จาก ......อัสดง......uncleyork
ขอแบ่งปันนะครับ

มาล่ำลา -> ร่ำลา
ล่ำ ว. มีเนื้อแน่นแข็ง.        ร่ำ ๑ ก. พูดซํ้า ๆ, พรํ่า

ให้กับคน -> ให้แก่คน
กับ ๒ เป็นคําที่เชื่อมคําหรือความเข้าด้วยกัน มีความหมายว่า รวมกัน
 หรือเกี่ยวข้องกัน เช่น ฟ้ากับดิน กินกับนอน หายวับไปกับตา
แก่ ๒ บ. ใช้นําหน้านามฝ่ายรับ เช่น ให้เงินแก่เด็ก.

ทางกลับรัง  .......  ให้อ้างว้าง
ส่งรับสัมผัสกันไม่ได้ครับ คนละเสียงกัน

จากใจคอย  ........  ที่หม่นคอย
การใช้คำซ้ำ ในบทติดๆ กัน เขาห้ามครับ ต้องเลี่ยงให้ห่างบทกัน


แต่งได้ดีขึ้นกว่าบทก่อน แต่เนื้อหายังไม่กระชับครับ

ขอบคุณครับ