น้ำตกแจ้ซ้อน   เมืองปานบ่ไกล๋      จากตั๋วเมืองไป      หนเหนือเล็กหน้อย
เจ็ดสิบกิโล          เน้อนายยอดสร้อย   ขอเจินไปกอย      แอ่วผ่อกำเต๊อะ
น้ำตกเป๋นฝอย      หอยมีป่าเลอะ      ผ่อหันป๋าปู๋          นักหนา

         น้ำตกแปดจั้น   ลดหลั่นหินผา      โถมถังมา          กึกก้อง
ผาเงิบผาจั๋น      เป๋นหลั่นเป๋นห้อง   เป๋นฝอยเป๋นฟอง   แตกปุ้งกระจาย
เสียงเหมือนดนตรี   หันรุ้งเป๋นสาย      สีเหลืองม่วงคล้าย   เขียวแดง

         งามแต้งามนัก   เหมือนอินทร์แต่งแป๋ง   ต๋าวันตกแลง   นกฮ้อง
นกเป้านกงูม      จ้างหุ้มขันถ้อง      ผ่อตั๋วหัวปอง      ใหญ่หน้อยเรียงราย
แขกเต้าแลหลาว      ปากั๋นโน้มน้าว      ต๋ามกิ่งก้านไม้      ป่าดง

         โป๊กซางไล่เป๊าะ   สีสุกหนามหลง      ไม่เฮี๊ยะฮวกบง      ไผ่นั้น
บ่าก๊ายคอแลน      บ่าแหนบ่าหมั้น      บ่าม่วงบ่าตัน      มีนักเป่อเลอะ
เถิงเวลาสุก      หล่นตกเน่าเบ๊อะ      กิ๋นกั๋นบ่เสี้ยง      นักหลาย

         อุทยานแจ้ซ้อน   น้ำฮ้อนหลายสาย   บุ่นออกจากทราย   ปุ้งขึ้น
เป๋นโรคผิวหนัง      อยู่ลึกอยู่ตื้น      ขี้กากแดงวื่น      ซะป๊ะผ่างฮ้าย
อาบน้ำแร่เหีย      ก๋ำจัดโรคร้าย      ได้หายหมดเสี้ยง      ก๋ายา

         ขอเจินปี้น้อง   เปื้อนป้องตั้งหลาย   ตึงญิ๋งตึงจาย      มาแอ่ว
จะได้ป๊ปกับ      ธรรมชาติบ้านเฮา   ของดีแต้เหล้า      เล่าลือมานาน



โดย นายโยธิน   ดวงแก้ว
ม.6/8 โรงเรียนบุญวาทย์วิทยาลัย
จังหวัดลำปาง