคว้าไว้
มันทำไม หยุ่นหยุ่น อุ่นมือสู้
ลองขยำ อึมอำ ลองคลำดู
เลยได้รู้ ว่าไอ้นี่ ขรี้ลอยมา"
72. "ดูแต่ตา มืออย่าคลำ โปรดจำไว้
จับไม่ได้ และอย่าดม ผมเตือนก่อน
อย่าแอบดู หรือแอบจับ ยับแน่นอน
เจ็บจะย้อน เหม็นจะเปรอะ เชื่อเถอะครับ..."
ผมโดนมาแล้ว....... <K:> <K:>
"รัตตรา เต็มพลัง":
73. "ในความกล้า บ้าบิ่น สิ้นยั้งคิด
มีเพียงนิด ลืมกลัว มัวแต่ร้อน
คนอยู่หลัง ทำไง ใจขาดรอน
ช้ำแน่นอน วอนคิดถูก ห่วงลูกเมีย"
สัตว์...มันกล้าด้วยสัญชาติญาณการเอาชีวิตรอด
แต่มนุษย์ มักจะกล้าต่อเมื่อโดนคำยอ...และยุยง... fr#9
74. "ในความห้าว เก่งกล้า และบ้าบิ่น
อยากได้ยิน คำยอ เพียงต่อหน้า
เสียง..ยุยง เยินยอ พอบางตา
กลับไม่กล้า ตาขาวพลัน นั่นแหละคน"
"รัตตรา เต็มพลัง":
75. "เกิดเป็นลิง สุขจริง ไม่นิ่งเฉย
เกามันส์เลย ทุกท่า ข้าเป็นสุข
กินตอนนอน ก็ได้ ไม่ต้องลุก
สุขครับทุกข์ ไม่มี นี่แหละลิง"
76. "ยามใดล้า เหนื่อยอ่อน อย่าถอนใจ
เพราะทำให้ หม่นหมอง พ้องกันสิ้น
ยิ้มเข้าไว้ ทกข์ใด ซุกใต้ดิน
แล้วโบยบิน สู้โลก โศกสิ้นเอง"
77. "เสียงรวงข้าว กรุ๋งกริ๋ง อิงคันนา
ลมหนาวพา พัดโอน โดนรวงไหว
รวงกระทบ ยินเสนาะ เพราะจับใจ
ราวกับได้ ถิ่นทอง เต็มท้องนา
หยาดเหงื่อริน เต็มหลัง ครั้งไถดำ
คราวนี้นำ เม็ดเหงื่อ เจือล้นค่า
ข้าวเปลี่ยนเป็น เม็ดเงิน เกินราคา
มากมีค่า คณานับ กับรวงทอง"...
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[#] หน้าถัดไป
[*] หน้าที่แล้ว