สิบปีนิ่ง ทิ้งร้าง ห่างเหิน
ใช่จะเมิน เกินกว่า จะเดินไหว
ห่างตัว มัวไขว้คว้า อะไร
กลับมา เริ่มใหม่ ในที่เดิม
ศูนย์หรือหนึ่ง ถึงไหน ไม่ได้นับ
กลัวจะหลับ นับเพลิน เกินเสริม
ลืมตื่น ลืมตา เหิมเกริ่ม
ลืมมอง ในจุดเริ่มเดินทาง
กลับมา เหลือบ้าง ก็ยังเหลือ
ดีกว่า เหลือเชื่อ หมดทุกอย่าง
เหลือแค่ใจ พอเอาไว้ คลำทาง
เหลือบางอย่าง เอาไว้ ในใจ
กลับมาเรียน ซ่อมสร้าง ร่างฐาน
กลับมาบ้าน กาลงาน จะแค่ไหน
มองให้เห็น ทำให้เป็น แล้วปล่อยใจ
ได้แค่ไหน แค่นั้นไง แค่บ้านเรา
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
05 ธันวาคม 2024, 01:37:AM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: บ้านเก่า (อ่าน 845 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: