...พอเพียง     คือชีวี            มีสติ
ธรรมะผลิ       ทุกกาล         ทุกสถาน
ต่อตนเอง       ผู้อื่น            ด้วยชื่นบาน
ปฏิบัติ           รับ-เจือจาน    อย่างสมควร

...แต่อย่า       อย่าลืม          เหล่าเพื่อนผอง
จมทุกข์กอง    ห่างเพียงพอ    ชีพผันผวน
จน เจ็บจึง      หวังใจ           เพี่อนทั้งมวล
รีบรีบด่วน       รักแบ่งปัน       กันและกัน