ในวัน ที่สายเกินไป
ชอบทะเลสีคราม..หากเราสอง
เพียงได้มองท้องฟ้าสาดสีสัน
แต่...เวลารวดเร็วนะแต่ละวัน
หากสายเกินตาฉันอาจฝ้าฟาง
กลิ่นกุหลาบหอมนักซึ่งฉันชอบ
รอเธอมอบวันดี~ดี..มีให้บ้าง
วันเวลาผ่านพ้นสิ้นหนทาง
จมูกสองข้างอาจใช้เครื่องหายใจ
นิ้วก้อยฉันนั้นคอยความอบอุ่น
วันคืนหมุนเกินกว่ารับรู้ได้
อย่ากุมมือหรือทำสัมผัสใด
อุ่นมาก-น้อยเพียงไหนไม่อาจรู้
ใจบางคนส่วนลึกรู้สึกช้า
ละเลยช่วงเวลา....มีกันอยู่
สายเกิน...ลืมแบ่งปันหันมองดู
เสียงจากผู้คาดหวังทั้งต้องการ
กรีนซี
