…หนีหนาว…

…หนีหนาว…

ต้องลมหนาวคราวนี้ อยากหนีหน้า
ไกลสุดหล้าฟ้าเขียว มิเหลียวหัน
ซบไอแดด แผดแรง แสงตาวัน,
หาดทรายขาวยาวเหยียดคั่น กั้นทุกข์ไว้

ชะโลมคลื่น ชื่นไล้ลม ชมฟ้ากว้าง
อยากทิ้งขว้างเก่า,เติม สร้างเสริมใหม่
เพื่อลุกยืนผึ่งผาย มิอายใคร
แต่ต้องทำอย่างไร ยังไม่รู้

ต้องลมหนาวร้าวรวด เจ็บปวดลึก
พบยามดึกบ่อยครั้ง เสียงดังอู้
ภาพทรงจำซ่อนเก็บไว้ ในหลืบรู
กลับพรั่งพรูย้อนฉาย สู่สายตา

อยากก้าวข้ามความผิดหวัง ครั้งอดีต
ใช้การขีดเขียนคำ ดื่มด่ำภาษา
ระบายทุกข์อัดอั้น ตันอุรา
เพราะเกินกว่าหนาวเหน็บ เก็บเพียงตน

ต้องลมหนาวครั้งก่อน แพ้อ่อนไหว
พัดหัวใจเหนื่อยล้า พร่าสับสน
คาดลมหนาวคราวนี้ คลี่บันดล
ให้ทานทน พิษเหน็บหนาว เยียบยาวเยือน

“You can love someone
and still choose to say goodbye to them…”
-Tara Westover-

โซ…เซอะเซอ
30 ธันวาคม 2564