.jpg)
เพราะต่อให้พ่ายแพ้หรือชนะ
ล้วนแล้วจะไร้ประโยชน์เป็นแน่วแน่
ต่างรับผลกลกรรมนำผันแปร
ตามบทบาทที่ธาตุแท้พาดำเนิน
พ่ายแพ้แล้วอย่างไร..ในเชิงโลก
ทุกประโยคโบกทับถ้อยสรรเสริญ
มีแต่คำดูถูกที่เชื้อเชิญ
และท่าทีหมางเมินเหินห่างไป
ชนะแล้วอย่างไร...ในเชิงโลก
ล้วนมากด้วยประโยคเอาใจใส่
มากผู้คนสนนหน้ามาห่วงใย
ด้วยหวังใช้ประโยชน์ในสักวัน
ต่างสับเปลี่ยนเวียนหมุนสถานะ
แพ้แล้วไงใช่จะมาขวางกั้น
ชนะแล้วอย่างไรไม่เท่าทัน
ย่อมผกผันกันได้..ธรรมดา!
จะชนะหรือแพ้...แค่สมมุติ
หากไม่หยุดละวางซึ่งโมหา
ทั้งโลภะ โทสะ อวิชชา
คงหมดแล้วซึ่งปัญญาฝ่าอบายฯ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
