Re: สิ่งที่ถูกบันทึก

...หากเมื่อใด...ที่เรารู้สึกว่า..มันขาด..
ใจคงมุ่งมาดปรารถนาจะคว้าเอามาให้ได้
เป็นจริงดังท่านกล่าว....นั่นคือความพร่องของใจ
แต่จะผิดมากไหม...หากใครๆอยากจะไขว่คว้ามัน

...คงนี้แหละที่เราเห็นสิ่งที่เรียกว่า..มันธรรมดา...
แม้ว่า...ใจคนจะหยั่งได้ลึกกว่าสักเพียงใดนั้น
แต่หากรูปแบบความต้องการพื้นฐาน...ไม่ได้แตกต่างกัน
ต่างกันตรง วิธีการเท่านั้น..ที่จะเลือกใช้เอา

...หากเรามองในมุมกว้างๆ...
ก็เพื่อให้ตนเองเข้าใจในเส้นทาง..ของเรา-เขา
สิ่งที่เราเลือกทำได้ ...เป็นเพียง เรื่องของเรา
ที่จะปรับให้เข้ากับการดำเนินชีวิต ในแต่ละวัน

...ตรงไหนพร่องก็เติม ตรงไหนเกินก็ตัด...
แต่อย่าได้ให้มันขัดจริยธรรม คุณธรรมที่ควรตั้งมั่น
เครื่องหมายของคนดี..จงมีติดใจไว้ให้สำคัญ
จะหมายคว้าสิ่งใดนั้น...ก็จงฝันแล้วก้าวไป.

ด้วยความยินดีค่ะ คุณ Soonjun