ฤดูกาลผ่านไปไม่ย้อนกลับ
ยังคงนับคืนวันผ่านเลยล่วง
เหม่อมองฟ้านับแสงทุกดาวดวง
พะวงห่วงอีกฝั่งฟ้าเป็นเช่นไร

ข่าวคราวมีมาถึงเพียงผิวเผิน
ยากเหลือเกินจะรับรู้ทุกสิ่งได้
ฤดูกาลผันเปลี่ยนดังคนไกล
เมื่อผ่านไปวันหนึ่ง..ถึงกลับมา

ทางนี้หนาวทางนั้นฝนระคนเหนื่อย
ลมพัดเฉื่อยทางนี้ที่โหยหา
ฝากคิดถึงผ่านสายลมให้พัดพา
เดินทางข้ามขอบฟ้าสู่กลางใจ

ยังคงรอฤดูกาลเพื่อพานพบ
มาบรรจบ ณ ที่เดิม มิหวั่นไหว
ฤดูกาลเดียวกัน ณ วันใด
คงอยู่ใต้ผืนฟ้าแผ่นเดียวกัน.