| 23 ธันวาคม 2009, 06:13:PM |
|
Kotchanan
บุคคลทั่วไป
|
 |
« เมื่อ: 23 ธันวาคม 2009, 06:13:PM » |
 ชุมชน
|
 พอความรักลึกซึ้งตราตรึงจิต
ฟ้ากลับลืมลิขิตมอบชิดใกล้
เมื่อห่างเหินหนทางเพียรสร้างไว้
บัญญัติใครแทนฉัน.. แล้ววันนี้
คุ้นเคยกับการรอก็หมดหวัง
ความรักดั่งดาวน้อยลอยริบหรี่
ถือครองสิทธิ์ศรัทธาทุกนาที
พ้นราตรีแผ่ภพก็ลบเลือน
เธออาจมีหัวใจไว้วาดหวัง
แต่ฉันยังร้างไร้ใครเป็นเพื่อน
ทุกข์หนหลังดังเงาเฝ้าย้ำ,เยือน
ทิ้งรอยเปื้อนส่งท้ายไว้ปลายตา
เมื่อความรักสิ้นสุดถึงจุดหมอง
ฉันคงต้องยอมรับกับปัญหา
จากไป.. ตามวิถี ที่ขีดมา
ร้าวอุราแค่ไหน? ใครบ้างรู้!
... ...
โลกสร้างคนร้อยพันเพื่อวันหน้า
หากทว่าใจนี้แม้มีอยู่
รอยอาลัยหนหลังยังพรั่งพรู
รักจากผู้ใดหนอพอล้างใจ?.
แก้ไขโพสต์โดยผู้ดูแลระบบ |
|
|
|
|
| 23 ธันวาคม 2009, 08:35:PM |
|
|
|
| 23 ธันวาคม 2009, 10:34:PM |
hort39
ผู้ดูแลทุกบอร์ด
คะแนนกลอนของผู้นี้ 388
 ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 1,214
คำพูดที่ให้ร้าย ไม่อาจเปลียนแปลงความจริงทีผ่านมา
|
 |
« ตอบ #2 เมื่อ: 23 ธันวาคม 2009, 10:34:PM » |
ชุมชน
|
ฟ้าลิขิตชีวิตได้จริงหรือ
ว่ามันคือชะตาฟ้ากำหนด
วันนี้เธอจึงทรยศ
ลืมหมดไม่เหลือเยื่อไย
เมื่อความรักเราสองต้องสิ้นสุด
ไม่อาจหยุดน้ำตาที่รินไหล
อยู่ก็ช้ำต้องจำพรากจากร้างไกล
เก็บรักไว้ในฝันเพียงคนเดียว............
|
|
|
|
| 23 ธันวาคม 2009, 11:10:PM |
|
gizon
บุคคลทั่วไป
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 23 ธันวาคม 2009, 11:10:PM » |
ชุมชน
|
หัวใจมีรักแท้แน่ในอก
ฉันหยิบยกรักให้เขาเฝ้าถนอม
แม้ถูกเห็นเป็นดินก็ยินยอม
เพราะฉันพร้อมมอบรักปักหัวใจ
เขาไม่เคยเห็นค่าว่ารักมั่น
ทุกทุกวันเอาแต่คอยผลักไส
เจ็บปวดช้ำน้ำตามันตกใน
จะโทษใครหรือว่าเพราะ..ฟ้าลืม?
|
|
|
|
|
| 24 ธันวาคม 2009, 04:49:PM |
|
|
|
| 24 ธันวาคม 2009, 08:41:PM |
|
มหาซัง
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 24 ธันวาคม 2009, 08:41:PM » |
ชุมชน
|
คืนฟ้าหม่นคนเศร้าเหงามองเม่อ
คอยพร่ำเธอจ๋าว่าอยู่ไหน
เคยร่วมเรียงเคียงข้างมาร้างไกล
ลับหายไปไร้เงาเจ้าคนดี
เธอจำแลงแปลงกายเหมือนพรายภูต
ยมทูตซาตานวิญญาณผี
หลอกหลอนคนจนหลงปลงฤดี
แล้วหลบลี้หนีจากมาพรากกัน
ยังรอคอยคอยเธอละเมอหา
แม้ว่าฟ้าลืมร่างทางรักฉัน
แต่สัญญาศรัทธาใจให้เธอนั้น
ชั่วนิรันดร์มั่นแก่นเหมือนแผ่นฟ้า
มหาซัง |
|
|
|
|
| 24 ธันวาคม 2009, 10:46:PM |
|
|
|
| 24 ธันวาคม 2009, 11:07:PM |
|
|
|
| 24 ธันวาคม 2009, 11:16:PM |
|
สุวรรณ
|
|
« ตอบ #8 เมื่อ: 24 ธันวาคม 2009, 11:16:PM » |
ชุมชน
|
คืนฟ้าหม่นคนเศร้าเหงานักหนา
เหม่อมองฟ้าไร้ดาวถึงคราวเหงา
มองท้องฟ้าค่ำคืนนี้มีเพียงเงา
ไร้เงาเขาที่เคยอยู่เคียงคู่เรา
ความอาทรมอบให้ไม่เหือดหาย
แม้ห่างกันฟ้านั้นยังห่วงใย
มอบไว้ให้ใต้ฟ้าผืนเดียวกันสวัสดีค่ะพี่แก้ว พี่สบายดีนะคะ
ตอนนี้แตต้องลาล่ะค่ะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะพี่ คิดถึงนะคะ  |
|
|
|
|
| 25 ธันวาคม 2009, 12:02:AM |
|
|
|
| 25 ธันวาคม 2009, 12:30:AM |
|
Kotchanan
บุคคลทั่วไป
|
|
« ตอบ #10 เมื่อ: 25 ธันวาคม 2009, 12:30:AM » |
ชุมชน
|
คืนฟ้าหม่นคนเศร้าเหงานักหนา
เหม่อมองฟ้าไร้ดาวถึงคราวเหงา
มองท้องฟ้าค่ำคืนนี้มีเพียงเงา
ไร้เงาเขาที่เคยอยู่เคียงคู่เรา
ความอาทรมอบให้ไม่เหือดหาย
แม้ห่างกันฟ้านั้นยังห่วงใย
มอบไว้ให้ใต้ฟ้าผืนเดียวกัน..(สุวรรณ)
สวัสดีค่ะพี่แก้ว พี่สบายดีนะคะ
ตอนนี้แตต้องลาล่ะค่ะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะพี่ คิดถึงนะคะ
ส่งความรักข้ามฟ้ามามอบให้
ฝากห่วงใยไถ่ถามความสุขสันต์
ถึงมิ่งมิตรทั้งผองผู้ผูกพัน
ดินฟ้านั้นกั้นใจไม่ได้เลย.. (กชนันท์)
ทักทายพี่แก้วและคุณสุวรรณค่ะ.. คิดถึงคุณทั้งสองนะคะ  |
|
|
|
|
| 25 ธันวาคม 2009, 02:41:PM |
|
|
|
| 25 ธันวาคม 2009, 07:47:PM |
sabunrga
LV2 วัยเร่ร่อนผจญภัย
คะแนนกลอนของผู้นี้ 2
ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 14
|
|
« ตอบ #12 เมื่อ: 25 ธันวาคม 2009, 07:47:PM » |
ชุมชน
|
ฟ้าลืมแล้วหรือไรใยเหินห่าง ทิ้งอ้างว้างเพียงลำพังมืดมัวหม่น วานดวงดาวอยู่เป็นเพื่อนฉันสักหน จันทร์หมุนวนวานบอกฟ้าโปรดกลับมา    |
|
|
|
|
| 25 ธันวาคม 2009, 08:15:PM |
|
สุภาพบุรุษทรชน
|
|
« ตอบ #13 เมื่อ: 25 ธันวาคม 2009, 08:15:PM » |
ชุมชน
|
ท้องฟ้ากว้างใหญ่สุดไพศาล
ที่เมื่อวานงดงามสุดยามนั้น
แต่วันนี้ใยฟ้ามาเปลี่ยนพลัน
เมฆหมอกควันแห่งฝันหวั่นหัวใจ
ฟ้าจะมืดก็มืดเถิดเกิดเป็นฟ้า
แต่ส่องแสงลงมาอย่าหวั่นไหว
กลางคืนมืดกลางวันสว่างกระจ่างใจ
เหมือนความรักที่มอบไปในทุกวัน
............................... |
"รักษาตัวไม่เท่าไหร่..รักษาใจไม่ได้เลย"
|
|
|
| 26 ธันวาคม 2009, 03:51:PM |
|
Kotchanan
บุคคลทั่วไป
|
|
« ตอบ #14 เมื่อ: 26 ธันวาคม 2009, 03:51:PM » |
ชุมชน
|
|
|
|
|
|
| 28 ธันวาคม 2009, 09:28:PM |
arnondee
LV1 เด็กน้อยอ่านกลอน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 0
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 3
|
|
« ตอบ #15 เมื่อ: 28 ธันวาคม 2009, 09:28:PM » |
ชุมชน
|
ตอนสุดท้ายภายใต้ความหวงหา
ฟ้ายังฟ้าหัวใจยังเหงา
นานเท่าใดเมื่อไหร่จะมีเรา
เหมือนวันเก่าที่เขาอยู่ข้างกาย
|
|
|
|
|
| 16 กันยายน 2010, 11:03:PM |
|
|
|
| 17 กันยายน 2010, 12:51:AM |
|
|
|
| 18 กันยายน 2010, 01:57:PM |
|
เอกชัย ดำรงสกุลชัย
|
|
« ตอบ #18 เมื่อ: 18 กันยายน 2010, 01:57:PM » |
ชุมชน
|
วันฟ้าคราม คราที่ยาม ดูหมองหม่น
สิ้นแสงยล ส่องสะกาว ทุกคราวฝัน
ฟ้ารุ่งสาง ต้องรับแสง ของตะวัน
เมื่อจากกัน ก็สิ้นแสง ของแรงใจ
ฟ้าก็ยัง แปรเปลี่ยนตาม ความรู้สึก
เมื่อส่วนลึก ฟ้าลืมเลือน ทุกเงื่อนไข
อาทิตย์สาด แสงนำส่อง มองเห็นไกล
และต่อไป คงมืดมิด ปิดหนทาง |
|
|
|
|
|
