**เรารักกัน**

**เรารักกัน**

(1/2) > >>

ไพร พนาวัลย์:



**เรารักกัน**
ยามค่ำคืนมองดาราบนฟ้ากว้าง
แจ่มกระจ่างพราวพริบบ้างริบหรี่
ดาวดวงเด่นเป็นสง่ายามราตรี
บางดวงมีแสงนวลชวนรื่นรมย์

ดาวดวงหนึ่งงามละออคอตั้งบ่า
สุดสายตาน่ามองปองสุขสม
คงไม่ใช่แน่นอนห่อนเริงรมย์
ขอชื่นชมเพียงชายชะม้ายมอง

เปรียบดั่งคนรักกันวันแรกพบ
ขอเพียงสบสายตาน่ายกย่อง
คบกันอย่างสบายยามหมายปอง
เราต่างมองดูกันอย่างมั่นใจ

ไม่ใช่สูงไม่ใช่ต่ำไม่จำฝืน
ต่างสดชื่นคบกันไม่หวั่นไหว
คบกันไปดูกันไปใจถึงใจ
แม้อยู่ไกลเหมือนใกล้ใฝ่เคียงครอง

ดั่งเราสองรักกันมั่นใจนัก
ไม่มีศักดิ์สูงต่ำนำสนอง
รักเพราะรักปักตรึงจึงจับจอง
ขอรักน้องคนเดียวนิรันดร

แม้จะผิดพลั้งไปรักไม่สม
มิตรอมตรมมากมายใช่หลอกหลอน
เปลี่ยนเป็นเพื่อนร่วมใจไม่รานรอน
เอื้ออาทรต่อกันวันห่างไกล

 emo_55

“ปรางค์  สามยอด”



แม่ค้าหน้าหวาน:




ร้อยเรียงพจน์...บทกลอน...อ้อนคนรัก
ใจประจักษ์...รักแน่...มิแปรผัน
ฝากคำซึ้ง...ตรึงจิต...คิดถึงกัน
แม้ตะวัน...ลับไป...ใจไม่ลืม

ถึงห่างกัน...แต่รัก...ปักใจมั่น
ไม่มีวัน...ร้างไกล...ใจเป็นอื่น
ห่วงใยกัน...ฝันหา...ทุกค่ำคืน
มิอาจลืม...รักนี้...ดั่งชีวา

สุดสาย:


ถึงห่างกันแต่รักปักใจมั่น
ยังคิดถึงทุกวันคราฝันหา
ยังห่วงใยทุกครั้งยามพลั้งมา
ห่วงหนักหนาแทบบ้าคราห่างไกล

เรารักกันแค่ไหนใจฉันถาม
ในนิยามที่เธอรักปักตรงไหน
ฉันคนนี้มีที่ว่างบ้างไหมใจ
เรารักกันดีอยู่ไหมในใจเธอ



..nara..


พิมพิลาไลย:


เรารักกัน ฉันคิด ผิดหรือเปล่า
หรือว่าเข้า ข้างตน จนลืมหลง
มองสิ่งใด ใสสด หมดพะวง
และก็คง จงรัก ภักดีเธอ

เรารักกัน วันนี้ มีความสุข
แม้มีทุกข์ คลุกเคล้า เราเสมอ
ฉันยังคง หลงไหล ใจละเมอ
รักเพียงเธอ เลอค่า กว่าสิ่งใด



พิมพิลาไลย

-- i*M dAviL --:





ทุกข์ท้อถาโถมซัดชีวิต
เผลอผิด พลั้งพลาด ขาดไฟฝัน
หมดแรงใจ จะไปต่อ ทางก็ตัน
สู้ดึงดัน ยังพลันล้ม เจ็บจมใจ
เพียงยังมีความรักเป็นชีวิต
เจ็บจากที่ใดเธอไม่คิดหนีไปไหน
ยังอยู่ข้างเคียงกันเมื่อหวั่นใจ
อบอุ่นได้ สุขใจนัก เรารักกัน

 emo_107
[/color]

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

[#] หน้าถัดไป