ยังคงหยุดอยู่ที่บรรทัดเดิม
ไม่มีสิ่งใดเพิ่มเติมให้เขียนต่อ
ที่จริงตอนนั้น . . . มันก็ดีพอ
ควรมูฟออนแล้วไปต่อ . .. สักที
ดอกไม้ดอกใหม่ยังทยอยผลิบาน
แทนที่ดอกโรยราเมื่อวานนี้
เรื่องราวใหม่-ใหม่ ภายใต้ท้องฟ้ายังมี
บางวันรุ้งถักทอสี . .. หลังฝนพรำ
ทั้ง-ทั้งที่รู้ว่าเป็นเรื่องธรรมดา
ก็แปลกดีที่ยังโหยหาและชอกช้ำ
อยากมองดอกไม้ดอกเก่า . . ใต้เรียวรุ้งหลังฟ้าเทา~ดำ
ก่อนจะกลายเป็นความทรงจำ . .. และตายจากใจ
ยังคงหยุดอยู่ที่บรรทัดเดิม
กลายเป็นคนไร้ความคิดริเริ่มและสูญหาย
ปล่อยความรักค่อย-ค่อยผุพัง . . . ทั้งที่ยังคิดถึงแทบตาย
กับอีกคนที่สัญญาไว้มากมาย
ไม่เคยกลับมาเขียนบรรทัดสุดท้าย . .. ด้วยกัน~*
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
