อยากเคียงข้างงามงอนสุนทรแถลง
แต่ก็แสร้งแกล้งกลบหลบหน้าหนี
มิเคยกล้าบอกรักเธอสักที
กลัวฤดีงามงอนจากจรไกล

ได้แค่แอบแอบรักอยู่ห่างๆ
กลัวน้องนางจะรู้ความในได้
กลัวอกหักถ้าบอกรักเธอออกไป
กลัวว่าใจจะต้องเจ็บเหน็บหนาวทรวง

   ตั้งแต่วันแรกที่รู้จัก      เคยทักอย่างมิได้ไหวหวั่น
จนรู้จักกันมานานครัน     เรานั้นก็เหมือนเพื่อนที่รู้ใจ
เพื่อนรักเคยบอกว่ารักเขา   ในใจเราถึงแม้จะหวั่นไหว
แต่ก็ช่วยสานคู่อยู่ร่ำไป     ถึงอยู่ใกล้เหมือนไกลสุดลิบตา
จวบจนวันลาร้างห่าง     หมดหนทางที่จะพบหน้า
จากกันด้วยดีไมตรีลา     จึงไม่ขอบอกว่า "แอบรักเธอ"

    เพ้อไปใคร่ครวญคิด      เคยสนิทจิตห่างเหิน
ทางไกลไม่ไกลเกิน            จักกั้นมิตรจิตไมตรี
คิดถึงรำพึงหวน               ฤๅจักครวญให้คนดี
รู้ซึ้งซึ่งจิตนี้                      ที่ยังตรึงถึงวันวาน
จากไกลไปตามฝัน            หวังสักวันฟ้าสงสาร
พบพักตร์ดั่งก่อนกาล        ที่มิร้างมิห่างไกล...