จันทร์เสี้ยวคือแย้มโอษฐ์        บอกสุข คนฤๅ
หรือโศกสุดซมทุกข์                 บอกเศร้า
ด้วยแสงส่องหนึ่งมุก                หายลับ เกือบสิ้น
คงแต่เสี้ยวจันทร์เจ้า                 จรัสฟ้าราตรี
    ยามจันทร์อิ่มแผ่กล้า             โสมแสง
บ้างที่จันทร์เจ้าแดง                  ดั่งร้าย
จันทร์หาใช่จักแผลง                 บอกเรื่อง ร้ายนา
ทว่าจันทร์ร้อนคล้าย                 หนึ่งด้วยถูกเผา
   ยามจันทร์นวลส่องหล้า          งดงาม
เปรียบกับมิ่งนงราม                   พักตร์ล้วน
ต่างเปี่ยมสวาททราม                 เพริศพักตร์
จันทร์มากปางพิศถ้วน               ต่างได้แต่ปลง
    จันทร์เสี้ยวดั่งอมทุกข์           แจ่มแสงสุกดั่งโรคา
จันทร์แดงแผลงดารา                เปรียบบอกร้ายไม่คลายเกรง
ยามจันทร์นวลโสภา                  เปรียบกัลยากับเพ็ญเพ็ง
มากปางต่างเพ่งเล็ง                  แลที่เปรียบเทียบมากมาย