"ลิ้นชักเก็บกลอน...อักษรสรรค์" รัตตรา...

"ลิ้นชักเก็บกลอน...อักษรสรรค์" รัตตรา...

(1/5) > >>

"รัตตรา เต็มพลัง":
  ผมเองชอบแต่งกลอนประเภท บทเดียวได้ใจความ

ให้มันสั้นและรวบรัดให้ได้ใจความ.......

แนวๆ ก็ตามอารมณ์ แต่ส่วนมากจะให้ข้อคิดไว้ใช้ท่องให้จดจำได้ง่ายๆ

และได้ลงไว้ในเว็ปฯ หนังกะติ๊กคลับมานานพอควรที่

จะฝากให้ผู้อื่นได้รับรู้แล้วละครับ



        1.    "ในลิ้นชัก ซ่อนเร้น เห็นปิดอยู่
          ไม่เคยดู ของใน นึกใจหาย
    อยากจะรู้ อยากจะเห็น เร้นภายใน
บอกไม่ได้ แต่เชื่อเถิด จงเปิดดู"

................................................

                       
              2.  วันเวลา  ผ่านพ้น  หมุนวนเวียน
        ใจคนเปลี่ยน  แปรได้  ไม่หยุดนิ่ง
   การรอคอย  เลื่อนลอย  ไร้หลักอิง
เหมือนถูกทิ้ง  อยู่สุดฟ้า  หาไม่เจอ

..................................................
            
            3.  คนปากเสีย  ปากมาก  เรียกปากหมา
         ถ้อยวาจา  เชือดเฉือน  เหมือนสิ่งเหม็น
    กลับสัตย์ซื่อ  ถือคำสัตย์  มัดคำเป็น
ไม่ซ่อนเร้น  เหมือนก้นเปรี้ยว  เลี้ยวกลับคำ

...................................................
            
          4.   อำนาจใหญ่  ได้มา  ใครว่าง่าย
          ปากเริ่มส่าย  สั่งการ  พาลเวียนหัว
     ลืมกำพืด  เชื้อเหล่า  หลงเงาตัว
ลืมเงาหัว  ตัวคือใคร  ในความจริง

..................................................
            
         5.   การณ์วันวาน  ผ่านไป  ไงก็ช่าง
         เมื่อรุ่งสาง  วันใหม่  ต้องไปต่อ
    ประสพการณ์  เรียนรู้  สู่ตนพอ
อย่าย่อท้อ  สู้ต่อไป  ใจยังมี

..................................................

          6.    ห่มขุนเขา  พงไพร  ด้วยไอหมอก
         คลื่นระรอก  พัดพา  ถาแรงโถม
   สายลมพริ้ว  แผ่วเบา  รุมเร้าโลม
แสงแดดโหม ห้วงดวงจิตร  คิดถึงจัง......

.................................................
          
         7.   ดับกองไฟเปลวเพลิง เริงรุ่งโรจน์
        ดับไฟโกรธ ไฟกิเลส อาเพศล้วน
    ดับไฟกาย ไฟใจ  ในทั้งมวล
ไม่ให้หวล  ด้วยสายน้ำ นามพระธรรม…….


.................................................

                  
      8.     ความพอใจ  ในงานนั้น  คือฉันทะ
         วิริยะ  คือความเพียร  เรียนเสริมสาน
   อันจิตต หมั่นเรียนรู้  คู่การงาน
วิมังสา  ใส่ใจสาน  งานที่ทำ…

................................................
              
      9.   ทำดี มีใครว่า  ทำเอาหน้า มีใครเห็น
     ทำชั่ว มีใครเป็น  ทำไม่เว้น มีใครชม
   ทำแล้ว ใครทำอีก  ทำไม่หลีก ใครขื่นขม
ทำซ้ำ ใครทำตรม ทำแล้วล้ม ใครช่วยยัน...

....................................................
            
           10.   ทำไปเถอะ  อีกนิด อย่าคิดหลีก
       ทั้งสองปีก  สองขา  อย่ามัวท้อ
   สมองคิด  จิตรและตัว  อย่ามัวรอ
อย่าร้องขอ  ต่อความช้ำ  ทําไปเถอะ...

....................................................
            
         11.    พยายาม  อีกสักนิด  หากคิดทำ
        และจงย้ำ  จิตรและใจ  ให้ใฝ่สู้
   ยากลำบาก  สักเท่าใด  ให้ลองดู
ทำให้รู้  ดูยากง่าย  ใช่แค่มอง...

...................................................
            
        12.    อย่ามัวมอง  ท้องฟ้า  อย่ามัวฝัน
        อย่ารอวัน  รอเวลา  มารอเริ่ม
   อย่ารีรอ  ต่อความฝัน  ต้องหมั่นเติม
อย่ารอเพิ่ม ให้เริ่มพลัน ฝันเป็นจริง
            
.....................................................
          
        13.    จดแล้วจำ  ทำแล้วจด  ให้จดจำ
        หมั่นเขียนย้ำ  จำเอาไว้  ให้หมั่นเขียน
  เพียรสู้ทน  เกิดเป็นคน  ทน-สู้-เพียร
ตั้งตาเรียน  เพียรเข้าไว้  ใส่ใจจำ

....................................................
            
         14.    ค่อยค่อยทำ  ค่อยค่อยคิด  ยามติดขัด
        ค่อยค่อยจัด  ค่อยค่อยเรียง  เพียงเริ่มใหม่
   ค่อยค่อยสาน  ค่อยค่อยต่อ  อย่าท้อใจ
เริ่มต้นใหม่  ได้ด้วยแรง  แห่งแสงธรรม[/color

"รัตตรา เต็มพลัง":
  15.   " บึงใหญ่สายน้ำกว้าง มองเบื้องล่าง มิเคยเห็น....
บึงน้อยน้ำใสเย็น ล้วนมองเห็น แม้เข็มคม "



       16.     “ สุ - จิ - ปุ – ลิ “
        
            ฟังให้รู้  ดูให้ถ้วน  ล้วนสิ่งดี  ( สุ )            
       คิดให้ถี่  ควรคำนึง  หนึ่งไปสอง  ( จิ )
  ถามตรงจุด  อย่าหยุดสู้  รู้ทดลอง ( ปุ )
เขียนอ่านท่อง  จำแล้วจด  ไม่อดตาย ( ลิ )
        
           17.   ทำทุกยาม  ตามสไตล์  ง่ายไปยาก
          เรื่องลำบาก  ฝากทำหลัง  ก็ยังได้
   ผ่อนหนักเบา  เอาง่ายก่อน  นอนสบาย
ยากเก็บไว้  ทำท้ายสุด สะดุดไม่มี
        
           18.    ทำวางตน  วางก้าม  ทุกยามใหญ่
          จนใครใคร  ไม่อยากคบ  จบทุกที่
    ชอบสับปรับ  กลิ้งกลอก  หลอก วจี
คนอย่างนี้  มีแต่ต่ำ  ย้ำควรไกล
      
           19.    อย่าทำเป็น  อวดรู้  ดูเหมือนเก่ง
         ทำอวดเบ่ง  อวดมี  ดีตรงไหน
   ทำวางก้าม  ใหญ่โต  โม้เกินไป
อวดอย่างไร  ใครก็รู้  ดูแล้วควาย  
        
            20.   คำพูดเป็น  เพียงลม  เหมือนถ่มถุย
         คำพูดคุย  ใช่แค่เล่น  เป็นสหาย
    โบราณกล่าว  ตอกย้ำ  คำคือนาย
จะกลับกลาย  เป็นเชือกมัด  รัดตนเอง  
        
             21.   อย่าตื่นสาย  ควายยังตื่น  ยืนเคี้ยวเอื้อง
         อย่าประเทือง  เรื่องแต่งหน้า  จนมาสาย
    อย่า สอ-พลอ  คอยแต่เฝ้า  เลียเจ้านาย
จง ขวนขวาย  และไต่เต้า  เป็นเจ้าคน  
        
             22.    เมื่อเกิดมา  เป็นคน  ต้องทนทำ
          และต้องย้ำ  จำไว้  ให้ทนสู้
   โง่ ฉลาด  ปราชญ์เปรื่อง  เรื่องลองดู
ต้องสู้ สู้  ชูคอไว้  ให้ทำทน  
        
             23.    ยังไม่รู้  ดูตนเอง  เก่งเท่าไหร่
           อย่าทะนง  จนเกินไป  ให้เขื่องโข
    อย่าทำอวด  ดีเด่น  เป็นใหญ่โต
อย่าคุยโม้  จงพิสูจน์  พูดแล้วทำ  

"รัตตรา เต็มพลัง":
         24.    " ยังไม่สาย หากว่าใจ ยังหมายสู้
             คงได้รู้ หากว่าใจ ยังหมายฝัน
      คงได้รับ หากว่ามือ ได้ยื้อพลัน
คงไม่สั้น ฝันและหวัง หากยังทำ "




                25.     "คิดถึงแม่ ตามแต่ อารมณ์คิด
         นอนหลับไป..ไม่สนิท จิตรห่วงหา
    กินหรือยัง นอนหรือยัง คอยตั้งตา
โทรถามหา คอยห่วงหา  ถึงคราไกล
                  กดเบอร์โทร สวัสดี นี่แม่ครับ
          ผมนะครับ รับนะครับ รับสายได้
    ฮัลโหลเหรอ  เออ..เออ เธอน่ะใคร
บอกเท่าไหร่...ก็ไม่รู้ แกหูตึง "


      26.     " มีเพื่อนดี รักรู้ใจ ไม่ต้องมาก
              หวังเพียงฝาก เจ็บป่วยไข้ ในยามแก่
      ทุกข์ร่วมหมด ปลดสู่ฝัน หมั่นเหลียวแล
เป็นเพื่อนแท้ ที่สุดยอด ตลอดกาล"

                           27.   "นอนคนเดียว เปลี่ยวใจ คิดไม่ออก
               อยากจะบอก ความนัย แต่ไม่กล้า
        อยากมีคู่ เคียงใจ กายกายา
แต่ทว่า  ชั้น...หาใจ  ใครไม่เจอ..."

                       28.   "เย็นละออง โปรยปราย แห่งสายฝน
                ชื่นฉ่ำล้น  ผิวกาย ให้หายร้อน
        ใจสงบ พบชื่น รื่นบทกลอน
หัวถึงหมอน หลับสบาย ได้ฉ่ำเย็น "

                        29.   "สงกรานต์เอย เลือดอาบ  ฉาบไปทั่ว
                 เลือดระรัว ละเลงร่ำ ฉ่ำถนน
           จะตกตาย หลายที่ กี่ตัวคน
ฉันไม่สน หรอกสงกรานต์ บานแต่ตาย"

                          30.   "ตดกระจาย จางหาย กับสายลม
               กลืนผสม  ลมอ่อน อาจย้อนหวน
         กลิ่นประทิน เจือจาง ช่างอบอวล
แม้มองมวล ไม่เห็นแน่ แต่มีจริง"

                      31.     "ความแน่นอน นอนมา ว่าเป็นได้
                 แต่นั่นไง ไม่แน่นอน แน่นอนกว่า
       สิ่งแค่เอื้อม เอื้อมหมายจับ กลับลับตา
สุดจะหา แน่นอนได้ ไม่แน่นอน "  

                     32.  "เป็นไปตาม  ยถา...เพราะว่ากรรม
                 ขอบตาช้ำ หย่อนย้อย คล้อยตามแก่
        โด๊บเท่าไร วัยพ้น  ทนดูแล
เรื่องแย่แย่ คือแก่ไว  หยุดไม่ลง "

                       33.    " รวมเทวา แสนดี คนหนีเมีย
                    หมดละเหี่ย ละห้อย ค่อยคักคึก
         อยู่บ้านเหี่ยว เรี่ยวแรง แกล้งหมดหลัก
พอได้ชัก หนีเที่ยว มีเรี่ยวแรง..."  ( ตีปีกพั่บๆ )


                         34.   "มันไม่เหมือน หรอกป้า ถ้าหันข้าง
                    ตลอดร่าง รับรอง ไม่มองเหมือน
            ก็แก่แล้ว  วัยทอง ต้องมาเยือน
ไม่ใช่เหมือน  หมูหรอก  บอก...ใช่เลย"

      
                        35. "สวัสดี ความแก่ แกมาเยี่ยม
                 โคตรจะเปี่ยม ตีนกา มาเยือนด้วย
         พุงเริ่มห้อย เหี่ยวตอกย้ำ ซ้ำไม่รวย
กินแต่กล้วย กินแต่นม พอสมวัย..(ชรา)"

        
   
                   36.   "คอแห้งเหือด เลือดระอุ คุ..ร้อนพล่าน
             ร้อนรำคาญ ร้อนเสียจน คนแทบบ้า
      ยืนนอนเดิน เหงื่อโทรมหลั่ง กระทั่งตา
อยากจะบ้า ใจขาดรอน ด้วยร้อนเงิน.."

"รัตตรา เต็มพลัง":
              37.   "ลำดับความ ตามมี ตรงที่เกิด
                 ว่าประเสริฐ เกิดมา มีค่าสูง
       ชั้นวรรณะ พบปะ จะลากจูง
จิตรว่าสูง กลับเกิดก่อ ย่อฐานลง
                          เป็นมนุษย์ สุดเลิศ ประเสริฐแล้ว
                สมองแมว สมองหมา อย่าว่าส่ง
       ธรรมดีงาม ดามสมอง ต้องมองปลง
มองขึ้นลง รอบข้าง ว่างสิ่งใด
                          เติมตรงว่าง อย่างพอ ต่อกิเลส
               เติมเกินเหตุ เกินพอ ก่อต่ำได้
      ความถูกต้อง ต่างมุม อุ้มนำไป
สดชื่นใจ ได้มองเห็น เป็นสายธรรม"



                38.    "มันทุกข์จัง เมื่อครั้ง นั่งปวดหัว
                    จะกลืนกลั้ว ยาใด ก็ไม่หาย
        ปวดหนึบหนับ นอนนับ ดาวกระจาย
อยากบ๊ายบาย คว้าพารา อ้าปากกิน
                              คว้าสองเม็ด เด็ดน้ำ ลงตามขั้ว
                  กรอกระรัว  เม็ดสะดุด เลยหยุดสิ้น
         ตายละหวา ไอ้ที่ยา คว้ามากิน
พาราเบลลั่ม อยู่ใต้ลิ้น ดิ้นลงคอ"

"รัตตรา เต็มพลัง":
             39.     "คมกระบี่ เริ่มกรีดกราย ดั่งสายน้ำ
                     จอมยุทธงาม สองบุรุษ สุดหยั่งถึง
     นั่งรินเหล้า ในเงาเร้น เป็นเพื่อนตรึง
สองเพื่อนซึ้ง ถึงในรส ปลดดาบพลัน
                                     กระบี่ปาด ดาบวาดซ้าย ประกบขวา
                     แผ่พลัง ซ่อนเร้นมา อย่าขวางกั้น
          ทั้งบุ๋นบู๊ ต่างล่วงรู้ และเท่าทัน
สองเพื่อนนั้น ร่วมบรรเลง ในเพลงกลอน "

 



                              40.     "อยากมีหมอน หนุนนอน ตอนเราง่วง
                          หมอนกลวงกลวง ไม่เอา  เอานุ๊มนุ่ม
        จะกอดหมอน นอนไป ไออุ่นคลุม
จะเกาะกุม กอดไว้ มิให้คลาย
                                 อยากมีเธอ หนุนนอน แทนหมอนนั้น
                 ทุกคืนวัน สุขศรี ไม่มีหน่าย
          ฝันกอดหมอน นอนเดียว เปลี่ยวใจกาย
จนสุดท้าย นอนกัดหมอน นุ่นว่อนปลิว.."


                 41." มีความเจ็บ ความปวด ความรวดร้าว
                      เมื่อถึงคราว ความรัก หักสลาย
          มันไม่ตาย แน่แท้ แต่เหมือนตาย
อยู่มองโลก อย่างเบื่อหน่าย ไร้พลัง
                           ต้องก้มหน้า มองดิน ด้วยร้าวรวด
             ใจเจ็บปวด รอยรัก สลักฝัง
        ความรู้สึก สุดเก็บ เจ็บเสียจัง
จะลุกนั่ง ยังเก็บคิด ติดอุรา
                           นั่งก๊งกิน เหล้าขาว ด้วยร้าวรวด
           สั่งมาดวด หายวับ ไปกับหน้า
    กับก็หมด ลับไป ไม่ทันตา
ไอ้เพื่อนบ้า ล่อซะหมด อดเลยตรู.."

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

[#] หน้าถัดไป